Okt-26: Fietsvakantie 2015 dag-1

Op woensdagochtend 2 september zat ik al rond een uur of half 10 in de trein met fiets en wat bagage richting zuid. De laatste jaren lukt het me niet echt om al zo vroeg op vakantie te gaan. En ook dit jaar zag het er naar uit dat het niet eerder zou worden dan ergens rond 7 september. Maar 1 feestje op 5 september ging niet door en een andere op 3 september verschoof naar 8 september of later. Toen ik dat op 1 september hoorde bedacht ik die laatste te laten schieten en ging ik dus wat eerder weg.

Een echt doel had ik niet. Dwz ik wilde wel lekker fietsen om wat kilo’s kwijt te raken en een eerste ingeving was richting Zwolle om zo wat familie te bezoeken waar ik al veel te lang niet ben geweest. Helaas gingen er vanaf de Noordzee over Noord-Holland behoorlijk wat buien richting Zwolle. Daar had ik geen trek in. Dan maar op de terugweg daar langs gaan. Ten zuidwesten van Nederland waren die buien er niet, dus treinde ik richting Antwerpen om zo een stuk Schelde te volgen. Antwerpen had ik 3 jaar eerder minimaal bekeken alleen rond het station, de binnenstad was alweer een paar decennia geleden.

Na de overstap op Sloterdijk zat er ook nog een overstap op Dordrecht in. Die trein ging niet verder dan Roosendaal, ook zo ongeveer de plek tot waar ik optimaal van mijn dalurenkaart gebruik kan maken. Niet erg, het was er droog en zonnig en je kan in die omgeving prima richting Antwerpen fietsen. Zo ver is dat niet. Rond half 1 zat ik dus op de fiets en na een klein uur knooppuntenvolgen scoorde ik een bamischijf in Huijbergen. Dat moest wel, want die dingen zijn buiten Nederland niet verkrijgbaar.

Daarbij zat ik er heerlijk in het zonnetje aan een verlaten jeu de boulesbaantje. Zelf had ik nog wat aangelengde frisdrank bij me en het vakantiegevoel zat er op die manier al behoorlijk goed in. Vervolgens door een mooie bosrijke omgeving nog wat knooppuntnummers gevolgd via Ossendrecht naar Berendrecht. In die hoek drechten ze wat af en met Berendrecht gaan ze daar in Vlaanderen gezellig mee verder. Ik trof daar een prachtig breed en leeg fietspad. Zoveel mensen wonen niet in dit gehucht. Door de bomen zag ik achter een dijk een groot schip voorbijschuiven. Niet veel verder kon ik de dijk op om er een foto van te maken. Jawel, de Antwerpse haven begint al meteen over de grens.

Dat kwam mooi uit, want die havens had ik nooit echt bekeken en nu fietste ik er via een slingerweg zuidwaarts doorheen. Ook langs die weg allemaal fietspaden van een zeer redelijke kwaliteit. Her en der ook een fietser, maar je zag er vooral veel vrachtwagen met containters. Eigenlijk is het daar niet veel anders dan het westelijke havengebied van Rotterdam met dito loeders van containerkranen. Door me niet van de wijs te laten brengen door de auto-naar-ringweg-stuur-wegwijzers kwam ik zo moeiteloos in hartje Antwerpen.

Voor het eerst hun kathedraal goed op de foto gezet en iets verder het stadhuis (dat vol hing met vlaggen) en een setje gouden eeuw panden. Deze keer ook maar eens opzoek gegaan naar Het Steen, een kleine burcht aan de Schelde. Veel stelde dat niet voor, behalve dat ook hier SPQA te lezen was. Ik ken dat van de Waag in Alkmaar, waar het staat voor ‘Senatus PopulesQue Alcmarum’. Betekent zoiets als door de Alkmaarse raad en het volk. In Amsterdam zie je die afkorting ook, en in Antwerpen staat die laatste A zeker en vast voor Antverpum.

Leuker vond ik het dat daarnaast zo’n oude Spits op het droge lag. In een victoriaanse hal lagen er nog legio. Schijnbaar was dit een soort museum voor de Belgische binnenvaart. Het was gesloten, maar vanaf de weg waren de schepen in de donkere hal goed te zien. Fraai vind ik deze ‘koekblikken’ niet. Ze zijn gemaakt op de kleine sluizen in Begië en Noord-Frankrijk. Met hun stompe neus passen ze daar met circa 300 ton aan lading precies in. Ze hebben ook een zeer beperkte hoogte zodat ze onder de meeste bruggen door kunnen varen.

Inmiddels stond mijn dagtellertje al boven de 60 km, waar ik vooraf op minder dan 50 had gerekend. Voor overnachten was het nog veel te vroeg, maar Dendermonde of Aalst halen zat er op deze manier ook niet echt in. Ik besloot vanaf hier de Schelde te volgen en na wat industriele troep belandde ik op een zeer aantrekkelijk rivierdijk die tot fietspad was verheven. De zon liet zich steeds minder zien, maar de temperatuur bleef met een graad of 20 prima. Daarbij had ik de wind deels in de rug. Op deze plek viel een druppel regen, maar dat zette niet door.

Net voor Boom reed ik langs een zeer fraaie historische steenfabriek. (Steenbakkerij ’t Geleeg.) Inmiddels had ik begrepen dat ik helemaal niet langs de Schelde fietste, maar langs het zijriviertje de Rupel. Die was daar slecht oversteekbaar. In Boom begon ik naar een slaapplaats te zoeken. Vond er wel 1 hotel, maar die was waarschijnlijk al 2 jaar eerder gesloten. Met wat rondvragen, werd ik naar Bornem vewezen, daar moest meer te vinden zijn langs de grote weg. In Boom kon ik wel met een brug de Rupel over en na een kilometer of 10 fietste ik door het centrum van Puurs. Ook een plaats waar ik bij vertrek nog nooit van gehoord had.

Daar trof ik tussen een rij huizen en winkels zomaar een hotel, dat me niet al te duur leek. Het zag er vanaf de weg eenvoudig uit en de balie was niet meer dan een gewone tafel. Toch schrok ik van de 90 euro die men daar vroeg. Daar zat dan wel het ontbijt in, maar dan nog vind ik het behoorlijk hoog voor een bed en een douche. Ik vroeg dan ook of er nog iets eenvoudigers in de buurt was en bijvoorbeeld in Bornem. In Bornem zou ik bij zijn collega nog 5 euro extra mogen betalen en ik had niet de indruk dat hij me in het ootje nam. (Achteraf thuis nagezocht en het klopte.)

Uit recentere overnachtingen in Vlaanderen weet ik dat het er behoorlijk prijzig is en dat ik zo dichtbij Antwerpen, Gent en Brussel als eenling behoorlijk mag dokken. Daarbij had ik 98km gefietst en liep het tegen 7 uur, dus deed ik er niet moeilijk over. Toen ik achterom mijn fiets door de poort stuurde begreep ik dat een groot deel van het geld in een schoon buitenbad was gestoken. Dat zag er mooi maar verlaten uit. De kamer was in een aanbouw aan de achterzijde en daar was weinig mis mee. Er was een redelijke flatscreen TV, maar overdreven luxe was het niet. En de prijs viel ook wel mee als ik met z’n 2’en was geweest. Die 2de persoon hoefde dan maar 15 euro te betalen. En dat effect is ook bekend in gebieden waarbij 1-lingen vooral te maken hebben met bedrijven die voor hen de rekening betalen.

Na de douche heb ik een rondje gelopen en kwam zo langs een oud stationnetje. Een man die daar zijn hond uitliet vertelde me dat dit stationnetje alleen op zondag dienst deed op een afgesloten lijntje naar Sint-Amands. Daarbij gebruiken ze oude en redelijk unieke rijtuigen. Nu was daar op woensdagavond niets van te zien en mijn camera lag nog op de hotelkamer, dus het stationnetje zelf ging niet op de foto. Een paar honderd meter verder was het nieuwe station op de hoofdlijn Gent-Mechelen.

Daar vlakbij trof ik een Japanees, of beter een Chinees die ook Japanse en andere oosterse gerechten serveerde. Ik koos voor iets Thais en dat was een stuk pittiger dan voorzien. Ik ben op dat gebied wel wat gewent, maar dit was me toch echt iets te heet. Na die bamischijf in Nederland had ik alleen nog wat gedronken en niet meer echt iets gegeten. Hier deed ik me vooral tegoed aan het bier en de maaltijd liet ik voor een deel staan, met de gedachte om de volgende morgen maar wat meer bij het ontbijt te eten. Zoveel honger had ik ook niet en dat is na bijna 100km fietsen best opmerkelijk.

Ik heb prima geslapen en had alleen wat last van een luide telefoneerster voor m’n raam. Die zal ik de volgende ochtend ook gezien hebben bij het ontbijt, maar ik wist niet wie van de 8 het was. Dwz er zat een groep van 8 fietsdames tussen de 50 en 70. Ze waren zeer goed te spreken over de koffie. En vreemd was dat niet, dit hotel is gekoppeld aan een koffiebranderij. De vorige avond had ik die indruk al, maar nu was ook dat deel van de branderij ernaast geopend. De koffie was zeker niet vies, maar goede koffie is aan mij niet besteed. Ik vind het al snel goed als het maar bruin is en niet te sterk.

Landkaartje | Vervolg

Advertentie