Dec-06: Skyfall
De afgelopen dagen was het weer voor elkaar, er viel weer van alles uit de lucht en een klein deeltje daarvan bleef liggen. De laatste dagen ben ik dan ook bezig geweest met het maken van een artikel voor de regionale Fietsersbond. Fietspaden sneeuwvrijhouden is niet zo eenvoudig als iedereen denkt. Gelukkig is er de laatste jaren op dat gebied enorm veel vooruitgang geboekt, hoofdzakelijk door het serieuzer te nemen. Tot zover de reclame voor dit stukje.
Skyfall kennen de meesten van James Bond. Ik ben geen JB-liefhebber. In het gunstigste geval zet ik het niet aan. Als ik er wel iets van zie dan ben ik er snel mee klaar. Het maakt me ook niet uit wie ze nu weer James Bond noemen. Alles komt bij mij gezocht en kitsch over. Doe mij maar Morse of een van de vele andere goede Britse detective series.
Maar ik moest zo’n 2 weken terug wel aan Bond en Skyfall denken. Een van de hoofdingrediënten zijn de achtervolgingen. Die paar weken terug hoorde ik 2x een persoon door de steeg langs mijn huis rennen.
Ik heb wel goede muur-isolatie, maar mijn huis staat/ligt zonder palen op het zand en lopen door de steeg merk ik goed. Vaak zijn het kinderen die verstoppertje spelen, maar daar was het toch echt te laat voor. Volgens mij was het rond middernacht.
Ik schonk er geen aandacht aan, totdat er een man voor mijn voorraam driftig heen en weer banjerde heel druk in een mobieltje pratend. Helaas kon ik dat niet horen. Voorheen had dat prima gekund, toen er nog kieren langs mijn enkel glas zaten. Die kieren zijn weg en het dubbelglas werkt veel te goed. Maar het trok wel de aandacht, omdat ik dit geheen en weer goed vanuit mijn laptoptikpositie kon aanschouwen. Toch liet ik ook dit maar begaan.
Een kwartier later kwamen er 4 agenten. Die begonnen ook door m’n smalle steeg te lopen. Door het afzuigerkanaal hoorde ik eentje achter roepen: ‘Kijk daar staat een schuurdeur open!’ Vertel mij wat. Ik heb mijn schuurdeur altijd open, omdat mijn fietsen daarin op slot staan en de rest me gestolen mag worden.
Maar nu werd het toch tijd om in actie te komen. Stel je voor dat er 1 over mijn gammele muurtje zou klimmen. Ik wilde dus de poort open doen, wat alleen van binnenuit kan. Helaas was ik net te laat een agente scheen al met een lantaarn in mijn schuurtje. Dat mijn muurtje dat gehouden heeft is me een wonder. Ik vertelde dat ik niemand dit eerder had horen doen. Want echt dat is via hetzelfde afzuigerkanaal goed te horen en aan mijn oren mankeert niets. Sterker nog ik heb hier geen tikkende wekkers of klokken in huis omdat ik daar niet tegen kan.
Ik deed de poort open en ze kon weer op de koninklijke manier terug. Later stond dezelfde agente een uurtje met een zaklantaarn de steeg te belichten, vanaf de weg waar dus eerder die andere persoon liep te banjeren. Het verlichtingsniveau in mijn huis verdubbelde. Af en toe tourde er ook een agent in gele motorkledij rond. Er moest duidelijk iets aan de hand zijn.
Dus bedacht ik het toch maar eens te vragen aan die agente. Die banjeraar was een beveiligingsmedewerker van het ziekenhuis en die had dus de politie gebeld. De persoon die ze zochten kwam uit het ziekenhuis en was ongewapend. Meer werd me niet verteld en dat hoeft ook niet.
Misschien was het een patiënt die een behandeling niet meer zag zitten of een simpele dief die uit het ziekenhuis iets duurs had gepikt of een junk die daar wat morfine wilde scoren. Maar wat het ook was, de inzet van 4 agenten vond ik fors. Na een paar uur vertrokken ze onverrichter zake. Athans ik heb niet gezien dat ze iemand hebben opgepakt. De dagen daarna las ik ook niets in de krant of op de website van de politie.
Erg leuk die achtervolgingen van Bond, maar zoals hier lopen ze ook vaak totaal anders af en komt het niet verder dan wat gezonde lichaamsbeweging. En ik had mijn achtervolgingscene, maar dan een stuk realistischer, gewoon aan huis.
Geplaatst op 2012-12-06, in Woonmatig en getagd als Achtervolging, Politie, Skyfall. Markeer de permalink als favoriet. 13 reacties.
185 Legpuzzels
ximaar 
Wat betreft JB, vind ik ook echt niks aan, niet eens grappig. Maar goed, ieder z’n smaak. Dus jij laat je schuurtje open staan want je fiets staat op slot? Niet bang dat ie alsnog, op slot en wel wordt meegepikt? Zo te merken ben je niet echt sensatiebelust!! :-D
Maar of je daar gelukkig van wordt betwijfel ik… Ik heb toch liever de ver van mijn bed show.
Wat heet, super cool… :-)
Maar alle skyfall op een stokje, het was spannend, ja toch?
Dat je je fiets in een open schuurtje laat staan snap ik niet . De verzekering helpt je dan niet als hij gestolen wordt.
Derde reactie: schoongemaakte fietspaden zouden bij de wet verplicht moeten zijn.
@Bertie: De verzekering wil beide sleuteltjes van je fiets zien. Op slotzetten is belangrijker dan achter slot zetten. Maar mijn fiets is alweer jaren uit de verzekering en de lastige poort zorgt ervoor dat niemand bij mijn schuurtje komt. Die agente was dus de eerste. De open deur heeft te maken met de slechte ventilatie. Sommige buren hebben daarvoor gaten geboord en ik zet gewoon de deur (die overigens naar binnen gaat) open.
Het leest als kijken naar een Bond-film. Je verzint het niet…
@Theo: Ik heb mijn leven lang al last van teveel fantasie, maar dit was idd niet te verzinnen. Ik hoefde het ook niet aan- of af te dikken. :-)
Heb twintig jaar in de Amsterdamse binnenstad gewoond. Jouw verhaal ongeveer elke maand wel een keer meegemaakt, zonder overdrijving. Gelukkig werkte ik toen bij een landelijke krant, en heb er menig stukje heet van de naald over kunnen schrijven (lekker voor de kost dus) om de lezers in de provincie angst mee aan te kunnen jagen. Zelfs twee keer iemand doodgeschoten onder mijn raam. Wat is het toch heerlijk rustig wonen in kleine steden (zoals waar -ook- ik nu woon).
@Selma: Ik woon hier nu 12 jaar en dit is de eerste keer, En het stelde in mijn ogen niet veel voor. (Wat ik aanvankelijk natuurlijk niet wist.) Als het wel wat voor had gesteld, dan had ik er wel iets over in de krant gelezen of had die agente me meer gewaarschuwd. En zoiets komt hier in de krant, omdat ze anders de krant niet vol krijgen. In grote steden is dat wel anders.
Het andere grappige is dat de politie geen lawaai heeft gemaakt en de buren aan alle kanten niets hebben gemerkt. Die sliepen al. Zelf ben ik door de weeks ook laat op. En als mensen langs mijn steeg rennen en later een agente een deel van haar licht in mijn kamer werpt, dan kan mij zoiets niet echt ontgaan.
Zelf heb ik een keer een gedode bij het station van Napels gezien, daar heb ik na 18 jaar nog altijd een beroerd gevoel over. Maar die vakantie werd ik ook omgekeerd door een 4-tal straatrovers op een drukke markt en niemand stak ook maar een poot uit. Schijnbaar was iedereen bang voor dat tuig en konden ze gewoon hun roofwerk open en bloot op een drukke markt verrichten. Een leuk voordeel was dat ze niets vonden, omdat mijn spullen in de zakken van mijn wielershirt zaten en daaroverheen had ik een trainingsbroek aan. In de zakken van die broek zat dus niets. Eerder had ik ook een flink aantal zwaar verminkte bedelaars in Athene gezien. Later kwam ik nog een bekende treinpassagier met rugzak tegen die bont en blauw was geslagen in Florence. De fietsvakantie zelf was prachtig met o.a. Venezië, Athene en Pompeï, maar die aanvullende gebeurtenissen hebben het geheel wel flink verziekt. Tegenwoordig fiets ik niet meer voorbij Rome.
Ja, daar raak je dan op een manier bij betrokken waardoor het echt gaat leven. Minder heftig dan in Napels. Het liedje van Skyfall vind ik leuk, maar verder hoef ik niets van JB te zien. Geef mij ook maar die landelijke Engelse detevies.
‘Misschien was het een patiënt die een behandeling niet meer zag zitten’. Dat lijkt me toch een tamelijk extreme reactie, om dan maar in het donker over willekeurige paden tussen huizen door te gaan rennen.
@Laurent:Het is geen cliffhanger, maar ik he echt geen flauw benul waarom de politie en die ziekenhuisfiguur er zoveel werk van maakten. Mocht ik daar ooit achter komen, dan meldt ik het hier.