Dec-27: De Grote Verplaatsing

Het mag duidelijk zijn dat ik dinsdagochtend 11 september ergens anders naartoe wilde. De vorige dag was me veel te nat en daarbij had ik de paar dingen in Duitsland bekeken die ik wilde bekijken. Het weer zou nog lang belabberd blijven. De voorspellingen waren slecht. Probleem was echter dat dat net zo goed gold voor Oostenrijk en de noordelijke helft van Frankrijk. Toch liet ik Oostenrijk afvallen. Het herfstachtige weer trok langzaam naar het oosten en daar ligt niet voor niets Oostenrijk.

Mijn idee was dus om maar een flink stuk tegen de wind in te treinen, ofwel naar Frankrijk te gaan. Ook daar was ik een langere tijd niet geweest. Donauwörth heeft regelmatige treinverbindingen naar alle 4 de windrichtingen. Probleempje was wel dat Donauwörth nog net in Beieren ligt en ik beter af zou zijn met een dagkaart voor Baden-Württemberg. Misschien moest ik eerst maar een enkeltje kopen naar de volgende stad in BW en daar een dagkaart scoren voor dat Bundesland.

Tot mijn verbazing waren er 2 balies open en die hadden beide een rij van nul klanten. Die konden me vast wel even adviseren en dat klopte. Op mijn vraag hoe kom ik vanaf hier het snelste met een fiets in de trein naar Basel of Straatsburg kwam de vrouw vlot met een schema en de opmerking dat ik beter een treinkaartje tot het eerste station in Baden-Württemberg kon kopen en dan een Baden-Württemberg dagkaart. Ik vroeg ‘En die laatste levert u hier ook? :-)’ Ze moest lachen. Ja de service stond voor niets, ik moest voor dat andere Bundesland wel even mijn paspoort meenemen.

Dus kregen we het over de afsluitdijk waar Nederlanders een paspoort nodig hebben voor Fryslân. Kortom erg gelachen en de man achter het andere bemoeide zich er ook ee. Beide waren duidelijk in een ballorige bui en het zal voor een deel aan mezelf hebben gelegen. Het duurde echter niet te lang, want binnen 10 minuten vertrok al een sneltrein naar Stuttgart en die wilde ik halen.

In Stuttgart was ik nog nooit geweest. Wel een paar keer dichtbij. Op dat station moest ik 20 minuten wachten op een aansluiting naar Karslruhe, maar daar kon ik ook 50 of 80 minuten van maken. Tussen beide plaatsen rijden veel treinen. Ik besloot dus even van het station naar het centrum te fietsen en te kijken of het iets voorstelde. Veel mensen en vooral veel moderne gebouwen en het was er droog. Een fraai oud deel kon ik niet vinden. Meer dan deze ene foto werd het dan ook niet.

Vijftig minuten later treinde ik dus weer verder naar Karlsruhe en van daar naar Basel. Onderweg moest ik nog 2 keer overstappen en ook dat ging redelijk vlot. Deze omweg via Karlsruhe gaat sneller dan een route door het Zwarte Woud. Toch nam ook dit tijd omdat je met zo’n dagkaart alleen onbeperkt in RE’s (Regional Express’en – vergelijkbaar met de intercities in NL) mag treinen. Dat zijn prettige treinen met een gelijkvloerse instap/inrit en een volledige fietsenstalling aan boord.

Dertig kilometer voor Basel besloot ik om niet helemaal naar Basel te gaan, maar nog een keer in het goedkopere Duitsland te overnachten. De volgende dag zou ik dan over de grens fietsen en bij rotweer een franse trein in Mühlhouse nemen, of bij heel slecht weer verder treinen via Basel. Deze trein stopte ook in Müllheim. In een gesprek met een medereiziger vroeg ik of die plaats geschikt was en bijvoorbeeld hotelletjes heeft. Dat kon hij bevestigend beantwoorden, hij stapte daar zelf ook uit omdat ie er woonde.

Vanaf het station was het nog een paar kilometer fietsen en die gingen in de stromende regen. Onderweg had ik ook regelmatig flinke buien getroffen, mijn keuze voor de trein was in elk geval niet voor niets. Müllheim heeft een klein oud gedeelte en in dat deel trof ik 2 hotels. Een veel te dure en een eenvoudigere. Bij die laatste kon ik terecht. Die was zelfs zo eenvoudig dat ik sinds een hele tijd geen TV op de kamer had. Thuis heb ik ook geen TV en ik vind dat dus niet zo erg.

Later het dorp lopend onder de plu bekeken. Veel stelde het niet voor. Qua restaurants viel het me ook tegen. Het beste was ik af in het restaurant van het hotel. Daar ben ik aan de panga gegaan, een Vietnamese kweekvis voor de horeca. Deze dag heb ik 400 km getreind en 5km gefietst.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie