Apr-13: Epoloog
Op 25 september had ik dus besloten om met de trein naar huis te gaan en mijn 13-daagse fietstocht in Laufenburg na 1244 kilometer te beëindigen. Allereerst flink ontbeten en vervolgens nam ik het boemeltje van 10 uur naar Basel. Op dit lijntje waren alleen maar boemeltjes en Basel Bad (het Duitse Bundesbahn-station in Basel) was maar een kilometer of 40. Uit de automaat had ik alleen een enkeltje naar Basel Bad genomen en de fiets mocht hier gratis mee.
Na een klein uurtje en 15 stationnetjes kon ik op Basel Bad verder bedenken wat ik wilde. Mijn opgave had niet alleen met m’n hardnekkige bronchitis te maken, maar ook met het weer en de omgeving. Fietsen rond Basel heb ik vaker gedaan en vind ik verre van aantrekkelijk. Teveel verkeer en erg veel industrie. Dus als ik me goed had gevoeld, dan had ik vanuit Laufenburg ook wel de trein gepakt en dan bijvoorbeeld een stukje Frankrijk in.
Maar het weer zorgde er voor dat ook dat op niets zou uitdraaien. Voor beter weer zou ik naar de Spaanse grens moeten. Tot daar was het zwaar herfstweer en daar viel weinig verandering in te verwachten. Ik zag die Spaanse-optie dan ook niet zitten. Ergens een weekje blijven evenmin. Ik snapte wel dat als ik een paar dagen niet zou fietsen, m’n bronchitis in de nachten zou afnemen. Lichamelijke inspanning is voor bronchitis niet bepaald gunstig, ook al had ik tijdens het fietsen er totaal geen last van. Maar ook zo’n weekje ergens blijven is alleen leuk met mooi weer en een mooie en interessante omgeving.
Uiteindelijk leek het me toch het beste om gewoon de trein naar huis te nemen en daar het laatste restje bronchitis er uit te zieken. Op Basel Bad heb ik me laten informeren en daar vond ik nog hun adviezen van. Met de ICE kon ik pas om 12:27 vertrekken en was ik rond 19:59 in Heerlen. Dat moest precies 100 euro kosten plus een kaartje voor m’n fiets en daar was nog een reservering voor nodig. Met de Regional Express (de duitse versie van de Intercity, die ca 140km/h gaan en eens per 30 kilometer stoppen) kon ik vrijwel meteen vertrekken om 10:48 en dan was ik uiteindelijk 1 uur later in Heerlen en dat kostte me maar 42 euro. Ik koos voor de laatste optie, omdat ik nog een keer in Duitsland wilde overnacnten en niet ontzettend laat thuis wilde komen. Ik had ook geen haast en als het weer mee zat, dan had ik altijd nog vanuit Limburg een stuk kunnen fietsen.
Van de treinreis zelf weet ik me weinig meer te herinneren, wat dat betreft laat het fietsen veel diepere indrukken achter. Wel weet ik dat ik na overstappen in Offenburg, Karlsruhe, Mainz en Koblenz uiteindelijk in een trein zat naar Emmerich. Deze trein zou daar rond 21 uur aankomen en dan ‘mag’ je daar de grens over fietsen naar Arnhem om daar een dik uur later de intercity naar Alkmaar te nemen. Wat dat betreft is bij Rheydt Hbf linksaf naar Aaken en Heerlen handiger. Kom je op dezelfde tijd aan, maar dan ben je al wel over de grens in Nederland en hoef je niet de grens over te fietsen.
Maar zo rond een uur of 18 besloot ik om nog voor Keulen te overnachten, ergens langs de Rijn. Ik koos voor Remagen, omdat dat op de heentocht een leuk en actief stadje was. In deze trein trof ik een stel Nederlanders met fiets, die ook in Remagen uitstapten. Daar was hun hotel vanwaar ze eerder naar Koblenz waren gefietst en dus nu (ook vanwege het weer) weer de trein terug namen.
Dat hotel stond tegen de spoorlijn en voor mij is dat een dik minpunt. Ik fietse dus naar het centrum en de Rijnboulevard om daar iets rustigers en vooral kleiners en eenvoudigers te vinden. Dat lukte voor geen meter. Ik vond 2 hotelletjes, die beide gesloten waren. Daarmee was het pijnlijk duidelijk dat ik inmiddels in/na het naseizoen zat. Bij wat rondvragen werd ik naar de heuvel verwezen. Daar moest een aardige Zimmerfrei zijn. Na 2 straatjes de heuvel op gaf ik dat op. Geen enkel B&B-achtig bordje te bekennen en een doolhofstructuur aan steile buitenwijkweggetjes. Als ik het al had gevonden, dan was de tocht van daar naar het centrum voor een goede maaltijd me duidelijk te lang.
Dus maar weer terug naar de Rijn en wat meer het dorp uit richting zuid. En zowaar zag ik binnen een kilometer een B&B-verwijzing. Een gewoon woonhuis met 3 2-persoonskamers. Ik moest er voor 2 personen betalen, maar die prijs was nog altijd lager dan de prijs voor een 1-persoonskamer in een standaard hotel. Ik zat er dus niet mee en heb er goed geslapen.
Vanaf deze B&B was het een kilometer lopen naar het eerste restaurant. Het was inmiddels al laat en mijn eerdere zoektochtje door het stadje had ik ook gemerkt dat er nog maar weinig horeca open was. Dus eerst maar even gevraagd of ik er terecht kon. Dat was geen probleem. Ik heb er iets van vis gegeten. Er zaten nog 2 mensen te eten en het was er duidelijk saai te noemen. Toen ik m’n maaltijd op had kwam er opeens een grote groep mannen van mijn leeftijd naar binnen, die bij de ingang bleven staan en het daar op een zuipen zette. Schijnbaar moesten ze hier iets navieren en kwamen ze uit een of andere vergadering. Er was iets dat op een bar leek, maar aanvankelijk had ik dit zeker niet aangezien voor een café.
Probleem was wel dat de bediening het er zo druk mee had, dat er voor mij geen enkele aandacht meer was. Ik heb dus maar bij de bar afgerekend. Zin om mee te zuipen had ik niet. Daar was het me te laat voor.
De volgende ochtend zat ik met 2 medegasten aan het ontbijt. Ze waren ook op fietstocht en fietsten de Rijn stroomafwaarts. Ze kwamen uit Heemskerk, dat maar 18km ten zuiden van m’n woonplaats Alkmaar ligt. Het ontbijt was zeer matig. Ik zat daar niet zo mee, vooral omdat alle andere ontbijten prima waren geweest. Zij maakten er meer een punt van, waarschijnlijk ook omdat ze deze B&B van te voren hadden geboekt en daarbij recenties op het internet hadden vergeleken. Van dergelijke tegenvallers kan ik nooit last hebben, omdat ik van tevoren niets uitzoek of vergelijk.
Verder wel een leuk gesprek over fietsvakanties. Zij moesten alleen deze dag in de regen verder Rijnafwaarts en ik ging niet verder dan het station om daar de trein naar Aachen te nemen. Op die manier kan je met een dieseltreintje naar Heerlen, waar overdag elk half uur een directe trein naar Alkmaar gaat. Ging prima tot Aken. Daar hingen tijdelijke vertrektijden, omdat er behoorlijk werd gewerkt aan de lijn van Aken naar het noorden. De diesel naar Heerlen maakt daar een stukje gebruik van en trok duidelijk aan het kortste eind. De tijden waren aangepast en ik meost eerst op Aken een half uur kleumen, want daar was het behoorlijk waterkoud. Hij ging nog maar 1x per uur en zou 45 minuten wachten op Herzogenrath om daarna de laatste 8 kilometer naar Heerlen af te leggen.
Het kwam er dus op neer dat ik bij Herzogenrath op de fiets stapte, want die 8 kilometer moest mij ruim binnen die 45 minuten lukken. Daarbij was het hier droog. Koud was het nog wel en mijn eerdere optie om in Limburg verder te fietsen liet ik varen. Eigenlijk ging het fietsen goed, behalve in Heerlen. Daar was geen enkel fietsbordje te bekennen met een verwijzing naar het station. Tel daar bij op dat het rond het station ook een puinhoop was met wegopbrekingen en een stationsverbouwing en met moeite won ik het maar net van het dieseltreintje.
Gelukkig stond de trein uit Schagen klaar en kon ik hier binnen Nederland eindelijk eens flink gebruik maken van mijn dalurenkaart. Hij vertrok keurig op tijd en dat bleef zo tot Best. Daar zag ik een meettrein voor ons rijden en die gaan niet zo hard. We sjokten er achter aan en in Den Bosch hadden we zo een kwartier vertraging opgelopen. Daar ging de meettrein aan de kant, maar het lukte onze trein niet meer om de verloren tijd in te halen. Daarvoor is het spoornet rond Utrecht en Amsterdam te druk.
Eigenlijk nam de vertraging alleen maar toe en volgden er dienstmedelingen. Deze trein zou niet verder gaan dan Alkmaar en mensen voor Heerhugowaard en Schagen zouden over moeten stappen op de volgende trein in Alkmaar. 20 minuten later werd bedacht dat toch maar Heerhugowaard het eindpunt zou worden.
Uiteindelijk ward het toch maar Alkmaar, waar de volgende trein al op onze hielen zat. Gelukkig had ik er geen last van, omdat ik niet verder hoefde dan Alkmaar, maar voor mij sloot dit geknoei wel naadloos aan op het geknoei in Duitsland tussen Aken en Heerlen. Rond een uur of 6 was ik thuis. De conducteur had er deze keer niets van gezegd dat mijn fiets de laatste uren in de ‘middagspits’ meereisde. En waarom zou hij, de trein was verre van vol.
Gelukkig is m’n supermarkt tegenwoordig tot 21 uur open en kon in mijn lege koelkast vullen. Vervolgens heb ik thuis nog een dikke week rotweer gehad en die week was prima om goed van mijn laatste restje bronchitis af te komen.
Door die bronchitis werd het duidelijk geen topvakantie zoals in 2011, maar ik heb wel veel mooie dingen gezien. Achteraf was ik ook wel blij dat ik de waterval bij Schaffhausen nog eens goed heb bekeken. Het deel langs de Jagst, Kocher en Brenz maakte duidelijk de meeste indruk. Verder geen enkele lekke band of andere panne.
(Het verhaal heb ik op 14 april nog een beetje aangepast nadat ik wat info vond van de Deutsche Bahn.)
Geplaatst op 2013-04-13, in OV-matig, Zwerfmatig-12 en getagd als Basel Bad, Bronchitis, Heerlen, Remagen, Trein. Markeer de permalink als favoriet. 24 reacties.
Wat is een meettrein?
Die meet of er niets aan de rails mankeert. Normaal doen ze dat buiten de spitstijden. Dus wat deze hier te zoeken had is me een raadsel. (zag er zo ongeveer uit.)
Ik had nooit gedacht dat jij die watervallen was gaan bekijken. ik heb op de computer nogal rondgeneusd waar je dan zo lang geweest zou kunnen zijn. Hoewel het voor jou geen topvakantie is geweest, was het verslag toch weer erg leuk om te volgen.
Och, je bent er even tussenuit geweest en hebt ons ook nog getracteerd op een aardige quiz.
Leuk toch, reizen per trein in Europa? Kaartje Wesel-Dieren (Ov) kopen kan niet. NS werkt niet mee aan kaartverkoop door DB naar kleinere tussenstations. Dus in Arhnhem kaartje kopen in de automaat met Duitse EC ING DIBA Card, die niet wordt ge-accepteerd in de automaten. Reisduur 3u.30m, inclusief lousy service van baliedame, die meer aandacht had voor het mobieltje omdat Oma belt dat alles o.k. is met de kleine.
Met de auto nog geen drie kwartier. Binnendoor op de Nishiki 2u 45m.
@King Billy: Tussen Duitsland en Zwitserland gaat het wel prima, maar Zwiterland zit dan ook niet in de EU en heeft niet zo’n afwijkende spanning op hun bovenleidingen. :-)
@Hanscke, Sjoerd e.a.; Die vakantie van 2011 was waarschijnlijk te mooi en is niet representatief om mee te vergelijken. Dit keer was het een samenloop van weer en gezondheid die me nekte. Ik was dat niet meer gewend sinds ik rond 1996 enorme hooikoorts in Frankrijk had. Dat was een van de aanleidingen (de andere was de fellere zon) om niet meer in het voor- maar in het najaar te gaan.
Jagst, Kocher en Brenz, dat ga ik onthouden voor een eventuele tocht van me zelf. De beschrijvingen en foto’ van dat deel hadden diepe indruk op me gemaakt. We hebben hier directe treinen naar Heidelberg.
Maar ja, vanmiddag heb ik even gefietst en de hellingen waren van de winter duidelijk steiler geworden.
@Emigrant: Mensen maken zich wel druk om de aarde die zich opwarmt, maar die winterse continentale driften mogen we ook niet uitvlakken. :-)
Je vakantie verslag en foto’s heb ik weer met genoegen gelezen en bekeken. Ik ben niet zo’n quizenman vandaar dat ik tot de epiloog heb gewacht met reageren. Jammer dat het weer je soms parten speelt maar petje weer af voor je prestatie!
mvg
@Frans: Dank voor je reactie. Die quiz is er alleen voor mensen die het anders niet vol kunnen houden dat ik zo langdurig over mijn vakantie log. :-)
Dit jaar heb ik me lang afgevraagd of ik wel aan zo’n quiz moest beginnen, met in het achterhoofd dat het aan het eind van m’n vakantie wat mis ging. Dat ik een verslag zou maken stond wel min of meer vast. Daarvoor waren er teveel mooie momenten en leuke voorvallen.
Zelf ervaar ik het niet echt als een prestatie. Ik heb de makkelijkste wegen veelal langs rivieren genomen. Alleen net voor St Gallen was het echt een inspanning leveren. In 1998 heb ik een rondje van 5000 km gemaakt en ook die inspanning viel erg mee door er genoeg (40) dagen voor uit te trekken.
@ King Billy: de Treinreiswinkel verkoopt in nederland alle kaartjes voor de DB. Zelfs op de trajecten die de NS wel verkoopt is de Treinreiswinkel vaak goedkoper.
Het verhaal heb ik een beetje bijgewerkt, nadat ik de zogenaamde ‘Fahrauskunften’ vond. In Basel Bad had ik me laten adviseren over de ICE- en de RE-optie. Daarbij schoot me ook weer te binnen dat ik in Basel had bedacht om bij Limburg nog een dag of wat te fietsen als het daar redelijke weer zou zijn. Op station Aken was het bar koud en daarmee ging die optie uiteindelijk de prullenbak in.
@King Billy: Dieren (Overijssel) kan ik nergens vinden, neem aan dat je gewoon Dieren in Gelderland bedoelt. Dat gaat waarschijnlijk het vlotste met de trein Wesel-Emmerich (half uur), waarbij je niet hoeft te wachten op een van de treinen die de grens over gaan. En vervolgens 1 uur en 15 minuten fietsen (30km). Bij elkaar 1 uur en 45 minuten.
Uiteraard, sorry, (GLD). En ach, schuin doorsteken naar Dinxperloo en door de Achterhoek fietsen is ook mooi. Onderweg bij vrienden langs voor een kop koffie in ieder geval prettiger dan proberen een treinkaartje te kopen. Het is al heel wat, dat de spoorbreedte’s zijn genormaliseerd. Schijnt iets met de Romeinen te maken hebben. De spoorbreedte van een ossewagen die door twee ossen wordt voortgetrokken.
@King Billy: Zelf zou ik de Duitse regionale treinen laten doorrijden naar Hengelo, Arnhem en Venlo en de Nederlandse naar Aken. Want wat de Duitsers met het Zwitserse Basel kunnen moet hier binnen de EU toch ook te realiseren zijn.
Geen flauw benul waarom het niet gebeurt. Commercieel, techniek, treinbestuurders? Afgezien van de ICE-treinen, wordt bij de grens van loc gewisseld. Kortom, vroeger was ook nog de spoorbreedte chaos….. We blijven nieuwsgierig. Tussen Straatsburg, Luxembourg en Brussel loopt het overigens wel op rolletjes.
Het liep vroeger met Nederland ook op rolletjes. Er waren geen technische hindernissen. Denk dat het gewoon een wederzijds gebrek aan belangstelling is. Van Nederlandse zijde zal het wel weer om centjes gegaan zijn. Van Duitse zijde had men misschien angst om zijn spulletjes. Toen die treinen nog wel reden viel het me op dat de Deutsche Bahn op het traject naar Nederland vaak uitgewoonde treinstellen inzette. Net als naar Polen en de Balkan. Maar anders dan naar Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk.
P.S. Naar Hengelo en Arnhem zijn er wel technische hindernissen geloof ik.
@Emigrant: Ik weet er niet anders van dan dat het altijd zo was, en je alleen met internationale treinen de grens over kon. Dat gebeurde met het wisselen van locomotieven aangezien Nederland een zeer afwijkende spanning hanteerd. De treinen tussen Amsterdam en Brussel hadden/hebben een motor die op 2 spanningen kan werken.
Maar tegenwoordig hebben de intercities in NL en de RE’s in Duitsland een geïntegreerde aandrijving en gaat de standaard dienstregeling van Koblenz niet verder dan Emmerich en die van Nederlande uit Den Helder niet verder dan Arnhem. Daar buigt de onze af naar het eindstation Nijmegen. Omdat Emmerich een eindstation is zonder verdeling naar andere lijnen, zou het het beste zijn als de RE van Koblenz tot Arnhem doorrijdt. Dat kan simpel door het laatste stukje een Nederlandse locomotief er voor te zetten. Een structurelere oplossing is de lijn Arnhem-grens aan Duitsland over te dragen en daar de Duitse spanning op te zetten. Het beste is natuurlijk als Nederland zich eindelijk eens aanpast aan de buurlanden en bjvoorbeeld overgaat naar de dubbele spanning die Duitsland gebruikt. Dat spaart ook nog eens energie omdat er bij lagere spanning meer stroomverlies is.
Op zich is het belachelijk dat dit nog nooit aangepakt is en auto’s we ongehinderd de grens over gaan. Ik vind dit dan ook een van de gemiste kansen van de EU. Die zou toch echt meer op samenwerking moeten aandringen en op dit gebied heb ik ze dat nooit horen doen.
Zelf denk ik dat de NS en DB elkaar flink zat zijn. Denk daarbij aan de Betuwelijn die nooit in Duitsland is afgemaakt.
Aan de verlenging van de Betuwelijn wordt druk gewerkt. Buren/kenissen verderop hebben inmiddels de eerste onteigeningsdocumenten ontvangen. In eerste instantie komt er een derde spoor naast de twee bestaande sporen. Voorbereidende werkzaamheden in Emmerich en Oberhausen zijn de belangrijkste redenen voor omleidingen via Venlo.
Vroeger, je weet wel, heel lang gelden, bestonden er treintjes van Kleef naar Nijmegen, van Münster naar Enschede en van Aken naar Maastricht, zonder locomotiefwisseling. Ik neem aan dat op die paar kilometer van de grens naar Enschede, resp. Nijmegen, Duitse toestanden heersten. Hoe het met Maastricht was weet ik niet. Misschien was het wel een dieseltje. Eveneens heel lang geleden ben ik wel eens met een nachttrein van Amsterdam via Nijmegen naar Keulen en veel verder gereden.
Zoals al eerder bij een reactie: bij de treinreiswinkel kun je heel veel treinkaartjes kopen die anders voor particulieren in Nederland niet te koop zijn. Ze hebben ook leuke reisarrangementen met combi’s van treinreizen en hotelovernachtingen.
Ik heb nu twee keer treinreizen bij hen geboekt, één keer naar Oxford, Engeland, en één keer een rondreis door Duitsland, volgens een planning zoals ik die graag wilde; prima service.
Er zijn wel plannen om die treintjes, zoals die naar Kleef, weer in te voeren, maar dat is heel erg lange termijn, vrees ik, als het er al van komt.