Dec-07: Waardeloos
Een weekje terug had ik mijn trimestriele kringloopdag. Ik loop dan een kringtje door 2 grote kringloopwinkels aan de Zijperstraat. Een is een oude rommelige en de andere een nette en veel grotere. Ik vind het handig dat ze naast elkaar zitten. Echt veel heb ik er niet te zoeken. Zelf heb ik ook al rommel en ik zit niet op een aanvulling daarop te wachten.
Ook deze keer zwierf ik na 2 keer een half uurtje met lege handen de winkels uit. Blijft echter wel leuk om in zoiets rond te snuffelen. Bij de eerste stond een zeer grote antieke fotocamera (ik schat zo’n 120 jaar oud). Zo’n ding met een kleedje waar het hoofd van de fotograaf onder gaat en het geheel op wieltjes. Dat mag ook wel, bij elkaar leek het me zo’n 80kg hardhout en wat lenzen. Zag er netjes en compleet uit, maar er stond geen prijs bij. Dus vroeg ik even wat deze compactcamera moet kosten. 500 euro. Dat leek me een reëele prijs.
En daarmee kan je stellen dat het destijds een goede investering was. Waarschijnlijk heeft ie nieuw (een stuk) minder gekost. Nou ben ik geen verzamelaar op dat gebied, dus liet ik hem mooi staan. Dat gold dus ook voor de rest, zoals een 486 PC voor 15 euro. Een ding waar windows98se het nog prima op zal doen. En eigenlijk heeft een groot deel van de passieve e-mensheid niet meer nodig voor die paar mailtjes en het dagelijkse kaartspelletje. Opvallend hoe vaak ik nog altijd het groene patience-spel op een PC-scherm achter een kantoor- of privé-venster zie. Toegegeven er zijn ook mensen die wel evolueren en patience thans op een iPhone spelen.
Maar zo’n PC is dus duidelijk een slechtere investering. Destijds zal deze omgerekend zo’n 695 euro gekost hebben, wat neerkomt op een waardeverlies van 25% per jaar. Nee dan kan je beter boeken kopen zoals een encyclopedie:
Deze engelstalige Britannica uit 1990 stond er ook, compleet voor 12,50 euro. 1990 lees ik op het briefje, maar volgens mij is ie ouder. Hij zag er heel netjes uit. Niet vreemd want de mensen die zoiets vroeger aanschaften gingen netjes met dat dure spul om. Wat deze toen gekost heeft weet ik niet, maar ik weet wel dat de Grote Larousse rond 1980 op moest brengen.
Ik was net rond die tijd met school klaar, wilde wel werken en had geen zin om er nog 4 jaar HTS aan te plakken. Dan maar wat minder (maar wel 4 jaar eerder) loon. Toch had ik al redelijk wat gespaard met een zaterdagbaantje bij de bakker en een aantal jaren vakantiewerk op de akker en in de fabriek.
Op een dag kwam er een auto voorgereden met een encyclopedie-verkoper. Wat mij betreft mocht ie binnenkomen en hij deed zijn verkooppraatje. Als ik hem (die Grote Larousse dus) in 1x betaalde, dan was het maar 3995 gulden. (1813 euro of 2663 daalders) Een koopje, want ergens anders betaalde je er veel meer voor. Mijn ouders bemoeiden zich er niet zo mee. Ze hadden er weinig verstand van, het geld er niet voor en mijn 7 jaar jongere broer ontpopte zich ook niet bepaald als leerhoofd. Maar we moesten hem echt kopen, zonder zou je niet mee kunnen komen in de vaart der volkeren. Iets wat we later ook weer hoorden over de Commodore 64 en de eerste PC’s.
Wat mij vooral stoorde was dat ik binnen een kwartier moest bedenken of ik hem nam of niet. Ik zei dat ook en vroeg of we hem niet een week op zicht konden krijgen. Na een 20-tal buren, die de man waarschijnlijk niet verder lieten dan 20 seconde voordeur, ging hij meteen akkoord en zat ik met 3 grote dozen vol boeken in huis.
Ik heb er een paar keer in gekeken. Zag er goed, compleet (en in mijn ogen van toen) foutloos uit. Maar ik bedacht al snel dat ik er niets aan had. Trouwens ook niet als ik wel had doorgeleerd. De reden was de bibliotheek. Op 5 minuten fietsen stonden 4 van deze encyclopediën waaronder een medische. En die dingen mag je daar gewoon gratis raadplegen, wat anno nu nog steeds zo is. En ik begreep ook dat zoiets verouderd en dus aangevuld moest worden. Dat was het eerste jaar gratis, maar daarna niet meer. Nee, het leek me beter als de bibliotheek dat aanvul-karweitje op zich nam, deze berg papier kon na een week weer mooi retour.
Daar kwam het dus niet van. Na een jaar hebben we eens gebeld met het bedrijf, waar deze man voor werkte. Ze waren ons setje compleet vergeten en hebben hem alsnog opgehaald. Ik vroeg me af of ik de enige was die zo’n opzichttermijn bedong en dat dat niet echt in hun bedrijfsstrategie pastte. De man die bij ons aan de deur geweest was werkte er niet meer. En ik had in dat jaartje hooguit 2x iets opgezocht.
Maar goed dat ding kostte dus 1812 euro en die zou nu ook niet meer opleveren dan 12,50 euro. En daarmee ontwaart zoiets een procent of 15 per jaar. Niet zo snel als een PC, maar toch veel sneller dan die antieke camera.
Geplaatst op 2011-12-07, in Alkmaar, Shopmatig en getagd als Boek, Britannica, Colportage, Deflatie, Encyclopedie, Kringloop. Markeer de permalink als favoriet. 16 reacties.
Welk merk was die oude camera?
@Margo: Geen idee, mij viel vooral het een soort hefbrug/portaal op. Op het internet kwam ik nog geen gelijkende foto tegen. Dwz hij valt binnen de studio camera’s die er al in 1851 waren, maar deze schat ik van rond 1900.
Ik heb, via overerving, zo’n encyclopedie in mijn bezit. Een tante van mij had er dus wel één gekocht.
Ik heb ook nooit de illusie gehad dat hij geld op zou leveren, maar toch vind ik het wel leuk dat ik hem heb.
Mijn ouders hadden er geen, en heel erg heb ik hem ook niet gemist. Als ze er wel één hadden gehad had ik hem als kind en tiener wel gebruikt, niet om gericht in op te zoeken, maar om in te bladeren, zoals je nu op internet naar van alles en nog wat kan zoeken, zonder duidelijk doel.
Ik was een erg leergierig en leergraag kind.
Ik blader nu maar een heel enkele keer in die encyclopedie. Het is een Grote Oosthoek. Mijn tante heeft ook nog drie keer een supplement aangeschaft, de laatste in 1991.
Ze is in 1994 overleden.
Mijn dochters vonden die encyclopedie ook wel leuk.
Je hebt natuurlijk gelijk met die bibliotheek, en de kosten.
En toch vind ik het leuk dat ik die encyclopedie heb.
Helaas ben ik daar destijds wel ingetuind en heb zo’n setje aangeschaft. Aan de andere kant hebben we er ook veel gebruik van gemaakt.
Wat lijken al die steden toch op elkaar
bij je header dacht ik eerst, he dat is Alkmaar
toen Zutphen, Groningen, Woerden, Alphen maar het is waarschijnlijk Leiden
We hadden vroeger de Standaard/Spectrum ensieklopie thuis die je bij elkaar kon sparen door wekelijks één katern te kopen bij de sigarenboer voor 2 gulden per stuk. Die kon je per zelf in een van de 13 banden bevestigen. Per band 20 katernen á 2 gulden plus de band zelf voor 10 gulden. Dus na 5 jaar sparen hadden we voor 650 guldens een complete ensieklopie.
Tegen de tijd dat we het laatste katern in de laatste band stopten was de lijst met “AA” afkortingen al verouderd. Dus begonnen we vrolijk met het sparen van de eerste aanvulling volgens hetzelfde principe.
Het voordeel van deze methode was, dat je elke week de 24 pagina’s van één katern uit je hoofd kon lezen en op die manier in 5 jaar tijd werkelijk alles wist over alle onderwerpen (hier hoort dan eigenlijk zo’n smiley achter te staan).
@Mevrouw Visé: Zutphen, Groningen, Woerden, Alphen en Leiden ga ik niet allemaal in m’n menu opnemen. :-)
Een encyclopedie kostte veel geld terwijl je ook toen al in de bibliotheek terecht kon.
Toch vond ik het een mooi bezit. Thuis stond een WP waar heel veel in opgezocht werd, ook in de grote atlas van dat merk. Zoveel informatie vond ik nergens anders.
Zelf heb ik een mini-weepeetje van Elsevier, uit MCMLXXIX.
We hebben er niet veel aan maar als hebbeding is het wel aardig.
Als het wat zou opbrengen in een kringloopwinkel zou ik hem er meteen naar toe brengen.
Als ik mijn Alfa nog een jaar of tien had gehouden was hij zo 6000 meer waard geworden.
En was je het tienvoudige kwijt geweest aan onderhoud enzo.
Bij mijn ouders stond de kleine WP en nog veel meer naslagwerken. Ik hou niet van oude boeken, vooral niet als ze van een ander komen due ik niet ken, dan vind ik ze vies, ze stinken ook. Ik heb vandaag mijn iBook -enkast gevuld met allerlei gratis boeken waaronder die heerlijke boekjes van Beatrix Potter, ze worden nog voorgelezen ook! Dat is weer wat anders dan een boek in de kast.
Ik bewaar mijn Agfa Isoly met balgje, uit 193? en geschikt voor rolfilm tot ik er een fortuin voor krijg. Ik heb ‘m zelf in 1973 voor 15 gulden gekocht. Werkte toen in een fotozaak en zat er dus bovenop! Gelukkig vergt het, anders dan een Alfa Romeo, geen onderhoud (af en toe afstoffen, dat is het wel zo’n beetje) en geen parkeerruimte! :-)
Ik houd juist wel van de geur van tweedehandsboeken ;)
Margo komop zeg, met je Suzuki Baleno.
Tweedehandsboeken kùnnen lekker ruiken, het ligt eraan waar ze vandaan komen.
Een erfenis aan doorrookte en nooit-afgestofte boeken hebben we weggegooid. Weet je wel hoe dat stinkt…
@Allen: Toevallig rook dit setje absoluut niet, behalve dan de band die naar kunstleer rook. (En niet naar rook kunstleerde.) En ik heb een behoorlijke gok, die het (soms helaas) uitstekend doet. Bij sommige dames maak ik een omweg van 100 meter om buiten hun reukzone te blijven. De asbakkengeur die in sommige jassen zit vind ik ook vreselijk.
Mack? Suzuki Baleno heb ik allang niet meer hoor!
Ik schreef hierboven iets over zo’n oude grote fotocamera met kleedje in 1 van de kringloopwinkels. Die moest ik nog eens op de foto nemen. Nou denk ik dat dat daar niet meer gaat en dat ik op een andere plek moet zijn bij de Wagenweg.