Jul-11: Geslaagde Proef
Hier op dit weblog staan een paar fietsvakantie-verhalen. Eerdere fietsvakantie-verhalen vanaf 2006 staan er ook, maar daar moet ik de foto’s nog van terug plaatsen. Van mijn fietsvakanties tussen 1998 en 2005 heb ik ook verslagjes gemaakt, maar dan veel beknopter, ongeveer 2 A4’tjes per fietstocht. Die plaatste ik op mijn oude website, die rond 2008 ter ziele ging. Eigenlijk wil ik die ook nog eens omwerken en hier plaatsen.
Die eerste verhalen begon ik in 2000, toen ik met een website startte. Het was nog het inbelmodem-tijdperk en ik hield me dan ook in qua veel en grote foto’s. Dat is in de loop der jaren flink veranderd, vooral toen ik overschakelde naar het webloggen. Voor dit alles heb ik in 1998 een (voor mijn doen) zeer uitgebreid verslag gemaakt over m’n fietsvakantie van 1998. Dat was m’n langste vakantie, 5100 km in 42 dagen.
Die vakantie maakte zoveel indruk dat ik een verhaal maakte op m’n laptop. Vervolgens was dat verhaal zo lang, dat het niet bij me opkwam om het op m’n website te plaatsen. Dat werd dus een sterk ingekorte versie. Een reden voor dat lange verslag was ook om na te gaan of ik vergeetachtig aan het worden was. Destijds had ik daar een vermoeden van en bedacht om dat verhaal van 1998 pas terug te lezen na een jaar of 10 en dan te kijken hoe het met mijn vergeetachtigheid zou zitten. Ik maakte dat lange verhaal dus vooral voor mezelf en heb het naderhand ook nooit iemand laten lezen.
Inmiddels is het 14 jaar en 3 laptops later. Ik was dit verslag niet vergeten, maar had genoeg andere dingen aan m’n hoofd die ik op het internet wilde delen. Daarbij was dat overschakelen van laptops (die ik destijds van het werk had) niet echt een succes. Dit verhaal had ik dan ook in Wordperfect 5.1 gemaakt en tot overmaat van ramp had ik er een wachtwoord op gezet.
Ik ben gisteravond bezig geweest met het openen van het bestand. Daarvoor heb ik Corel Lightning (waar Wordperfect in bekeken kan worden) geïnstalleerd. Dat hielp niet, want die ging niet verder terug dan versie 6 en ik had dus 5.1 gebuikt wat Lightning niet ondersteund. Uiteindelijk vond ik een wachtwoordkraak-pakketje. Daarmee is het gelukt. Het wachtwoord is er af en nu kan ik de text in Wordpad lezen.
Het grootste probleem was echter het wachtwoord zelf. Welk wachtwoord gebruikte ik destijds? Na die tijd heb ik vrijwel geen wachtwoorden meer gebruikt en mijn huidige setje werkte niet. Andere varianten natuurlijk ook geprobeerd en uiteindelijk had ik hem te pakken. Inderdaad een wachtwoord dat ik na 2000 nooit meer heb gebruikt. Het was de pincode van mijn bankpasje dat ik destijds had. Daarmee is de proef voor mij al geslaagd, van vergeetachtigheid is weinig sprake.
Het verhaal zelf ga ik nog niet lezen. Eerst ga ik nu opschrijven wat me allemaal van die vakantie nog voor de geest kan halen. Daarna ga ik de 2 versies met elkaar vergelijken. En echt, ik kan nog bergen voor de geest halen, zoals mijn overnachting in Besançon. Ik had daar een mooi (oud) hotel in het centrum gevonden. Ze hadden alleen geen goede plek voor m’n fiets. Die kon ik op de binnenplaats zetten, maar die bleef ’s nachts wel vanaf de weg toegankelijk.
Ik zag dat niet als probleem aangezien ik een kamer op de begane grond had en de gang naar mijn kamer een deur had op die binnenplaats. Dus zette ik moeiteloos de fiets op m’n kamer. Die dag was de 14de Juli en tot nu toe heb ik daar het mooiste vuurwerk ooit meegemaakt. Daarbij is het jaarlijkse 8 Oktobervuurwerk van Alkmaar kinderspel. Ook daar wordt dergelijk vuurwerk door de gemeente georganiseerd. Besançon had daar behoorlijk wat geld voor over.
Ik kwam in Besançon via England, Wales, Ierland en Bretagne en vervolgde mijn fietsvakantie via o.m. Porrentruy, Liechtenstein en Rotenburg/Tauber en Paderborn. Later en eerder ben ik door de departementhoofdsteden Belfort, Dijon, Lons-le-Saunier en Bourg-en-Bresse gefietst. Kortom het gebied waar de Tour nu rondhangt. Zulke jaarlijke reportages op TV houden mijn fietsherinneringen ook behoorlijk levend.
Besançon is de hoofdstad van de regio Franche-Comté, wat ‘vrij gewest’ betekent:
Het is een prachtig fietsgebied tussen de Jura en Bourgogne. Glooiend, erg groen en erg verlaten. Besançon is de grootste stad, voor groter moet je naar Dijon, Basel of Genève. Frankrijk heeft 22 regio’s (qua oppervlakte elk gemiddeld 70% van Nederland) en elk van die regio’s heeft circa 4 departementen (een gemiddeld departement is in oppervlakte gelijk aan 2 Nederlandse provincies). Daarbij is Besançon ook hoofstad van het departement Doubs, vernoemd naar de rivier die er door loopt. Het Rhin-Rhône-kanaal begint bij Strasbourg en maakt gebruik van de Doubsvallei. De Doubs mondt uit in de Saône en die stroomt in de Rhône. Daarmee ligt Eindhoven dus op het Westeuropese schiereiland.
Geplaatst op 2012-07-11, in RTV-matig, Zwerfmatig en getagd als 1998, Besançon, Doubs, Fietsvakantie, FRA-BFC, Jura, Porrentruy, TdF. Markeer de permalink als favoriet. 9 reacties.
185 Legpuzzels
ximaar 
Goh, ik ben de meest vakanties alweer lang vergeten. Maar zo’n wachtwoordkraakspelletje voor mezelf heb ik ook al eens moeten uithalen…
Mooi verhaal. Inspirerend genoeg om volgend jaar mogelijk maar eens richting Besancon te gaan.
Ik ben meestal een half jaar later al vergeten waar ik was ….
Voor een deskundige is het misschien een leuk tijdverdrijf, het gekraak van wachtwoorden. Maar een stapel uitgeprinte verhalen en artikelen is voor mij een makkelijker manier. Je scant ze, bewerkt ze et voilà.
Met je geheugen is niets mis!
@Hanscke: Wel nog een kleine waarschuwing. Dat het er zo groen en fris uitziet in die hoek heeft natuurlijk te maken met de regelmatige regen die daar valt. Zelf heb ik het 3 van de 4x getroffen. 1x was het echter goed raak en regende het er een hele dag. Dat was in het noordelijjke overgangsgebied naar de Vogezen, rond de plaats Bains-les-Bains (Baden-Baden en nog eens baden. :-)
@Allen: Ik had al vrij snel vastgesteld dat er weinig mis was met m’n geheugen. Destijds was ik waarschijnlijk een tikkie overspannen door problemen op het werk. Misschien vrat dat teveel processorcapaciteit, waardoor ik moeite had met het opdiepen van oude informatie. 2 jaar leter ben ik met dat werk gestopt en de laatste 10 jaar geen last meer gaehad dat ik me dingen niet goed meer kon herinneren.
Overigens is goed herinneren helemaal niet zo leuk. Als je terugdenkt lijkt daardoor alles maar pas geleden en krijg je de indruk dat de tijd enrom snel voorbij vliegt.
En dat ik veel van m’n fietsvakanties kan herinneren is niet vreemd. Ze maken gewoon flink indruk doordat je zo’n vakantie intensiever beleefd. Vrijwel alle beslissingen (welke weggetjes ik neem en waar ik slaap en eet) doe ik op het laatste moment onderweg. Ik kan me voorstellen dat mensen die een reis van te voren volledig uitstippelen later minder herinneringen aan de resi zelf overhouden.
@Bertie: Omdat ik al sinds 1984 alles met een PC doe ben ik ook vrijwel papier- en printervrij. Ik vertrouw dus erg op harde schijven en die hebben me dan ook nooit in de steek gelaten. In die tijd dat ik het schreef was dat op een laptop van het werk die ik vrijwel dagelijks mee naar huis nam. Door de problemen op het werk wilde ik niet dat daar gezeur over kwam en heb ik al mijn privébestanden van een wachtwoord voorzien. Niet veel later bij het wisselen van die bedrijfslaptop naar een privélaptop heb ik bijna al die wachtwoorden er af gehaald. Alleen op dit bestand was ik dat vergeten. Het was immers de bedoeling dat ik een jaar of 10 niet meer naar dit bestand zou omkijken. En daar had ik mezelf dus mooi mee te pakken. :-)
Als je maar oud genoeg wordt, dan komt de geheugeninhoud vanzelf weer terug. Niet de negatieve dingen natuurlijk, maar waarom zou je je die ook herinneren? Op een dag wordt de inhoud dan definitief gewist: op de sterfdatum of een tijdje daarvoor.
‘Stop’ is ’t enige wachtwoord dat ik gebruik.