Okt-06: Bidden en Vloeken
Dit onderwerp begon een kleine week terug bij Karin, die over Jehovah’s schreef. Op dit moment valt het mee, maar af en toe houden een ze razzia in mijn smalle straatje. Dus met een persoon of 6 aan weerszijde de aanwonenden bekeren. Het moet hier wel heel erg zijn vermoed ik. Kortom zo’n blogje haalt bij mij dan weer het een en ander naar boven.
En daar kwam 2 dagen terug bij, dat ik hier in de stad 2 mensen zag met een vreselijk rood hesje en daarop ‘BIDDEN HELPT’. Ik werd niet door ze lastig gevallen, een paar anderen viel dat lot ten deel. Het scheelde niet veel of ik wilde ze vragen of dat bidden ook helpt tegen die lelijke rode hesjes, die zo in het straatbeeld vloeken. Maar ik hield me in en liep door. Want door er niet naar te kijken kun je dergelijke problemen ook eenvoudig oplossen.
En nu ik het toch over het vloeken heb kan ik meteen een ander stokpaardje berijden. Ik ken de Bond tegen het Vloeken alleen van hun reclames op de stations. De laatste tijd zie ik dat gelukkig minder. Toch vraag ik me nog altijd af of er op stations meer wordt gevloekt en dat het misschien helpt dat de treinen tegenwoordig beter op tijd rijden.
Ik ben religieus opgevoed en vind vloeken niet nodig. Doorgaans kan ik moeiteloos zonder. Zelden doe ik iets stoms dat om een ‘krachtterm’ (of heet dat tegenwoordig ‘prachtterm’?) vraagt. Mijn ouders zeiden dan ‘grietverdikkeme!’, ‘potverdrie!’ of ‘potverdriedubbeltjes’. Lesbomatig vind ik dat niet meer kunnen.
Tegenwoordig gebruik ik ‘VEE-VEE-DEE!’ als starter, met overtreffende trap: ‘PEE-VEE-VEE!’.
Geplaatst op 2013-10-06, in OV-matig, Overmatig en getagd als Bidden, PVV, Religie, Station, Vloeken, VVD. Markeer de permalink als favoriet. 14 reacties.
Met een Italiaanse gast zou ik eens een fietstocht gaan maken naar Staphorst. Hij had van dit vrome reservaat gehoord en wilde het wel eens zien, ook vanwege de klederdracht. Wij dus naar het station Meppel, waar we fietsen huurden. En ziedaar: op het perron hingen meteen al grote borden: Vermijd het vloeken!, ook in het Italiaans. Nu wist hij het zeker: we waren in de donkerste hoek van de Bible Belt beland. Ik heb hem wel uitgelegd dat die posters door het hele land hingen, maar dat wilde hij niet geloven.
Hier is het gatverpieleke of sakkerdjie…
Hier stonden de Duitse JeHova collega’s ook op de stoep. Heb ze verteld dat ik een kind van God ben, lid van de Pinkstergemeente, gedoopt door onderdompeling in de Jordaan, gedoopt met de Heilige Geest, in vreemde tongen spreek, de gave van profetie heb en mijn lievelingstekst 1 Cor. 13 (de ware liefde) is.
Nooit meer terug gezien.
Ach, als ik stevig mijn hoofd stoot dan ontsnapt mij wel eens iets, bijvoorbeeld een gvd. Ik heb daar niets mee. Mensen die dat dan toevallig horen en zich eraan storen storen mij hoogstwaarschijnlijk ook wel eens. Ik heb tegen Jehova’s en anderen die mij iets willen ‘aanbieden’ een sticker bij de bel. Leef en laat leven is mijn motto.
Soms zie ik er lopen voor het paasoffensief of het kerstoffensief. We krijgen al jaren geen Jehova’s meer aan de deur. Er is een lijst van adressen waar ze niet aanbellen. Je kunt vragen of ze je daarop willen zetten. Het werkt.
Eén keer waren er twee heren. Ik herinnerde hen aan die lijst.
‘O. staat u daarop?’ schrokken ze.
Ze verontschuldigden zich voor hun ‘fout’ en vertrokken.
@Margo en Nanos; Mijn indruk is dat het deurbezoek hier ook flink is afgenomen. Ook van andere reli-colporteurs. Wel was het zo dat het steeds anderen waren. Dus aan hen melden dat je geen belangstelling had werkte niet echt. Van die lijst wist ik niet. Het bel me niet register werkt bij mij al jaren uitstekend.
Tegenwoordig zeg ik simpelweg meteen ‘Nee, dankuwel!’ en dat helpt ook prima tegen de bedelaars voor een of andere collecte. Zelf heb ik een klein probleem. Doordat mijn voordeur deels naar binnen is geplaatst kan ik pas goed zien wie er aanbelt als ik de deur open doe. Zo’n hele ploeg valt natuurlijk wel op.
@Sjoerd: Maar klinkt dat niet veel te liefkozend en heeft dat dan wel effect? Mijn oom bleef in de USA op zijn koeien in het Nederlands schelden, omdat ze zich niets van die halfzachte Amerikaans/Engelse scheldwoorden aantrokken.
@Emigrant: Ik kom doorgaans niet zoveel op stations (dit jaar inmiddels 18 verschillende gezien) in het buitenland, maar daar heb ik nog nooit zoiets gezien.
Bij een Jehovah’actie tegen homo’s heb ik lang geleden al kwaad en per grote uitzondering de blijkbaar door mijn bijbelkennis overdonderde jonge getuige duidelijk gemaakt, dat de befaamde bijbelteksten in de tijd van homotaboe ontstonden en met het weten van nu ook als zodanig gelezen moet worden. Daags daarna kreeg ik een brief uit de Koninksrijkstempel dat de getuigen mijn duivelse huis niet meer zouden bezoeken. Enkele jaren geleden ben ik verhuisd zonder de tempel een adreswijziging te sturen. Dezelfde nu veel oudere getuige van toen belde daar aan en verdween schielijk toen hij in de open deur de duivel ontwaarde. Dan heb ik er ook geen moeite mee om voor Satan versleten te worden.
@Ximaar: In Duitsland hoor ik nooit veel vloeken, behalve in Beieren misschien. Het is hier altijd Scheisse, Mist en dergelijke, en faecaliën zijn nu eenmaal niet religieus belast. Verdammt noch mal! is te onbestemd, omdat de naam Gods er niet in voorkomt. Dus hier zijn die posters overbodig.
Ik vind het wel informatief om te lezen hoe die mensen met ‘bidden helpt’ bij je overkomen.
Omdat ik namelijk wel denk dat bidden helpt, (daarover wil hier geen discussie starten, daarover praat ik liever meer persoonlijk), en ik heb tot op zekere hoogte sympathie voor mensen die in de openbare ruimte aanbieden om voor je te bidden – met daarbij ook bij mij wel de vraag: hoe komt dat over, en hoe doe je dat op een manier waarop je duidelijk maakt dat je bereid bent om voor mensen te bidden; maar ook op een manier die niet irritant of erger is voor mensen die daar op dat moment, of op welk moment dan ook, geen behoefte aan hebben.
In Woerden is een Gebedswinkel; ik ben er nooit geweest, maar voor zover ik het begrepen heb kun je daar binnenlopen voor een kop koffie/thee, en als je dat wilt kun je voor je laten bidden.
@Tineke: Mij ging het vooral om die lelijke knalrode hesjes. Een paar jaar terug ben ik wel eens door 2 (ze werken schijnbaar in koppels) van dergelijke hesjedraagster aangesproken en die waren toen redelijk opdringerig. Zelf denk ik dat er niets mis is met bidden. Het is een goede manier om belangrijke zaken te overdenken en op een rijtje te zetten.
Vandaag liepen er weer studenten met de Vara-gids te leuren. Die hadden ook al van die rode jacks aan.
In principe heb ik een hekel aan mensen die je iets proberen aan de smeren.
Als ik iets nodig heb weet ik ze wel te vinden.
Dat lijstje bij de jehova’s om niet aan te bellen dat werkt, ik heb ze ook 1 keer vriendelijk doch duidelijk verzocht om niet meer aan te bellen en dat te noteren en dat werkt.
Dat rood steekt wel mooi af tegen het grijs van de straat.
Tegenwoordig vloek ik wel eens als ik teveel pijn heb, of met mijn dode teen ergens tegenaan bots en dat in de rest van mijn voet voel.
Maar ik hoop dat weer snel af te leren, het botsen, en het vloeken.
Misschien helpt bidden wel, het is net zoals positief denken, geloven dat het goedkomt.