Jan-17: Richting Magdeburg

De volgende ochtend trof ik een zeer goed ontbijt. Normaal is dat in Duitsland al prima, maar hier was goed te merken dat dit hotelletje niet alleen een ster meer had vanwege de lift. Mijn plan om nu pas wat foto’s in de stad te maken was minder geslaagd. Het was zwaar bewolkt en dat bleef de hele dag zo. Er viel af en toe een klein beetje regen uit en de 17 graden was ook goed te doen, maar de foto’s moest ik qua belichting flink ophalen. Best jammer, want de dag ervoor was het mooi zonnig en toen had ik ook al wat foto’s in Braunschweig kunnen maken.

In elk geval een aparte stad met een slot, dom en eigen putdeksels. Drie dingen die ik zo’n beetje verzamel op dit blog. Het oude centrum van Braunschweig is ook een soort citadel in de Oker, een riviertje dat ik al eens eerder overstak in de plaats Oker net ten oosten van Goslar. De typische citadel-achtige vorm is alleen vanuit de lucht te zien. Op de grond is het niet meer dan een klein slingerend riviertje met veel groen er om heen. Na m’n rondje door de stad wilde ik richting Wolfsburg en daarna richting Elbe bij Magdeburg. Inmiddels had ik bedacht dat ik de Elbe ten zuiden van Lutherstadt Wittenberg nog nooit had bekeken en met Dresden is schijnt dat dat deel erg mooi is. Via Magdeburg was het nog maar 100km tot de Elbe en ik ging deze dag kijken hoe ver ik kwam.

Maar in plaats van aan de noordkant richting Wolfsburg te gaan bleek later dat ik via een prachtig park met mooie fietspaden een stuk oostwaarts was gefietst en zomaar weer bij een plaats kwam die Schapen heet. Dus stelde ik m’n koers bij, fietste nog een stuk over bospaden en kwam zo via een flinke omweg in Lehre waar een kerkje staat met 1 toren en daarop 2 spitsen. Dat zie je weinig. De laatste die ik me kan herinneren was in Saarburg.

Ik zat nu aan een wat grotere weg, die niet echt druk was en ging in de goede richting. Bij Flechdorf moest ik er af en waren fietsers niet meer toegestaan. Dat kwam mooi uit, in Flechtorf heb ik een kwartiertje geschuild tegen de aanzwellende regen. Later bleek ik via een wat kleinere wegen weer op een soort parallelweg te komen van de autobahn richting Wolfsburg. Die parallelweg had ik ook vrijwel voor mezelf. In Mörse heb ik bij een supermarkt wat proviant ingeslagen. Vervolgens bleek Wolfsburg een flinke oppervalkte te hebben en eigenlijk bestaat het uit een tiental grote dorpen die tegen elkaar zijn gegroeid. Het lukte me via de vele fietswegwijzers in hun ‘cenrtrum’ te komen en dat stelde bitter weinig voor. Je moet dan denken aan een mix van Emmeloord en Hoogeveen.

Er viel niets te fotograferen en ook hun Slot aan de andere kant van het Mittellandkanal en de Aller trok me niet echt. Hier fietste ik langs hun VW-fabieken en het voetbalstadion. Kortom ik ging verder en nu dus pal oostwaarts. Via een fietpadje dat zomaar eindigde kwam ik op een nieuwe weg die nog niet op mijn kaart stond. Na 5 minuten was het me duidelijk dat dit een ware racebaan was met veel vrachtverkeer. Ik moest hier dus af, maar er kwam ook geen aansluitingen meer. Af en toe ging er wel een weg over, maar die waren onbereikbaar door hekken en of slootjes. Na een kilometer of 5 had ik een soort afslag te pakken en kwam zo in Velpke. Deze veel rustigere weg had wel netjes een fietspad.

Na Velpke stak ik bij Oebisfelde de oude grens tussen West- en Oost-Duitsland over en verruilde in Niedersachsen voor Sachsen-Anhalt. Het eerste wat ik zag was een kleine burcht. Het werd met verkeer ook meteen een stuk rustiger. Ik had nu een mooie weg te pakken en nam in Bösdorf eerst maar eens een Oost-Duits elektriciteitstorentje op de foto, die verschillen vrijwel niets van de West-Duitse. In Rätzlingen heb ik nog 5 minuten voor de regen geschuild en daarna bleef het droog.

Via Calvörde kwam ik in Haldensleben dat een kreisstadje is. Ik had 96km gefiest en wilde niet in het 20km verdere Magdeburg overnachten. Dat hoefde ook niet. Haldensleben heeft een aantal hotels, waaronder een zeer gedateerde die (inclussief 5 euro ontbijt) 49 euro vroeg. Wel goedkoper dan Braunschweig, maar nog boven m’n gemiddelde. De stad was erg rustig en had wat doorloopjes. Aan een daarvan zat een Griek, waar ik iets met gehakt, salade en aardappels heb gegeten.

Begin | Landkaartje | Vervolg

Advertentie