Dec-23: 0503 Langs de Sinn

In Soest zat het weer dus niet mee. Misschien had ik de miezerbuiigheid af kunnen wachten, maar ik koos er toch voor om deze keer Hessen per trein over te slaan. Die spontaan ingegeven ‘opzet’ ging maar net goed. Soest mag dan wel een redelijk station hebben, maar het aantal treinen zuidwaarts was beperkt tot 1 per 2 uur. Daarbij was het station in ombouw. Zo zaten de kaartverkoper is een bouwkeet. Een van hen wist me te vertellen dat de volgende trein naar Fulda (leek me wel een handige bestemming) over een kwartier zou vertrekken.

Dat vond ik een strak plan, maar mijn fiets stond nog op 10 minuten lopen in de binnenstad. Die stadswalwandeling had ik dus zonder fiets gedaan en de wal eindigde vrijwel bij het station. En ja dan nog even mijn fiets zoeken en terugtrappen. Ging ik dat wel halen? Ik kocht dus nog maar geen kaartje in geval het feest niet doorging en ik een ander plan zou verzinnen. Maar het lukte net op tijd. 3 minuten voor de trein vertrok had ik mijn fiets bij het station en een kaartje in handen. Op een creatieve manier trok ik me niets van bouwsteigers en afzettingen aan en propte zodoende mijn fiets een halve minuut voor vertrek in de juiste trein.

Ik had Fulda gekozen in geval het rotweer zou blijven. Dan kon ik daar overnachten. Daar is het een mooi stadje voor. Maar dat hoefde niet. Bij Warburg steeg ik om en daar leek het al droger te zijn. Het was nog wel erg donker van de zware bewolking. Met een graad of 17 voelde het koud aan. Na Kassel brak de zon door en bedacht ik om in Fulda in de trein te blijven. Deze trein ging richting Frankfurt, mijn kaartje was in heel Duitsland geldig en ik wilde weer fietsen. Dan kan je maar beter op een kleiner station uitstappen en dat werd Flieden.

Toen ik instapte had ik nog nooit van die plaats gehoord. Deze optie verzon ik zo’n 10km voor Fulda in overleg met een ervaren treinreiziger. In Flieden was het dus net als in Fulda prachtig zonnig weer met een graad of 24. Het was nog voor 14’en en een ferme fietstocht behoorde zeker tot de mogelijkheden. Binnen 5 minuten fietste ik dan ook midden in de Hessische Rhön. Een prachtig fietsgebied, maar wel erg steil.

En dat was nergens voor nodig. De hoofdstructuur van de doorgaande wegen volgen ook daar gewoon de rivierdalen, en na een paar flinke heuvels had ik die te pakken. In die dalen liggen de stadjes, dus wat heb ik op die heuveltoppen te zoeken? Al snel kwam ik bij Schlüchtern in het Sinndal terecht en slingerde zo heel mooi stroomafwaarts met de Sinn mee naar de Main. Elf jaar eerder fietste ik ook al eens langs de Sinn en ging toen naar Bad Brückenau. Ik deed dat over de mooie fietsroute. Nadeel van die fietsroute is dat je geen enkel dorp ziet.

Deze keer ging ik gewoon over de ‘grote’ weg. Die L-weg was helemaal niet druk, de bevolkingsdichtheid is in die buurt erg laag. Ik kwam nu dus wel door plaatsjes als Jossgrund, Obersinn en Burgsinn en de vergezichten door het dal waren nog mooier. Onbegrijpelijk dus dat ik vergeten ben om daar een paar foto’s te maken. De Sinn komt uit bij Gemünden en omdat er nogal wat Gemündens zijn heet deze -am Main.

In Gemünden was het een mooie tijd om een slaapplek te zoeken. Het was ongeveer 18 uur en er was genoeg aanbod van pensions en dergelijke. Gelukkig was ik hier al eerder geweest en heb ik eerst mijn oor te luisteren gelegd. En ja hoor de eerste goederentreinen denderden alweer voorbij. De weg die ik fietse wordt ook gebruikt door goederentreinen tussen Würzburg en Kassel. En er ligt een hogesnelheidslijn naast. Onderweg had ik daar weinig last van. Vooral die hogesnelheidstreinen verblijven daar hoofdzakelijk in tunnels. In Gemünden is dat niet zo, daar gaan vooral de goederentreinen dwars door het dorp.

En omdat het weer nog stralend was, knoopte ik er nog zo’n 20 Mainkilometers aanvast. Dat ging als een speer, er liggen mooie fietspaden langs de Main. Ik ging verder naar Karlstadt. Daar heb ik al eens overnacht en dat beviel goed. In deze plaats gaat diezelfde goederenspoorlijn een stuk verder om het stadje. Je hoort daar niets van. Het stadje is verder zeer overzichtelijk met een stadsmuur en wat poorten en een soort voetgangersstraat waar leuke pensions te vinden zijn. Bij de eerste kon ik al terecht. Ik vond 86 km ook een mooie afstand voor een halve fietsdag.

Na een flink ommetje heb ik uiteindelijk op het terrasje voor het pension-café-restaurant gegeten. Iets met vis en aardappels en flink wat groenten. Ik at vrij laat en dat kwam niet alleen omdat ik pas na 19’en arriveerde. Tijdens mijn ommetje stuitte ik ook op een houder van een kleine gallerie in een mooi binnenplaatsje. Hij was gesloten, maar ruimde de buitenrommel wat op. Kortom we kregen het over van alles zoals het milieu en de EU. En dan is het toch verrassend dat zijn gedachtegangen vrijwel niets afweken van de mijne. Vroeger dacht ik immer een afwijkende mening te hebben, maar schijnbaar is de rest van de wereldbevolking daar inmiddels op aangepast.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie