Mrt-08: Even Apeldoorn Bekijken
Afgelopen woensdag treinde ik naar Apeldoorn. Er moest weer een vrijtreinendag opgemaakt worden. Die verviel vandaag en ik had de indruk dat woensdag 4 maart de laatste dag was met redelijk weer. Dat klopte. Het was behoorlijk mooi weer en in elk geval de hele dag droog.
Ik had nog niet goed bedacht wat ik zou gaan bekijken. Onderweg naar het station bedacht ik 2 opties. Als de trein van Maastricht bij het station stond te wachten, dan zou het ‘s-Hertogenbosch worden en bij de trein van Nijmegen leek Apeldoorn me wel wat. Het werd die laatste en daarvoor stapte ik over in Amsterdam in een oude Duitse trein die naar Hannover ging.
Op de buitenkant van die trein stond op de restauratiewagon een groot pictogram van een rolstoel. Geen idee hoe je die er in moest krijgen. Aan de uiteinden zaten per wagon van die enkele naar binnendraaiende deuren van hooguit 50 cm breed met daaronder een nog smaller trapje van 3 treden. Een groot verschil met de Duitse regionale treinen, die een brede gelijkvloerse instap hebben.
Van Apeldoorn verwachtte ik niet veel. Was er een paar keer doorgefietst, maar dat was alweer jaren geleden. Te voet zie je andere dingen en zo’n stad verandert ook in de loop der jaren. Dacht ik… Dus niet echt. Er ontbreekt nog altijd een oud stadscentrum, zoals in Zwolle of Amersfoort.
Natuurlijk vielen me wel aardige dingen op. Dat begon al met een Mural. Een klein stukje verder hadden ze iets kunstigs bedacht met wit vaatwerk. En bij een mooie gevelsteen van hun voormalige gasfabriek trof ik een (redelijk onopvallend) putdeksel dat speciaal voor Apeldoorn is gegoten.
In het centrum zag ik een aparte gevelsteen van het Leger des Heils. Voorheen stond dat ook duidelijk op dat gebouw. Nu niet meer, dus werd het even zoeken bij wikipedia. Vervolgens kwam ik nog langs een uiterst bouwvallige schuur en een mooi nieuw gemetseld e-huisje.
Het Stadhuis had ik al eerder gezien, maar een koe op een skateboard was nieuw voor me. Wat verderop zag ik nog een mooi jubileum putdekseltje en een reclame text die nog lang mee zal gaan.
Zag trouwens ook wat bewaakte fietsenstallingen. Kom ik misschien nog op terug. Wel even bij de bewaker gevraagd of ie in Apeldoorn nog een watertoren wist. Dus niet. Via een buitenwijk ging ik terug naar het station en kwam zo nog een groot uithangbord tegen.
Voldoende foto’s voor een fotopagina, terwijl ik er na nog geen 4km lopen uitgekeken was. Misschien had ik nog een flink stuk door moeten lopen naar Het Loo. In plaats daarvan wilde ik de trein nemen naar Zutphen, omdat ik daar wat maanden eerder bij het langstreinen wel een watertoren had gezien.
Geplaatst op 2020-03-08, in Kunstmatig, OV-matig, Treinlopen en getagd als Apeldoorn, e-Huisje, Foto, Gelderland, Gevelsteen, Koe, Mural, Putdeksel, Raadhuis, Reclame, Rolstoel, Stadswandeling, Trein, Uithangbord, Uithangobject, Wandelen. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
kom naar Schimmert, daar staat de meest indrukwekkende watertoren van het land.
Zoals Fialas zegt, de reus van Schimmert moet je ook eens gezien hebben. De foto’s op de foto pagina geven toch een wat gevarieerder beeld dan je hierboven schetst.
De watertoren van Rob Schimmert is me maar al te bekend. Als ik dia al eens opzoek, dan gaat de vouwfiets mee. Vind dat ding net iets te ver van een station staan. Een tijdje terug was ik die van Maastricht vergeten. Kan natuurlijk ook gebeuren.