Nov-16: Inclinometer

Een paar weken terug bedacht ik op zoek te gaan naar een hellingsmeter. Ik meende ooit te hebben opgevangen, dat er een metertje bestaat om hellingshoeken mee te meten. En aangezien we bij de Fietsersbond met gemeentes en provincie af en toe wat zaken hebben, die om hellingshoeken draaien leek zo’n ding me dus wel praktisch.

Je moet dan denken aan fietsviaducten, bruggen en fietstunneltjes waar richtlijnen voor de hellingshoeken zijn. Meestal is dat 4 procent. Maar die 4% kan wel eens te weinig zijn, zodat er te kort af- en oploopruimte is voor bijvoorbeeld een tunnel. In zo’n geval wordt een tunnel bijvoorbeeld verder van een kruispunt gelegd of krijgt ie in het ergste geval een haakse bocht om wel genoeg aanfietsruimte te creëren.

Van mij mag die 4 procent best wat opgeschroefd worden. Zo is het percentage fietsen met versnellingen in de laatste decennia enorm toegenomen. En ouderen, die de meeste moeite met een helling kunnen hebben, rijden inmiddels op fietsen met electrische trap-ondersteuning. En bij dat soort afwegingen en discussies denk je al snel: ‘En hoe zit het dan met die of die helling?’

Ik ging dus op pad en bedacht bij een campeerwinkel naar binnen te stappen, die een enorme keuze aan kompassen en verrekijkers heeft. Het viel me tegen dat ie niets had en hij wist ook niet waar ik dit wel moest zoeken, anders dan op het internet. En ja dat had ik al gedaan, maar het leverde weinig op. Daarbij wil ik zoiets van dichtbij bekijken.

Dus zocht ik nog wat verder en liep ik bij een winkel met auto-accesoires binnen. Die begreep wat ik bedoelde. Hij had het niet, maar kon wel wat bestellen. Er was een duur systeem voor 300 euro en een simpeler systeem voor 30 euro. Maar ook voor dat laatste (mij te grote) systeem moest ik een 12-volt accu meezeulen. En volgens mij kon het veel simpeler met een soort bolle waterpas, die het zonder spanning doet.

Dat laatste bezoekje had een voordeel, want nu begreep ik dat zoiets door het leven gaat onder de naam ‘inclinometer’. En ja dat had ik kunnen weten. Met dat sleutelwoord werd het zoeken een stuk eenvoudiger en ik vond precies wat ik nodig. Inderdaad een bolle waterpas met schaalverdeling voor maar 13 euro.

Nou hou ik niet zo van het bestellen per internet en keek ik of er een winkel was, die dat type metertje in Alkmaar leverde. Dat bleek ‘De Bever’, een winkel voor zwerfsport te zijn. Die winkel ken ik wel, maar heb ik nog nooit bezocht. Volgens mij is het vooral een winkel voor langeafstand wandelaars en daar behoor ik niet toe. Mijn visie klopte, de zaak was voor 70% met wandelschoenen gevuld. De overige 30% had ook met wandelen of kamperen van doen, op een paar procent aan fietsspulletjes na. En daar behoorde dit metertje bij.

Bij hen was ie 1 euro duurder, maar daar kan je hem niet voor laten opsturen. Dat ‘opsturen’ deed ik daarna zelf; zo’n gevalletje moet namelijk op het fietsstuur. Het afstellen was geen enkel probleem. Als techneut met meet- en regelervaring weet ik wel dat dat erg belangrijk is. Dus eerst een vlak stukje weg zoeken. Het ding monteren en op 0 zetten. Vervolgens de fiets 180 graden draaien, waarbij het voorwiel op de plek komt waar eerder het achterwiel stond. En kijken of ie ook dan nog 0 procent aangeeeft. Als ie dat niet doet, dan was dat stukje weg dus niet vlak. Ik had dus wel een vlak stuk weg en het gevalletje kon vastgeschroefd.

Nou weet dat er naast zoiets als een ‘offset’ ook nog een ‘gain’ bestaat. Ofwel de 0 mag goed zijn, maar geeft ie niet teveel of te weinig aan bij bijvoorbeeld 10 procent. Daar wist ik ook wel een oplossing voor: ‘De Kippenbrug, die op een van mijn kopfoto’s staat.’ Toen ik daar naartoe reed begreep ik dat fietsende vort meten, waar ie voor gemaakt is, een illusie is. Het waterpasje mag dan geen water maar olie bevatten, maar is nog wel heel erg gevoelig voor versnellen en vertragen. De Montventoux-rijders (waar ie voor verzonnen is) moeten wel met een heel constante snelheid en vooral kaarsrecht stuur en dito fiets die berg oprijden om een betrouwbare indicatie te krijgen.

Gelukkig heb ik dat probleem niet. Ik zet gewoon mijn fiets stil, hou mijn stuur en fiets kaarsrecht en wacht tot ie ‘uitgeklotst’ is. Dat deed ik dus op de Kippenbrug. Vervolgens draaide ik mijn fiets zodat mijn voorwiel op hetzelfde stukje naar beneden stond en ook toen gaf ie iets meer dan 14 procent aan. Vervolgens de brug van de zijkant op de foto gezet. Aan het vlakke deel bekeken of de foto horizontaal was en toen pixeltjes gemeten.

48/340 pixels is 14,11 procent. Wel heel netjes voor zo’n simpel ding. Onderweg had ik ook nog even wat fietstunnels gemeten en die waren allemaal exact 4 procent. Het lijkt er op dat aannemers en ontwerpers die richtlijn zeer serieus nemen. Een tunneltje week echter behoorlijk af. Dat is de oudste en drukste fietstunnel van Alkmaar. Als Fietsersbond vinden we dat ding ook te smal voor de grote hoeveelheid fietsers en er zit een ongewenste flauwe S-bocht in.

De steilste stukken onderin dit tunneltje zijn ruim 8 procent en dat verklaard de klachten. Ik heb er geen last van, zelfs die Kippenbrug (wat een voetgangersbrug is) man ik met mijn versnellingsloze opoefiets. En in deze fietstunnel zorg ik ook dat ik gang hou en ben dan zo weer boven. Dat gaat echter mis als een ouder met wat kleine kinderen fietst, die om een of andere reden in die tunnel remmen. En ja probeer dan nog maar eens dat tunneltje uit te klimmen.

Advertentie