Aug-16: De 129

Dat is de bus van Alkmaar naar Purmerend, waar ik eens per maand tot de Beemster in meerij. Je kan ook met de trein van Alkmaar naar Purmerend, maar dan moet je overstappen in Hoorn of Zaandam. Voor Middenbeemster heb ik daar niets aan. Daarbij gaat de bus vrijwel even snel, omdat die een groot deel over 80 en 60km-wegen rijdt.

In Alkmaar start de 129 keurig bij het treinstation en in Purmerend eindigt ie bij het busstation ‘Tramplein’. Vandaar moet je nog 800 meter lopen als je daar de trein wilt nemen. Purmerend heeft voor de trein 3 flutstations, die slecht gebruikt worden. Veel meer mensen nemen de snelbussen naar Amsterdam over de vrije busbaan langs het NH-kanaal. En die bussen beginnen dus bij het Tramplein. Ze zitten dus vol en de bussen rond Alkmaar duidelijk niet. Voorheen (80 jaar geleden) was er een tram tussen Alkmaar en Purmerend die vrijwel dezelfde route volgde.

In de 129 zitten vooral 2x daags flink wat scholieren. Zelf reis ik op andere tijden en zat ik de laatste keer heen en terug met 4 medepassagiers. De keer daarvoor was ik de enige passagier. Zonde om daar zo’n grote bus voor te laten rijden. In een kleine personenauto had ik ook voldoende ruimte gehad.

In een bus heb ik voldoende tijd om aparte dingen te verzinnen, zoals dit stukje. Ik ben de enige zonder smartphone of boek. Dus kijk ik naar buiten of val ik de chauffeur lastig met malle vragen. Die houden daar wel van. Met vrijwel geen in- of uitstappers is de rit voor hun ook saai.

Halverwege is een halte met de naam Menningweerweg. Net als een handvol andere haltes heb ik daar nog nooit iemand zien in- of uitstappen. Niet vreemd, binnen loopafstand staan 3 boerderijen en de bewoners daarvan pakken de trekker, auto of de fiets. Aan de Menningweerweg staan een paar woningen. De bewoners hebben echter niets aan deze bushalte. Ze moeten daarvoor de Noordervaart (water) oversteken en dat kan pas 800 meter westelijker. Als ze dat doen, dan lopen ze langs een een eerdere halte. Dus waarom nog zo’n 800 meter doorlopen?

Los daarvan is het een handvol linke haltes voor de richting Purmerend. Ze staan langs het water van de Noordervaart en aan die kant is geen voetpad te bekkenen. Om zo’n halte te komen moet je de drukke N243 oversteken zonder middeneiland. Het gaat dan ook de provinciale hoofdroute Alkmaar-Hoorn. Daar wordt flink hard gereden en er rijden erg veel vrachtwagens. Het duurt dus even eer er van beide kanten geen verkeer komt en je over kan steken naar het veiligere (en evenneens onverlichte) fietspad.

Maar bij geen in- en uitstappers is er natuurlijk ook geen probleem. Voor de veiligheid zou je degelijke haltes prima op kunnen heffen.

Dat het link is bedacht ik begin-Februari. Toen nam ik dezelfde bus naar een vergelijkbare halte bij de Omval. M’n fietsconditie was toen nog zeer matig en ik wilde toch een bijeenkomst van de Provincie bezoeken, die het dichtst bij de Omvalhalte was. Ik druk netje op het knopje en de chauffeur reed door. Hij had deze onverlichte halte niet gezien. Wist eigenlijk niet dat deze halte bestond en zette me (met veel excuses) een halte verder uit. Achteraf was ik hem dankbaar. Ik moest wel een kleine kilometer extra lopen, maar kon nu wel op een veilige manier de N243 oversteken bij de Zuidervaart/Noordervaart-kruising.

Bij dat teruglopen begreep ik dat er geen voetpadje was van deze omvalhalte langs het water naar het buurtschap Omval. Om bij die Omvalhalte uit te stappen had ik dus zo’n geel refelecterend hesje aan moeten trekken en had ik een flinke zaklantaarn mee moeten nemen. Later kwam die gedachte ook bij me op, toen die jongen langs het Gardameer in een afgrond stapte. Dit zijn simpelweg geen plekken voor een halte.

De Omvalhalte kan een stuk richting de Omval worden opgeschoven. Daar is een kruising met verkeerslichten en is er ruimte voor een veilig voetpadje naar de halte. In die situatie schuift ie ook meer richting bewoonde wereld op, en maakt de bus kans op een paar extra klanten (per jaar).

Ergens rond mei heb ik overigens iets gezien dat ik in eerste instantie totaal niet begreep. Er zat een vrouw in de bus met 3 kinderen tussen de 8 en 14 jaar, die druk in het Frans converseerden. Op een hele rare plek wilden ze uit de bus en de deur ging netjes voor hen open bij de ‘Hondenweg’. Ook zo’n fluthalte langs de waterkant, waarbij ze de N243 moesten oversteken. Niet veel later begreep ik dat ze naar de Museummolen wilden en dat ze daarvoor een halte verder hadden moeten uitstappen. Dat is korter en een stuk veiliger omdat je dan de N243 helemaal niet hoeft over te steken. Zij hadden dus niet het geluk dat de de chauffeur een halte miste.

Resumerend; zet alleen haltes op plekken waar je veilig bij de halte kan komen en bedenk ze niet van achter een tekentafel met een vaste afstand tussen de haltes.

Daarbij is het vreemd dat de bus over de N243 totaal niet genoemd is in de plannen die de Provincie met de N243 heeft om die weg een stuk veiliger te maken. Ze willen de weg een meter verbreden en de kruisingen worden rotondes. Maar de snelheid blijft 80 en dan blijft het oversteekprobleem bij deze fluthaltes.

Advertentie