Jul-22: Rollatorvouwen
Gistermiddag zag ik een artikeltje in de krant, dat me deed herinneren aan een dikke maand terug. Ik liep door de binnenstad en zag een paar honderd meter verder een politieauto staan. Ik moest die kant op en toen ik dichterbij kwam zag ik 1 agent achter het stuur en eentje die naast de auto stond te klunzen. Nog wat dichterbij zag ik een oudere man op de passagierstoel, die -met de deur open- gedraaid in de gordel hing. Hij wilde de agente, die buiten nog steeds bezig was, aanwijzingen geven.
Inmiddels zag ik ook waar zij mee zat te klunzen. Het was een standaard ziekenfonds-rollator. Dat ding moest ook mee in de auto, maar ze kreeg hem niet ingeklapt. Ik wilde nog voorbij lopen, maar kon dat de passagier niet aandoen. Dus vroeg ik: ‘Mag ik even?’ En terwijl de agente wilde antwoorden haalde ik het veiligheidspalletje weg en tilde hem in het midden op, waardoor de wielen naar elkaar toe klapten. In deze 0,48 seconde was ze te laat om me toestemming te geven en kreeg ik een opgelucht bedankje. Ik liep door en ik zou er niet over gelogd hebben, totdat ik dit krantenartikeltje las:
Er schijnt dus een heuse cursus voor te zijn. Mij valt op dat ik dit soort constructies erg simpel en logisch vind en dat vooral vrouwen juist met die dingen moeite hebben. Dat terwijl het niet veel anders gaat dan het inklappen van een strijkplank. En dan vraag ik me af: ‘Heeft zo’n agente daar wel een cursus voor genoten?’
Een week terug nog zo’n voorvalletje. Ik liep toen door het park vlakbij m’n huis. Zie ik midden op het verlaten bospad een kinderwagentje staan, zo’n buggy-achtige met een kind er in. Ik dacht nog: ‘mensen laten tegenwoordig ook van alles achter’. Maar toen ik er langs liep zag ik dat achter het ding een ouder zusje op de grond, die aan de buggy zat te prutsen. Lekke banden kunnen die dingen niet krijgen, dus vroeg ik: ‘Wil het lukken?’ Niet dus. Zij wilde het ding aanpassen van de zitstand naar de ligstand en wist niet meer hoe dat moest.
En eigenlijk ging het bij dat ding niet veel anders. Achter de rug van de inzittende was een greep met een afwijkende kleur. Als je die inkneep kon je de zithoek verstellen. En bij dat krantenartikel dacht eveneens: ‘Zullen er voor kinderwagens ook cursi zijn?’
Dat vrouwen vaak met dit soort dingen moeite hebben schijnt te komen door de mannelijke ontwerpers, die zich niet goed in de eindgebruiksters kunnen inleven. Ik zou ook niet weten hoe het nog simpeler en/of duidelijker kan. De enige oplossing lijkt mij dat vrouwen vaker voor het ontwerpstersvak (voor o.m. strandstoelen, parasols en vooral vouwwagens en tenten) gaan kiezen.
Hieronder nog een keurig vouwwerkje dat ik onlangs tussen de binnenstad en het park aantrof:
Zal wel weer door een man gedaan zijn.
Geplaatst op 2010-07-22, in Alkmaar, Kunstmatig en getagd als Kinderwagen, M/V/X, Politie, Rollator, Vouwen. Markeer de permalink als favoriet. 23 reacties.
185 Legpuzzels
ximaar 
Typisch stukje modern leed. Mijn zus maakt vaak gebruik van een rolstoel, ze is slecht ter been. Ondanks dat ze slecht ter been is, doet ze vaak zelf de rolstoel inklappen als een hulpvaardige medemens weer eens staat te stuntelen.
Dit soort dingen zijn makkelijk, als je het weet. Bij de rolstoel moet je ook eerst een palletje overhalen, en dan trek je met een ruk met twee handen het midden van de zitting omhoog. Dan is de rolstoel al bijna helemaal ingeklapt, alleen nog een beetje aanduwen.
Ik sta zelf bij dit soort dingen wel eens te stuntelen op het moment dat ik het gehaast wil doen. Je moet even 5 seconden de tijd nemen om na te denken hoe het zou kunnen werken.
@Bob: Klopt, ik denk dat de agente al een tijdje flink onder druk stond omdat de rest al een tijdje in de auto zat.
Maar ik denk ook dat het oog van een techneut veel sneller de beoogde oplossing herkent.
Je kunt meteen voor instructeur opgaan en les gaan geen…
Ik ben een domme man zonder technisch inzicht, dus ik snap nooit hoe zulke dingen werken. Maar een man ben ik toch, dus ik heb een zekere kracht. Vandaar ook dat ik in minder dan geen tijd veiligheidspalletjes mol, dingen in de verkeerde richting draai enzovoort. Afblijven! is tegenwoordig dan ook mijn devies. Gewoon de EHBO bellen, en mij niet alleen laten met je nieuwe apparaat.
Psstt….ik heb altijd een ijzerzaag bij de hand! Ik ben al trots dat ik de kindersluiting van een fles schoonmaakmiddel los kan krijgen. Anders zaag ik de dop er gewoon van af. ;)
Dat verkeersbord zal door een man gedaan zijn die ook het palletje niet kon vinden.
Ik heb met dat soort constructies meestal geen moeite. Een vriendin van mij ook niet.
Ik vind het meestal een kwestie van even goed kijken.
Mijn vriendin en ik zijn allebei betavrouwen, zou dat verschil maken?
En ik heb dan weer geen kracht in mijn handen om jampotdeksels en dergelijke met enig gemak los te draaien; dat kost echt behoorlijk wat moeite als ik er geen hulpmiddel bij gebruik.
Meestal zorg ik dat ik op een of andere manier lucht onder de rand krijg, al of niet met een daarvoor geschikt instrument.
@Trudy: Zagen en rollatorsverkleinen werkt vaak maar 1-malig. :-)
@By the Way: Ik verdenk inmiddels Trudy van een zaagactie. :-)
@Emigrant en Trijntje: Kan wel eens kloppen dat alfa-achtigen onlogischer zijn dan beta’s.
Overigens kon mijn moeder moeiteloos potten opendraaien. Dat moet in 1x. Mij lukt het ook vrij goed, en ik ben zeker niet potig. Er is 1 soort pot met budget-haricots verts, die ik niet meer koop. Die dexels zitten zo vast dat ik bang ben dat ik het glas een keer breek.
Vouwmechanismes en verpakkingen in al hun verschijningsvormen zijn zaken waar ik me verre van hou. Zal niet snel de methode-Trudy kiezen, maar kan uren zitten klooien voordat ik er uit ben. Ontwerpers en ik zitten niet op dezelfde logica-lijn.
Wat een goed idee, meer vrouwen naar Industrieel ontwerp! (Naar de TU Delft, waar een vrouwentekort is, 2 vliegen in 1 klap ;-))
Bij onze grote wandelwagen was het ook zo: er was een combinatie van kracht en handigheid voor vereist. Die heb ik nooit opgedaan. Zelfs toen ik het truukje na lang studeren kende, lukte het me nog nauwelijks.*)
De kleine buggy inklappen lukte wel probleemloos. Maar dan nog gaf ik de voorkeur aan de omknoop draagdoek –een ding dat Edwin weer niet om kreeg.
*) En dan las ik laatst nog wel dat ik nota bene “mannelijke vingerlengteverschillen” heb! http://tinyurl.com/9nd6rq Oftewel: ik ben eigenlijk een lesbo-met-wiskundeknobbel (not, maar volgens mijn lange ringvinger wel ;)) En dan nòg was mijn man vele, vele malen sneller in het inklappen van de wandelwagen! ;-)
Goed dat jij in de buurt was:-)
Meestal lukt me zoiets wel en dat is maar goed ook; door ongeduld zou ik een voorwerp een rotschop geven☻
Offtopic:
Gelukspoppetje wilde mij een mail sturen, maar dat lukte haar niet.
De mailadressen die ik bij reacties invul zijn waardeloos, ik wil niet dat mijn mailadres per reactie bij ‘ilse’ en ‘yahoo’ belanden, waarlangs alle web-logreacties gaan. Ik heb liever dat mijn mail-knop hier linksboven wordt gebruikt. Dat ding heeft een encryptie en wordt pas opgebouwd na het klikken daarop.
Alleen bleek dat niet te werken bij Gelukspoppetje. De standaard instructie ‘mailto’ was bij haar niet gekoppeld. Geen idee waar dat aan ligt. Bij mij en bij kennissen doet ie het uitstekend in Windows, Internet Explorer en Firefox. Mogelijk log ik daar nog eens apart over.
Een cursus vouwfietsen vouwen. Zou jij best kunnen geven met jouw expertise op het gebied van vouwen en fietsen.
@Verbal Jam: Daar hebben we Anton Geesink toch voor.
De fietsenstalling van Amsterdam Amstel blijkt als ‘bijproduct’ rollators te verkopen (met uitleg). Ik was op zoek naar een rollator voor mijn moeder, kom je in een fietsenstalling terecht….
Het wachten is trouwens nog op de electrische rollator.
@Henk50: Een goede rollatorverstrekker geeft natuurlijk uitleg. Maar ik heb met oudere kennissen ervaren dat dit (als het de eerste rollator betreft) na een paar weken nog eens moet gebeuren. Op moment van het aanschaffen is er nog tekort ervaring om een het aantal instructies te behappen.
Idem voor een scootmobiel. Als je mensen vraagt: ‘Heb je instructies gehad?’ Dan zeggen ze vaak: ‘Ja, maar het ging me toen te snel.’
Verder kan je die dingen ook goed uitzoeken bij een kringloopwinkel. Als je met meer komt, dan kan je een een rondje kringlopen met die dingen. Die verkopen geen bakrollators, maar wel rollators waar je kinderen in voort kunt duwen.
Ben ook wel benieuwd hoe een rollator met looponderstuning er uit gaat zien. :-)
@Bertie: Ik heb wel last van veel geduld, dus komt bij mij die rotschop pas na dagen aanklooien. En meestal dus nooit. Die agente stond op een druk kruispunt met veel voetgangers en fietsers, die haar passeerden. En met een toekijkende collega en -‘klant’ in de auto. Die dorst op dat moment dat ding vast geen rotschop te geven. :-)
Laat ik zo zeggen: ik ben ook niet zo handig met die dingen. De rollator die we van de ouders van partner ‘erfden’ heeft geen veiligheidspal, dus heel makkelijk in te klappen, maar die buggy’s….een ramp. We hadden ook zo’n inklapbaar bedje voor de kleine: hier drukken, daar drukken, dan staat-ie wel, totdat het mechanisme het vertikte, dan zit je met een half opgezet bedje…
Vandaag de laatste spullen uit mijn verkochte woning gehaald en naar de auto getransporteerd met een ‘hondje’, zo’n plankje op wieltjes met een aanduwhendel, zeg maar. Het uitklappen van dat ding ging wel, maar het inklappen niet. We konden echt het pinnetje, hendeltje, palletje of whatever niet vinden. We waren bang dat als we te veel kracht zouden geven de boel plots zou inklappen met onze vingers ertussen. Is dus zo in de auto meegegaan. Gelukkig paste het net!
@Margo: Zo iets?
Bladerend van blog naar blog kom ik hier even lezen.
Een blog speciaal voor vrouwen.
Mijn techniek laat mij ook meestal in de steek.
Gelukkig ben ik nog niet toe aan een rollator.
Hier rijden trouwens meer scootmobiels voorbij.
Vriendelijke groet