Feb-23: 2068 Ruhr en Lippe

Deze fietsdag (25-09-2009) begon weer lekker zonnig en vrijwel onbewolkt. Uiteindelijk werd het een graad of 20, maar dat is altijd nog een lekkere temperatuur om te fietsen. Doordat ik gisteravond laat aan kwam bedacht ik vanochted de oude stad en de ruïne op de heuvel te bezoeken. Dat zag er mooi uit, met mooie vergezichten over de Ruhr die om Arnsberg stroomt. Op de ruïne werd een trouwreportage gemaakt. Ik heb m’n best gedaan om niet op die foto’s te komen.

Dit is overigens de Ruhr van het Ruhrgebied, niet te verwarren met de Rur die uit Wallonië een stukje door Duitsland stroomt langs de Nederlandse grens en die later bij Roermond in de Maas mondt. Bij Arnsberg zit je nog duidelijk buiten het Ruhrgebied. Langs de Ruhr ligt ook een fietsroute en die heb deels gevolgd. Dat terwijl ik nog altijd opzie tegen het Ruhrgebied.

Met de Ruhrradweg kwam ik via Neheim en Wickede tot Fröndenberg. Daar begon het aantal auto’s en spoorlijnen al flink toe te nemen. Deze fietsroute was best aardig en ik liep maar 1 keer vast op een klein industreterreintje. In Neheim trof ik nog een verdwaalde dom.

Bij Fröndenberg bedacht ik om dwars door Dortmund te gaan. Zo zie ik nog een grote stad en ben ik aan de noordkant ook snel weer het Ruhrgebied uit. Zo gezegd zo gefietst. Alleen waren er wel fietsbordjes, maar wegwijzers naar Dortmund zaten daar niet bij. Ik deed dus maar wat en kwam over mooie landweggetjes. Daarbij was het flink heuvelachtig. Nu ik de kaart bekijk denk ik dat ik het niet strakker had kunnen fietsen. Met mijn richtingsgevoel zat het dus wel goed.

Pas in Dortmund werd het drukker en was er lastig verkeer door een grootschalig bouwproject. Dortmund zelf was duidelijk niet bezienswaardig. Het centrum was echt een winkelcentrum met veel naoorlogs beton. Due weinig tot geen sfeer. Na een koffiepauze wilde ik dan ook weer zo snel- en kortmogelijk eruit. Ik koos dan voor een route in geheel noordelijke richting. Helaas kan je met het uitfietsen niet gebruik maken van horizonpunten als bijvoorbeeld kerktorens. Dus moest de kaart uit de tas en heb ik onderweg wat borden met stadsplattegrond bekeken.

In Brambauer kreeg ik de indruk dat m’n ontsnapping gelukt was. Voor die tijd nog wat gekluns met fietspaden die op een vreemde manier een zesbaansweg gelijkvloers kruist. Uiteindelijk was het de bedoeling dat ik die 6baansweg vlak achter elkaar 2 keer moest oversteken om vervolgens op een fietspad te komen dat gelukkig niet langs deze weg drukke weg verder ging. Eigenlijk typisch zo’n situatie waarom ik niets van het Ruhrgebied of bijvoorbeeld de Rijnmond moet hebben.

Na Brambauer ging het beter. Voor de zekerheid ging ik nog wat meer richting noord en kwam zo via Datteln in Haltern am See. Daarbij ging het laatste stuk mooi over kanaaldijken langs een groot kanaal. Dat kanaal was aangelegd in de Lippevallei, waarbij de Lippe wel zichtbaar was, maar met weinig water. Dat Lippewater stroomde vooral door het kanaal. In dat kanaal zaten aparte sluizen.

De oude sluizen waren van afstand goed zichtbaar door de stellage die de deuren omhoog trekt. De nieuwere sluizen die er naast lagen hadden dit niet. En opvallendgenoeg waren de nieuwere sluizen veel kleiner dan de oudere.

In Haltern zag ik het wel zitten om halt te houden en een slaapplek te zoeken. Ik had er ruim 100 kilometer op zitten en het plaatsje zag er aardig uit, zelfs een beetje touristisch. Toch stelde het hotelaanbod niet veel voor. Via een touristich overzichtsbord begreep ik dat ik in Lippramsdorf meer geluk zou hebben. Daar zijn 2 redelijke familiehotels tegenover elkaar en beide hadden een aantal 1-persoonskamers. Daarbij was het maar een kilometer of 10 fietsen, dat moest te doen zijn.

En dat klopte. Dit gehuchtje bestaat uit deze 2 hotels. Ze draaien waarschijnlijk op overnachters die in het Ruhrgebied werken. Ik vond er een prima kamer tegen een goede prijs met een prachtig uitzicht op een grote chemische fabriek in Recklinghausen/Marl. Vooral ’s ochtends was het mooi toen de onderkant van de fabriek onzichtbaar was door grondmist en alleen de schoorstenen er bovenuit staken. Ik dacht dat ik daar een foto van gemaakt had, maar die kon ik thuis helaas niet op mijn geheugenkaartje vinden.

Beide hotels hadden ook een restaurant en dat was maar goed ook. Ik zag het niet zo zitten om 10km terug te fietsen voor een maaltijd in Haltern. Het was zeker geen slechte fietsdag, maar een volgende keer zal ik toch meer voor de Lippe kiezen. Het nadeel dat ik al veel in het Lippedal heb gefietst neem ik dan maar op de koop toe.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie