Dec-22: Altmühl

In Neustadt/Aisch was het de volgende ochtend (maandag 9 september 2013) droog. Nu ik terugkijk ben ik wel in het centrum geweest om daar te eten, maar heb ik helaas niet in het oudere gedeelte ten noorden van het centrum gekeken. In plaats daarvan ging ik meteen richting zuid, op naar mijn derde reisdoel.

Het weer was redelijk en een stuk beter dan verwacht. 21 graden vind ik een lekkere fietstemperatuur en het was droog en en zonnig, terwijl er toch flink regen werd voorspeld. Ik vond meteen een mooie weg die pal zuid ging en daarmee recht op mijn doel af. De heuvelachtigheid stelde niets voor, maar vlak was het nu ook weer niet. In Markt Erlbach is goed op de foto te zien dat ik over het weer geen klagen had. Via Neuhof en Rügland kwam ik in Ansbach.

Dat is een grotere plaats met een flink wijnglas op hun marktplein. Na wat rondslenteren ben ik er aan de koffie gegaan. Daarbij had ik mijn fiets zo geparkeerd dat niemand er last van zou hebben. (Doe ik doorgaans.) Een moeder met 2 kinderen, die wat brood kwam halen deed het geheel anders. Hun 3 ‘geparkeerde’ fietsen blokkeerden volledig de ingang van de zaak. Onnadenkendheid is dus niet alleen een Nederlands probleem. Vaak verplaats ik dergelijke rommel, maar omdat er 1 kind van een jaar of 10 bij de fietsen bleef liet ik dat maar uit mijn hoofd.

In Ansbach kreeg ik in de gaten dat ik bij de Altmühl was beland, een van de bekendste fietsrivieren van Duitsland. In 2009 heb ik een stukje Altmühlradweg gedaan rond Kipfenberg. Na een fietspad langs een grote weg stak ik rechtsaf bij Triesdorf en trof ik bij Großenried de Altmühl en de bekende fietswegwijzers. Vier kilometer voor Großenried kwam ik nog een wegwijzertje naar ‘Aub’ tegen. Op dat verzoek ging ik niet in.

Iets later trof ik Ornbau, een schattig stadje. Naast een leuke poort, brug en torentje ook een prachtig wildgebreeën fiets. En ik ontmoette er een Duitse medefietser met bagage die net als ik lekker doortrapte. Hij volgde de Altmühl en was begonnen in Rotenburg/Tauber. Ook hij was alleen op pad. In de zomer had hij hier met zijn gezin gefietst, maar was ie ziek geworden. En nu deed hij in een paar dagen het stuk Altmühl dat hij toen heeft gemist. Het is dan ook een erg mooie route op prachtig asfalt en dit deel was uiterst vlak.

We fietsten gelijk op tot Gunzenhausen. Daar liep de route vast in hun jaarlijkse feestdag. Ze vierden 651 jaar stadsrechten met een optocht. Mijn medefietser had hier geen trek in en reed er in een boog omheen. Zelf ben ik eens gaan kijken wat het voorstelde. In elk geval gezelligheid, blaaskappelen en bierdrinkers die op vrachtwagens werden rondgereden en redelijk wat publiek langs de route. Een van de vrachtwagens was een oude Borgward met noodluik op de cabine. Bij nazoeken meen ik hier een B555A uit 1959 in te herkennen, die gebruikt is als THW. Niet alleen het luik geeft dat aan, maar ook de speciale zware bumper met daarop een lier.

Het voordeel was dat mijn reisdoel aan de Altmühl lag en ik die route dus bleef volgen. Alleen werd dat vanaf hier wel meer slingeren. Als eerste kwam ik nog door ‘Aha’, een gehucht voor een Albert Hein Erlebnis. Later nog een fraai kapelletje in Windsfeld. Pas in Treuchtlingen vond ik weer een supermarkt. Daar was ik inmiddels aan toe. Ik vond een lekker bankje tegenover een lel van een locomotief. Eigenlijk was het nog maar rond een uur of 5 ‘s-maiddags. Maar toen ik in de gaten had dat hier flink wat hotels waren, omdat het een kuuroord is, bedacht ik hier maar eens m’n geluk te beproeven. Want als er hier zoveel zijn, dan kan dat wel eens inhouden dat er niets op slaapgebied te vinden is in Pappenheim dat maar een kilometer of 8 verder ligt.

Pappenheim moest dus nog maar een nachtje wachten. 107 km vond ik overigens een mooie afstand. Het eerste hotel stond me al aan. Simpel en netjes. De prijs was dat ook. Qua restaurants kon ik niet veel vinden, maar dat is niet vreemd op een maandagavond. Na flink lopen vond ik er een aan de andere kant van het centrum en die had gebakken vis. Daar was ik op uit, dat had ik deze vakantie nog niet eerder gegeten. Het eten was goed, alleen de middelbare ober maakte een bak herrie waar het het gooi- en smijtwerk van het bestek betrof. Of dit was een zeer slecht betaalde kracht of het was de eigenaar die de 40 gasten in zijn eentje van eten en drinken wilde voorzien. Ik hou het op het laatste.

Begin | Landkaartje | Vervolgd

Advertentie