Nov-12: Watertorens Zaltbommel

Anderhalve maand geleden heb ik nog een vrijtreinendagje opgenomen. Toen was net het aantal corona-besmettingen op z’n laagst. De treinen waren ook behoorlijk leeg en af en toe deed ik m’n mondkapje naar beneden voor wat frisse lucht. Het begon met grijs weer, maar het 2de deel werd beduidend zonniger.

Over de middag treinde ik verder naar Zaltbommel. Iets dat me een vorige keer niet lukte wegens werkzaamheden aan het spoor. Zaltbommel vind ik een leuk stadje en ik was zeker niet de enige die daar zo over dacht.

Maar van Zaltbommel weet ik ook dat ze 2 watertorens hebben. Alleen de nieuwe moderne kende ik van een fietsvakantie in 2007. Toen ging het fietspad daar rakelings langs. Maar destijds blogde ik nog niet over -en deed ik ook niet aan- het verzamelen van watertorens.

Veel later begreep ik dat er ook een oude is die dicht bij de Waal, de A2 en het oude vestingstadje staat. Dat ding staat rondom in de bomen en je moet je best doen om hem vanaf de hooggelegen A2 heel kort het topje te kunnen zien. Vanuit de trein zie je ‘m niet omdat de A2 er nog tussenligt.

Ik wist dus waar ik ‘m moest zoeken. Wilde eerst nog vanaf het stationnetje naar het noorden, dus direct naar de Waal. Dat kon ik vergeten. Moest weer terug en eerst onder de A2 door. Vandaar belandde ik in een nieuw inbrijwijkje, waar ik zomaar een Zaltbommels putdeksel trof:

Deze bonus had ik niet verwacht. Het is alweer anderhalf jaar geleden (voor het mondkapjestijdperk) dat ik over putdeksels blogde. Inmiddels denk ik dat er in NL 3 tot 4x zoveel watertorens zijn vergeleken met gemeente-afhankelijke putdeksels.

Kwam op deze manier wel bij de oude watertoren die ik eerst van afstand op de foto zette:

En later van dichtbij:

Een vrij traditioneel model en zeker niet groot. Past wel bij de afmeting van het vestingdeel van Zaltbommel. Hij stamt uit 1906, is 21 meter hoog en meet maar 50m3. Dat is 1/16de van de capaciteit die de Alkmaarse watertoren had. Voor meer zie wikipedia.

Natuurlijk heb ik daarna eerst het stadje bewonderd en daar kom ik later uitgebreid op terug. Ik liep dus verder naar de nieuwe watertoren. Die staat een flink stuk zuidelijker. Weet ook nog zo ongeveer waar en keek na een halfuurtje flink doorstappen of ie boven de bomen of huizen uittorende.

Maar voor ik ‘m zag, zag ik eerste een brandweerkazerne met daarin een oude Ford 5C uit 1946:

Helaas was er nu teveel zonlicht en was de foto hhierboven het best haalbare. Er liep ook niemand, anders had ik wel gevraagd of ik binnen een betere foto’s mocht maken. Brandweerlieden zijn doorgaans zeer geschikte lui en als je alleen komt dan doen ze daar niet moeilijk over.

Van voor die kazerne was ook net de watertoren te zien. Moest alleen nog een paar wegen kruisen. Tussen beide torens had ik een kleine 4km gelopen. Eigenlijk vrij direct, behalve dan het rondkijken in de binnenstad.

Deze ‘nieuwe’ is uit 1964 en is met 2500m3 watercapaciteit en een hoogte van 38m duidelijk een maatje groter. Deze doet me erg denken aan de vele watertorens in Frankrijk. Die heb je ook in alle maten, maar ook in zo’n soort diabolomodel. Deze Witte Watertoren is een Rijksmonument, de oude heeft het niet verder geschopt dan een Gemeentelijk monument.

Overzichtskaart met Watertorens en Putdeksels

Advertentie