Aug-30: Ijssalon
Enkele jaren terug ben ik eens gestart met een serie over aparte winkeltjes in Alkmaar. Dat is door allerlei andere logwaardigheden flink in de vergetelheid geraakt. Vandaag eens weer eentje, omdat het me enkele dagen terug lukte de volgende unieke foto te maken:
Uniek valt op deze plek wel mee. Als ik daar wat langer zou rondhangen, dan had ik al veel (jaren) eerder een dergelijke foto kunnen maken. Deze ijsbel aan de Mient hangt er al jaren en wordt regelmatig geluid. In de laatste zin bedoelde ik met de Mient de gracht die die naam heeft. Aan weerszijde daarvan is een straat met dezelfde naam en op de achtergrond van de foto is te lezen dat de ijssalon ook De Mient heet.
Omdat de grachtwanden redelijk hoog zijn is uitstappen lastig en hangt er een bel. En zelfs als de ijszaak behoorlijk veel klanten heeft (da’s vrijwel altijd), dan steekt er een ijsschepster de straat over om een bestelling op te nemen. Even later brengt zij het bestelde spul, wat op de foto te zien is. Een McDrive is daar maar een slap aftreksel van.
Omdat dit hartje van de Alkmaarse binnenstad behoorlijk touristisch is, zie je op de foto een 3-tal fietssters die met mij deze service gade slaan. Ik denk dat het uniek is, in andere steden (en ik heb er nogal wat bekeken) heb ik het nog nooit gezien.
Zelf loop ik altijd de zaak in, ik heb geen zin om een bootje mee te nemen. Ze maken al jaren uitstekend schepijs. Dat dat zo is is goed te meten aan de belangstelling. Soms staat er een rij voor de winkel, die al 2 zaken verder begint. En 2 zaken verder zit een zogenaamde Australian, die ook ijs wil verkopen. Maar deze ketenschepsters hebben het uiterst rustig.
Naast de smaak, kan ook de prijs een belangrijke factor zijn. Bij De Mient kost de oublie met 1 bol 1 euro en dat is voor deze regio een zeer concurrerend bedrag. Simpele softijsjes of een verpakte ijsje zijn al snel de helft duurder. En langs de kust is het nog erger.
Alkmaar kent 2 zaken die zelf schepijs maken. De andere is ijssalon Laan op de hoek Laat-Koorstraat. Zij leveren de 1 bols oublie voor 1,20 maar hun bollen zijn beduidend forser. Laan heeft een zeer authentiek hoekpand en binnen zie je de ijsmachines werken. Ook zij leveren goede kwaliteit en hebben het flink druk. Die drukte kunnen ze goed aan, omdat zij maar 1 soort (alleen vanille) ijs verkopen. Desgewenst wordt ie nog in de hete chocolade gedoopt of voorzien van slagroom en/of spikkels.
Je kan er net als bij De Mient binnen zitten, maar de groene stoeltjes langs het pand zijn veel leuker. Je hebt dan uitzicht op het druktste fietsknooppunt van Alkmaar. Van alle kanten komen hordes fietsen, waarbij rechts voorrang heeft. Deze regel wordt voor 70% aan de laars gelapt. Links en rechtdoor krijgen minstens zoveel voorrang en tot mijn verbazing botst er niets en hoor je nooit een onvertogen woord. Eerder hoor je: ‘Nee ga jij maar.’ O ja, en de fietsers zijn hier officieel te gast bij de voetgangers. Die laatsten mogen dus gewoon middenop lopen en hebben bij oversteken de meeste voorrang. Gelukkig is er geen voetganger die zich op dat recht beroept.
In Alkmaar zijn wel meer zaken die schepijs verkopen, maar naar mijn inschatting wordt dat gewoon in bakken door een fabriek geleverd. Rond Alkmaar is dat volgens mij niet anders en vaak ben je daar overgeleverd aan de softijspomp. Vaak ook goed te doen, maar minder echt.
Aanvulling:
Door een vraag over Italiaans ijs in Alkmaar stuitte ik op een mooi verhaal op DBNL, wat over ijs, Alkmaar en migratie gaat. Zo’n 50 meter ten zuiden van ijssalon Laan was in de 50’er en 60’er jaren een Italiaanse ijszaak ‘Venezia’. Die zaak had toen al last van concurrent Laan met zijn roomijs. Daarop besloot ijsmaker/eigenaar De Mas om met meer verschillende smaken te komen, wat net na de oorlog nog niet zo in de smaak viel. Wat niet in het verhaal staat, is dat deze Italiaan er mogelijk voor gezorgd heeft dat Laan immer vastgehouden heeft aan 1 ijssoort. Het nmm interressante verhaal gaat ook over de mentaliteit van de Nederlanders, dat zij erg vasthouden aan hun eigen gelijk. En na het lezen dacht ik: Laan en zoon doen dat ook en dat legt ze geen windeieren. :-)
Geplaatst op 2009-08-30, in Alkmaar, Shopmatig en getagd als Ijsbel, Ijsco, Ijssalon, Laan, Mient, Oublie, Speciaalzaak. Markeer de permalink als favoriet. 14 reacties.
185 Legpuzzels
ximaar 
Een ijssalon die maar één smaak verkoopt? Dat lijkt Cuba wel! Daar hebben ze één ijssalon, Coppelia, met vestigingen in verschillende steden. In de ene stad troffen we alleen gesmolten ijs aan, in een andere stad deed de koeling het wel. We gingen zitten en een serveerster vroeg ons welke smaken we wilden.
“Welke heeft u?”, vroegen we.
“Ananas”, zei ze.
“Nou, doet u dat dan maar”, was ons enig mogelijke antwoord.
Zijn er in Alkmaar trouwens geen Italiaanse ijssalons? De twee zaken die je noemt klinken nogal Nederlands. Maar de Italianen maken hun ijs bij mijn weten ook altijd zelf.
De Italiaanse ijssalon in Ede doet dat in elk geval, zelf ijs maken.
Een ijsje halen bij Bernardo’s is in Ede een begrip.
Het is nog zo’n ijssalon die in de winter dicht is en met Pasen weer opengaat.
Heel veel smaken en bij mooi weer erg druk.
Je kan het ijs meenemen, of bij de salon eten, er is een terras ingericht op een soort middenberm.
Als je in Ede uit eten gaat is het heel normaal om je toetje niet te eten in het restaurant waar je eet, maar om daarvoor naar Bernardo’s te gaan.
@Christiaan: Als je alleen het beste ijs wilt verkopen, dan ga je dat natuurlijk niet verpesten door er kleurtjes en zoetstoffen aan toe te voegen. :-)
Die ene ijssalon doet dat al zo lang ik het weet (een jaar of 40+) en heeft het altijd druk. De vader die niet meer in de winkel staat zou je zo voor een Italiaan verslijten en misschien heeft ie wel wat Italiaans bloed. Toch heeft ie een Nederlandse naam.
Een ijssolon die zich als Italiaan voordoet, is naar mijn weten nooit in de binnenstad geweest. Toch hebben we hier een redelijk grote Italiaanse gemeenschap. Mogelijk zit er wel een Italiaanse ijsverkoper/maker? in een van de buitenwijken, maar dat schiet me ook niet zo snel te binnen.
In Duitsland zit zo ongeveer in elk dorp een Italiaanse ijsverkoper. Dat lijkt een harde koppeling, want andere ijsverkopers ken ik daar niet. Onderling zit er een enorm kwaliteitsverschil in. Ik verdenk daar ook velen van de verkoop van fabrieksijs die in bakken van alle smaken aangeleverd wordt en precies in de vitrinebakken passen. Het verraad zich door een vlakke bovenkant.
@Trijntje: Die toetjestruc pas ik ook regelmatig toe als ik op vakantie ben. Hier nog een aardig voorbeeld van afgelopen jaar.
Beide ijssalons hebben een winterstop. Ik vind dat wel jammer.
De Mient heeft een redelijk groot terras op de Gewelfde Stenebrug. Dat meisje op de foto gaf maar een paar ijsjes aan de mensen in het bootje, met de rest liep ze door naar dat terras dat links net buiten de foto boven het water is.
Inderdaad, een unieke foto. Ik vind hem heel mooi. De foto zou op een tentoonstelling getoond kunnen worden. Toen ik de log opende en de foto zag, dacht ik direct wat een prachtige foto.
De opmerking van Christiaan over Cuba vond ik wel geinig, trouwens. In Doetinchem heb je net als in Ede ook een Italiaan, die ’s winters dicht gaat. Wat een bolletje daar kost weet ik niet zo, ik koop zelden ijs. Wel laatst bij een Italiaan in Emmerik en ik dacht, dat een bolletje daar zeventig cent kostte. Als ik met een bootje in Alkmaar zou zijn, zou ik zeker aan de bel trekken. Ik vind dat wel een originele service en je hoeft daar ook nog eens geen rondje te geven als je aan de bel trekt.
@Vedat en anderen: Ik heb een stukje toegevoegd over een gewezen Italiaanse ijszaak in Alkmaar. Daar staat ook in dat de Italianen hoofdzakelijk uit de Dolomieten kwamen en ’s winters teruggingen naar hun familie.
In Duitsland is ijs een stuk goedkoper dan in Nederland. Dat is vooral de laatste jaren te merken toen het ijs bij ijszaken veel sneller steeg dan de inflatie. Op dit moment bertalen we in NL voor een vergelijkbaar ijsje zeker de helft meer. In Frankrijk is dat overigens nog erger, die vragen zelfs meer dan het dubbele t.o.v. Duitsland. Dwz bij ijszaken op een terras. NL-vakantiegangers mijden deze dure ijsjes en halen hooguit wat in de kampwinkels.
Echt leuke foto, xiwel.
Het duurste ijs dat ik ken kocht ik in Denemarken. Daarna komt Italie met stip, met ongeveer 2 euro voor een bolletje. Hier in Erfurt betaal ik 60 of 70 cent voor een bolletje bij de Italiaan, maar dat is dan ook een behoorlijke hoeveelheid, geen zuinigheid.
@Bob: Dat sluit aan bij de prijzen die ik gewend ben voor ongeveer heel Duitsland. De truc is dat zij door een lagere prijs meer omzet draaien en waarschijnlijk meer verdienen dan de dombo’s in bijv. Denemarken, NL, Frankrijk en Italië.
De bestte ijssalon van Frankfort, Christina, verhoogde na de invoering van de Euro zijn prijzen met ± 25%. Omdat ze zo goed en beroemd zijn meenden ze zich dat blijkbaar te kunnen veroorloven. Bij mij leidde dat tot een onmiddellijke ijsstaking – die in de eerste maanden van het nieuwe jaar niet zo moeilijk vol te houden was. Blijkbaar was ik de enige niet die niet meer kwam, want later hebben ze de prijzen weer teruggedraaid. 1 Euro voor een megabol van de allerbeste kwaliteit.
Heej, had ik nog niet mijn complimenten opgetypt..? En de opmerking dat ik dat mis in H’sum, een ijssalonnetje (niet van dat vieze softijs)? Hmm, dan zat ik waarschijnlijk nog te piekeren er iets aan toe te voegen..:) Gelukkig lees ik nu je aanvulling, nu ik hier opnieuw ben :)
Originele foto! In Rusland eten ze het hele jaar door ijs, ook als het 30 graden vriest.
Ik vermaak me ieder jaar in Bentheim weer enkele keren met het zelfgemaakte ijs van de Italiaan a 0,70 per bol (formaat tennisbal). Die kwaliteit (en al helemaal de prijs) heb ik hier in de buurt nog nooit kunnen vinden.
@Frans54: Ik ben net terug van vakantie en heb een flink aantal Italiaanse ijssalons in Duitsland bezocht. Omdat het melkaandeel in ijs niet zo goed gaat met mijn leverhuishouding, heb ik me flink in weten te houden. Een ijsmachine zoals -zoals in de ijszaken hierboven- heb ik niet in die ijssalons gezien. Een groot aantal (en misschien de meesten) maken zelf ijs en weten er ook wat van. Vooral aardbijen en dergelijk ijs bevat bij hen veel meer water en bijna geen melk. Voor mij een goed bercht. Het nadeel is dan weer wel dat die soorten stampvol met suiker zitten. Meer water (ook in het vanille ijs) en minder melk kan ook een reden zijn voor het prijsverschil, maar in het algemeen is Duitsland een stuk goedkoper op ijsgebied.