Aug-03: Oost-West Thuis Best

Op Twitter gaan er lijstjes rond met de meest westelijke, noordelijke, zuidelijke en oostelijke plaatsen waar men ooit is geweest. De oorsprong daarvan vind ik niet en de mensen die er aan meededen gebruikten geen gemeenschappelijke tag. Misschien is het wel iets dat op TV of facebook is begonnen, maar dat heb ik dan duidelijk gemist.

Zelf leek het me ook wel leuk om zo’n lijstje te maken, maar dan op mijn manier. En die past duidelijk niet binnen de 280 karakters die Twitter toelaat. Dus gewoon op dit blog en later als link naar Twitter. Net zo makkelijk.

Ik woon vrijwel in het centrum van Noord-Holland. Het zuidelijkst in die provincie was bij Hollandse Rading. Je kan nog iets zuidelijker net ten zuiden van Breukeleveen. Het meest westelijk was de een fietspad langs de kust op de provinciegrens met Zuid-Holland. Dat is wat westelijker dan de pieren van IJmuiden. Het meest oostelijk was Enkhuizen en het meest noordelijk was halverwege de afsluitdijk op de grens met Friesland.

Al die punten bereikte ik op de fiets. Met de veerponten er bij kwam ik nog een stuk noordelijker tussen Texel en Vlieland en een stukje oostelijker op de boot naar Urk. In beide gevallen was m’n fiets aan boord.

Als het om Nederland gaat, dan ben ik in Cadzand-Bad geweest (westelijk), Lauwersoog, wat kilometers ten oosten van Nieuweschans en als zuidelijkste punt Klein Kuttingen. Dat laatste gehucht is 500 meter zuidelijker dan Vaals. Deed dat overigens niet met opzet. Ik was op verschillende plekken van Limburg naar België gefietst, inclussief over de Vaalser Heuvel. Zocht dus gewoon naar een alternatief, meer niet. En ook in Nederland ben ik noordelijker geweest als ik een veerpont naar Terschelling meereken. Met de auto of trein ben ik nooit zo ver gekomen binnen Nederland.

Binnen Europa was het meest noordelijke op de fiets Fehmarn in Duitsland. Met 2 veerdiensten naar Denemarken en Helsingborg werd het Oslo. In het oosten kwam mijn fiets zonder boot niet verder dan Burgenland, het meest oostelijke deel van Oostenrijk. Met een stuk treinen een veerboot en een stuk fietsen door Italië en Griekenland kwam ik tot Athene. En met een vliegtuig en trein/auto kwam ik tot Kryvy Rih. Dat is wat ten noorden van de Krim in Ukraïne.

Pireaus was met de trein-boot-fiets het meest zuidelijkst. Zonder trein en boot kwam ik op de fiets tot Barcelona. Ben ook een keer naar Lissabon gefietst, maar tussen Orleans en Limoges sloeg ik 270km over met de trein om van een zware regenbui rond Orleans af te komen. Met het vliegtuig kwam ik tot de Algarve.

Het kaartje met m’n fietstochten geeft een aardige indruk,
maar is niet compleet als het om Nederland, België en Duitsland gaat.

Op de fiets was het meest westelijke puntje Le Faou in Bretagne. Vandaar fietste ik via Liechtenstein naar huis. Ik kwam toen uit Ierland, waar ik ondermeer de Ring of Kerry had gefietst. Daarin was Aghatubrid nog een stuk westelijker, maar daar had ik wel 2 veerdiensten voor nodig. Met het vliegtuig kwam ik binnen Europa minder westelijk tot Lissabon. Noordelijk kwam ik op die manier niet verder dan Newcastle.

Wereldwijd kwam ik ook niet noordelijker met een vliegtuig dan Newcastle. Wel vloog ik een keer boven het zuidelijkste puntje van Groenland, maar daar werd niet geland. Oslo op de fiets en met veerboot was dus meteen wereldwijd voor mij het noordelijkst. Met het vliegtuig kwam ik het westelijkst tot Chicago. Ben ook een keer vanuit Canada met een bus en trein tot Vancouver gekomen om daar wat familie te bezoeken.

Het zuidelijst was Sao Paulo en dat ging per vliegtuig. Net als het meest oostelijk; Hualien aan de oostkust van Taiwan. Beide waren net als Chicago, Kryvy Rih en Newcastle voor het werk dat ik toen deed.

Toch zit ik er totaal niet mee om de laatste maanden rondjes te lopen binnen de gemeente Alkmaar en Heiloo. Vakantieplannen heb ik nog niet, en zeker niet in de zomer.

Advertentie