Nov-28: Fietsvakantie-2013

Het nadeel van een najaarsvakantie is de drukte die zich daarin opstapelt. Steevast heb ik een paar maanden nodig om dat in te halen en dit jaar was het met 23 vakantiedagen in September niet anders. Omdat ik niets met de Sinterklaas en Kerst heb, vangen voor mij de rustigere tijden aan en ga ik eens nadenken wat in mijn afgelopen vakantie heb meegemaakt en wat ik daarvan aan het internet toevertrouw.

Aan foto’s geen gebrek. Toen ik die uitzocht lukte het me met moeite om 60 van de 260 foto’s af te keuren als zijnde dubbel, bewogen of niet interessant. Het weer was erg fotogeniek en ik kwam langs fraaie rivieren door prachtige stadjes. De 23 dagen verklappen dat het met mijn gezondheid en humeur prima ging. Een jaar eerder ging het na 10 dagen mis en ik heb nu mijn best gedaan om geen bronchitis te krijgen bij het omslaan van het weer. En ondanks dat het weer een paar keer flink omsloeg is me dat gelukt. Het enige dat ik er zelf aan kan doen is niet teveel inspannen na zo’n weersomslag.

Vorig jaar lukte het me niet om een stuk in Oostenrijk te fietsen. Rotweer en die bronchitis hielden me daar van af. Dit jaar bedacht ik met de trein naar Oostenrijk te gaan en onderweg een paar kleine stukjes in Duitsland te fietsen en daar een paar keer te overnachten.

Ik vertrok op dinsdag 3 september met de trein naar Heerlen, alleen was die ovestapvrije intercity opgeheven. Tot een jaar terug ging het voorste deel uit Alkmaar naar Maastricht en het achterste naar Heerlen. Nu gaat de gehele trein naar Maastricht en moeten de mensen met bestemming Heerlen overstappen in Sittard. Dat deed ik dus maar, alhoewel ik toen al dacht aan het op de fiets stappen. Het was namelijk schitterend fietsweer met 25 graden en vrijwel geen wind. Vanaf Sittard reed echter een boemeltje en die schoot niet erg op.

Het voordeel van de OV-chipkaart is dat je niet meer van tevoren moet aangeven waar de reis naartoe gaat. Dat sluit prima aan op mijn zwerfreisgedrag. Gevolg was dat ik Hoensbroek uitstapte. Heerlen vind ik geen prettige stad en ik wilde per fiets het stuk afsnijden naar Eschweiler. Die stad heeft een hoofdstation aan de lijn Aachen-Köln en ligt ten noord-oosten van Aachen. Bij Hoensbroek had ik ook verwacht door het dorp te komen en zo misschien wel langs het pand van Sjoerd te fietsen. Het dorp heb ik echter nooit gezien en achteraf blijkt dat Station Hoensbroek een stukje voorbij Hoensbroek is.

Wel kwam ik door een prachtig natuurgebied; de Brunssummerheide en zat mijn vakantiestemming er meteen al goed in. Na wat dwalen liep ik vast op een grote weg. Ik vermoeedde dat die net over de grens in Duitsland lag, omdat ie vanaf mijn autovrije niet te bereiken viel. Na een stukje linksaf vond ik geen aansluiting of onderdoorgang en dus ging ik maar terug de andere kant op en kwam zo in Übach over Worms. De weg was dus gewoon een Limburgse provinciale weg. Dat ik in ÜoW fietste werd me duidelijk door hun voormalige raadhuis.

Van daar ging ik de grens over en kwam door hun zustergemeente Übach-Palenberg en wel door het stadje Übach. Een levendiger stadje waar ik vergeten ben een foto te nemen van hun gemeentehuis. Ik was er meer mee bezig dat hier toch nog wat lastige heuveltjes lagen en Eschweiler en Alsdorf nog niet op de fietswegwijzers stonden. Eigenlijk werd alleen naar Aachen verwezen en daar wilde ik juist niet heen. Geen probleem, want via de zon was goed te bepalen in welke richting ik moest en er was geen gebrek aan kleine doorgaande weggetjes.

Na een kilometer of 40 fietsen kwam ik via Alsdorf in Eschweiler en moest ik daar alleen nog even het juiste station aan de hoofdbaan naar Köln hebben. Daarbij kruiste ik een kleiner stationnetje dat dus op een soort stadstraject lag. Eschweiler heeft dan ook de luxe van 5 treinstations. Ik liet me daardoor niet in de war brengen en volgde een stadsbus met bestemming Eschweiler-HBf.

Tijdens het fietsen schoot me nog een leuk reisdoel tussen hier en Oostenrijk te binnen. Dat zorgde er voor dat ik de trein nam naar Eitorf, een klein stadje tussen Köln en Siegen. De sneltrein Aachen-Siegen stopt daar en dat kwam dus mooi uit. Ik ben al eens door Eitorf langs de Sieg gefietst en verwachtte er wel een slaapplek te vinden. En zo niet, dan zijn er verderop nog andere stadjes waar ik vast terecht zou kunnen.

Zo ver kwam het niet, ik vond al vrij snel een café met aan de gevel een bord met bed-pictogram. Ik was er alleen iets te vroeg en moest na een half uurtje terug komen. De kamer en de prijs waren goed, en dat was maar goed ook. Later begreep ik dat de uitbater een soort Zimmerfrei had aangezien er in de omgeving weinig anders te vinden is.

Eitorf zelf stelt niet veel voor, maar heeft wel voldende winkels en restaurantjes. Twee daarvan hadden een mooi buitenterras. De ene was echter gesloten en de andere zat stampvol. Dus werd het toch maar binnen zitten bij een Chinees met buffet. Dat is bijna gratis en ik kan zo mooi zelf bepalen dat ik minder vlees en meer groente wil.

In totaal kwam mijn kilometerteller deze dag niet verder dan 45 lees in net in mijn agenda. Daar staat ook de temperatuur in en verder de plaatsnamen Übach, Eschweiler en Eitorf. Meer aantekeningen maak ik niet onderweg. Naast wat hierboven staat weet ik me ook nog goed te herinneren dat ik in Eschweiler wel moeiteloos het kaartje naar Eitorf uit de automaat kreeg, maar een fietskaartje niet in het menu kon vinden. Gelukkig heeft dit station nog 1 beamte waar ik dat kaartje wel kon kopen, maar haar betaalgleuf accepteerde weer niet mijn bankpasje. Dat euvel was bekend en is zeker geen reclame voor de Deutsche Bahn. Op de Duitse stations zien de rookplekken met rookpalen er net zo lullig uit als in Nederland. In de Duitse trein maakte ik nog een foto van een bedieningspaneel. De schakelaar om de trein om te kiepen zit veilig achter een stukje plastic.

Landkaartje – Vervolg

Advertentie