Nov-24: 1474 Esens

Na het uitgebreide ontbijt vertrok ik op vrijdag 26 September met een berg mist. Volgens de weerberichten betrof het ochtendnevel wat daarna mooi weer zou brengen. Dat duurde dan wel lang en de mist was koud. Via het touristische badplaatsje Dangast en een stel dijken ging ik door Cäciliengroden. Dit plaatsje en de dijken deden me aan de Wieringermeer en metname aan het oersaaie Kreileroord denken. Verder de Jadebusen volgend kwam ik in Wilhelmshaven.

Daar was de mist wat minder en toen ik er de koffie op had klaarde het wat op. WHV is een behoorlijk grote en kleurloze garnizoensstad. Het enige ‘leuke’ wat ik fotowaardig vond was een klein garnizoenskerkje. Via Grafschaft kwam ik met stralend zonnig weer in Jever, de hoofdstad van Friesland. Met dit weer zag het er gezellig uit en was het onvoorstelbaar dat ik het een uur eerder bar saai en koud vond. Jever is vooral bekend om het gelijknamige biermerk en is zeker een fraai stadje. Het heeft veel weg van Schagen (om nog maar een beetje door te vergelijken). En ja, deze (of dit?) Kreis (district) heet officiëel Friesland, afgekort met FRI.

Nog geen uur later zat ik in de derde Kreisstadt: Wittmund (met WTM op de kentekens). Ook uiterst geschikt om te overnachten, maar daar was het nog wat vroeg voor. Net buiten Wittmund viel me op dat hun museummolen een luxaflexsysteem had in de wieken. Pas toen ik thuis de foto’s bekeek zag ik dat de stellingmolen in Bremen daar ook al mee uitgevoerd was. Duidelijk een regionale specialiteit.

In Esens hield ik het deze dag na 79km voor gezien. Dit stadje zag er leuk uit, had veel winkels en veel hotelletjes. Het was maar de vraag of ik in het legere verderop iets beters zou aantreffen en daarbij kwam dat ik mijn fietsjas wilde vervangen. Bij een hotelletje aan het markplein kon ik zo terecht. Eerst maar even de kamerprijs gevraagt. Die was duidelijk wat duurder dan gisteren, maar ik vond het prima. Het bleek om een ruim appartement te gaan achter het hotel “en” (zo werd me verteld) “er slapen Nederlandes naast u, want die waren u net voor”. Uit dit laatste maakte ik op dat ze er weinig Nederlanders krijgen en nu dus toevallig 2 vlak achter elkaar.

Dat van die jassen viel tegen. Genoeg keus als het om zeilen of wintersporten ging, maar een luchtigere katoenen jas voor op de fiets zat er niet bij. Ik had zo’n jas mee, maar die was geheel versleten en het was de bedoeling dat ik die onderweg zou vervangen. Daar moest ik dus nog maar wat mee doorfietsen.

Ik heb er goed gegeten en geslapen en de volgende ochtend sprak ik die andere Nederlanders bij het ontbijt. Niet dat ik dat bedacht had, maar de hotelhouder. Hij had tegen die andere Nederlanders hetzelfde verhaal opgehangen en dus kwam dit oudere stel op me af met; “Aha, dan bent u die Nederlander op de fiets.” Ze ging aan een tafeltje naast me zitten en er ontstond zowaar een apart gesprek. De man was 87 en zijn vrouw een stuk jonger. Met de auto tourden zij op een manier die ik op de fiets deed. Behalve dat zij vooraf kamers besproken hadden.

Ze vonden de omgeving en die kleine stadjes erg mooi. Het deed die man wel wat aan Westfriesland denken, zoals aan Schagen. Dat idee had ik dus ook. Ik zei ook dat ik Westfriesland erg mooi vind en hij kon alle plaatsen die ik noemde. Het bleek dat hij in Oudkarspel geboren was, 1 dorp noordelijker dan de plaats waar ik 33 jaar heb gewoond. In ‘mijn’ woonplaats had zijn broer heel lang gewoond en die was pas overleden. Die broer was dus 33 jaar mijn overbuurman en toen begreep ik waarom deze man me zo bekend voor kwam.

(overzicht | vervolg)

Advertentie