Apr-22: Büch’s Volgelingen
Ik hou van mooie documentaires en keek om die reden graag naar Boudewijn Büch, die vooral afgelegen eilanden en Goethe als tic had. Inmiddels doet Floortje (de zus van) dat al jaren. Niet dat ik die programma’s veel zie, om een of andere reden kom ik daar niet toe.
Nee dan zie ik liever Reizen Waes. Vooral de serie over rafelranden van Europa zijn meer dan het bekijken waard.
Bram Vermeulen mag in dit lijstje ook niet ontbreken met zijn mooie series over Turkije, Cyprus en Afrika.
Sinan Can maakte eveneens mooie series over Turkije, net als Eus die onder meer daar bij al zijn neven langs ging. Kefah Allush reist regelmatig door het arabisch sprekende deel van de wereld en ook hij heeft het voordeel in die taal te zijn opgevoed.
De zesde discipel is Jeroen Krabbé, die inmiddels elke schilder na reist. Gelukkig spreekt me dat minder aan, anders zou het me teveel tijd vreten.
Op plek 7 staat Ilja Gort. Zijn korte stukjes over het wijnmaken in de buurt van Bordeaux vond ik leuk om naar te kijken. Inmiddels moet hij opstap naar Italië en Spanje om daar meer van hetzelfde te doen. Touristische plekjese en leuteren met iemand die wijn maakt en iemand die iets locaal kookt.
De mooiste en authentiekste vind ik toch wel Ruben Terlou. Hij deed dit soort reizen door China al langer en was zeker geen grijsgedraaide BN’er. Hier kon Büch duidelijk niet aan tippen. Prachtige opnames en fraaie gesprekken met de locale bevolking.
Ik kijk nu naar Moja Polska van Dore van Duivenbode. Wel erg veel gesprekken, maar ook goed om deze kijk op Polen te tonen.
Stef Biemans kan er ook wat van met zijn kijk op Latijns Amerika.
Degene die Bo
udewijn het beste immiteert is ongetwijfeld Diederick van Vleuten. Hij kan goed vertellen over zijn familie in Wimmenum, maar met zijn serie over Leonardo DaVinci had ik moeite met z’n overdreven idolatisme. Dat terwijl ik een fan ben van Leonardo en dus toch maar het geheel heb uitgekeken.
Ilja Leonard Pfeijffer mocht, net als Rick Nieman, op z’n Büchs een serie over Italië maken. Ik ben aan beide een paar keer begonnen, maar het sprak me niet aan.
Thomas Erdbrink, onze man in Teheran, kan er ook wat van. Was hem helemaal vergeten, maar door de reactie van Fialas schoot ie me te binnen.
Wat dat betreft vond ik Joris Vermeer, met zijn aardappeleters-serie erg mooi om naar te kijken. Had ook een programma van Büch kunnen zijn, met een flinke vleug Keuringsdienst van Waarde.
Wilfred de Bruijn deed het met zijn poging over Frankrijk ook niet slecht. Hij liet ons duidelijk een ander en reëeler Frankrijk zien, maar de persoon zelf sprak duidelijk te weinig aan.
Verder werden Eva Jinec en Eelco Bosch van Rosenthal er op uitgestuurd om hun USA te laten zien en horen.
Zelfs Frans Bauer moest naar China. Opeens schoot me nog Erica Terpstra te binnen. Heb ik ook nooit gekeken. Ik zal er ook vast nog een paar vergeten zijn, omdat ik de commerciële omroepen rechts laat liggen.
Kortom Büch heeft zo een flinke nalatenschap en hij werd waarschijnlijk aangestoken door Michael Palin en David Attenborough. Zij en een berg andere Britten doen dit ook al decennia lang.
Geplaatst op 2019-04-22, in RTV-matig en getagd als Büch, Docu, Ilja Gort, TV, Van Vleuten, Waes. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
185 Legpuzzels
ximaar 
Terlou en Waes zijn toppers, ik hoop dat ze nog eens terugkeren. Büch ging ook wel, vooral als hij een eiland bezocht. Floortje is goed maar ik heb haar nu vaak genoeg gezien.
De anderen zijn niet slecht.
De vier oude mannen in ‘Beter laat dan nooit’ had een iets andere insteek maar genoten heb ik wel.
Ruben Terlou en Dore van Duivenbode hebben allebei een grote plus voor mij: ze beheersen de taal van het land en laten de mensen zelf spreken, zonder inzet van een tolk. Pas bij Ruben Terloiu merkte ik dat Chinezen gewone mensen zijn die hun gedachten en ervaringen in verstandige en zelfs kritische taal kunnen uitdrukken. Die Dore van Duivenbode is ook nog verblindend mooi, dat mag ook wel eens gezegd.
@Fialas: Ooit een tijdje in Taiwan gewerkt, en toen bleek dat Chinees wel erg lastig. Gelukkig spraken daar veel mensen Engels en met enkele ging het met gebaren en tekenen ook prima. En net als in andere landen, veel mensen met dezelfde zorgen, humor en interesse.
Door je reactie heb ik Thomas Erdbrink er ook tussen gezet. Die heeft net als Bram Vermeulen (Turks), Ilja Pfeiffer (Italiaans), Wilfred de Bruijn (Frans) en Stef Biemans (Spaans) geen tolk nodig. Overigens denk ik dat Rick Nieman ook goed Italiaans spreekt. Ilja Gort vertrouw ik niet op dat punt. Dwz zijn Frans zal prima zijn en hij zal een cursus Italiaans en Spaans hebben gevolgd, maar daar kan wel eens een tolk bij rondlopen. Sinan Can en Eus zijn waarschijnlijk in het Turks opgevoed, net als Dore in het Pools en Kefah Allush in het Arabisch.
@Bertie: Van die 4 senioren heb ik wat teruggevonden. Had het nog niet eerder gezien of ook maar van gehoord. Is duidelijk wat anders, maar kan idd leuk zijn.
Kefah is erg leuk om te volgen en ook Waes heeft het wel. De rest volg ik niet hooguit als ik het toevallig tegen kom.