Sep-04: Kapotte Fiets

Nee, niet die van mezelf, maar van een meisje dat er mee door de straat liep. Naast haar sukkelde een oudere jongen, die heel langzaam meefietste. Toen ik de deur uitstapte voor wat vuilnis dacht ik daar niets over. ‘M’n’ straatje wordt wel vaker gebruikt voor wandelen en/of fietsen.

Maar toen ik m’n vuilsleutel weer door m’n brievenbus had gekieperd en ik voor m’n ochtendloopje op stap ging, zag ik ze verderop nog steeds lopen. Toen dacht ik wel; kapotte band of ketting en opweg naar een fietsenmaker of thuis waar gereedschap ligt. Ik ging dezelfde kant op aangezien ik graag een stuk door De Hout loop. Ik liep ook wat harder dan het stel en haalde ze net na de zigzaghekjes in.

Had eigenlijk verwacht dat zij hier rechtsaf of rechtdoor zouden gaan en dus niet linksaf. Met dat laatste ga je niet naar een fietsenmaker of een woonwijk. Ogenschijnlijk leek de fiets niets te mankeren. Banden zagen er vol uit en de ketting hing niet slap. Nee, het meisje was nu druk bezig met het aantrekken van kniebeschermers en het opzetten van een fietshelm. En dat op een wandelpad.

Het werd me duidelijk en anders zei de wat oudere jongen het wel in het Engels. Ze begon aan fietslessen. Beide kwamen uit de Ukraïne. Hij woonde en werkte hier al langer. De prima fiets was van zijn vrouw. Het meisje van een jaar of 17 reageerde wat schuchter of vrijwel niet. Volgens de man was ze wat verlegen. In elk geval was ze ook Ukraïns en op ‘bezoek’. Ze kwamen uit het Russisch-talige (oostelijke) deel van de Ukraïne, waar je op dit moment echt niet wilt wonen. Haar bezoekje zal dus wel wat langer duren.

Ik wenste beide veel succes met de fietsles en vond dat ze het op deze manier slim aanpakten. Dit is het rustigste deel van het park en op de paden valt goed te fietsen. Hij vroeg nog aan me of het mocht. Volgens mij voor zoiets zeker. Misschien had ik ze nog moeten waarschuwen voor loslopende honden of honden aan een erg lange lijn. En anders wel voor een 5-jarig meisje uit de buurt dat hier af en toe met een noodvaart (zeker 15km/h) op een minifietsje rondjes rijdt.

Ik vervolgde m’n wandeling en werd 100 meter verderop door het stel ingehaald. Dat ging al redelijk goed. Niet slingerend. De fiets had ook de juiste maat, iets waar ik door m’n fietstic erg op let. Ben ook wel benieuwd of er wat verkeerslessen bij zitten. Daar leken ze me verstandig genoeg voor.

Hier in de stad wordten al 30 jaar fietslessen gegeven, dat betreft vooral oudere Turkse en Marokkaanse vrouwen in Nieuw-Overdie. Maar in andere delen van Alkmaar zie je ook voldoende nieuwkomers fietsen. Vaak leren die het (zoals dit stel) het gewoon van elkaar en merk je daar weinig van.

Een paar dagen later liep ik weer het park in en fietste het meisje er net uit. Zij herkende mij eerder en stak haar hand op. Zelf dacht ik nog even; wie is dit ook alweer? De helm had ze niet meer op, maar door haar opvallende kniebeschermers wist ik het weer.