Nov-26: Gouda Water & Wind

Ik had al m’n foto’s van Gouda in loopvolgorde kunnen plaatsen, iets dat ik normaliter doe. Maar deze keer herkende ik er een paar thema’s in. In deze aflevering Binnenvaart en Molens, of korter Water en Wind.

Halverwege kwam ik bij de Hollandsche IJssel de eerste molen tegen en niet veel later een leuke verzameling oude schepen. Die eerste molen viel goed op. Het was alleen nog even zoeken hoe ik deze stellingmolen het beste op de foto kreeg. Onder de molen was een watermolen, de Grote Volmolen. Een kubiek gebouw, waar weinig aan te zien was. Iets van toegang zag ik ook niet, maar wel een mooi infobord met tekening.

Advertentie

Jul-10: Texelse Hek

Lang niet elke Alkmaarder weet waar het Texelse Hek is. Ze weten niet eens dat het om een brug gaat over de Singel bij het Mallegat en dat daar vroeger een soort poort was zoals nu het Schermer Hek. Ondanks dat ze er misschien wel dagelijks overheen fietsen tussen de Grote Kerk en de Tesselse Brug.

Apr-25: Bootjes Volgen

Iedereen kent Flight24 of vergelijkbaar, waar mee je vliegtuigen kunt volgen. Bestaat ook voor de treinen op het Nederlandse spoor. En er is een wereldwijde versie voor schepen. Die kan je gebruiken om te zien dat de Ever Given nog altijd in een groot meer halverwege het Suez-kanaal ligt.

Nov-19: Maastricht – Midden

Terug langs de Jeker belandde ik weer bij de stadsmuur, waar een berenkuil veranderd was in een giraffekuil. De beren liepen hier tussen 1970 en 1991 in rond. Ik zwierf nog wat verder en kwam zo door wat leuke kleine straatjes en trof daar een watermolen. Of eerder een soort maalderij waarvan de deur uitnodigend open stond. Kon er doorheen lopen en zag aan de andere kant een waterrad die aangedreven werd door de Jeker. Via wikipedia begrijp ik dat deze watermolen behoorlijk op leeftijd is. Voorheen maalden ze er vooral mout voor bier. Sinds 2005 maalt ie spelt.

Gisteravond (18 nov) ben ik toch nog eens gaan zoeken waar de Jeker begint. Tot mijn verbazing was dat in Wallonië (waar ie Le Geer heet), zo’n 30 km ten westen van Luik. Via een soort sifon gaat ie onder het Koning Albert Kanaal door. Dat kanaal ligt een meter of 4 hoger, maar dat is onvoldoende voor een volwaardig aquaduct.

Sep-27: Allemanshandel

Het is alweer een paar maanden geleden dat ik met prachtig zomers weer door Oudkarspel fietste. Ik maakte een tussenstop bij de Allemanskerk. Daar staat een prima bankje, waar ik me verkwikte met m’n zelf meegenomen kraanwater.

Ik weet dat voor die kerk een draaibrug ligt en ik weet ook dat daar een vaste brug naast is. Aangezien de hellingloze draaibrug vrijwel altijd te gebruiken is, ligt het hogere back-up-bruggetje er voor spek en bonen bij.

Aug-02: Victorie Sail 2019

Ik had al een deel gemaakt met hoofdzakelijk oude binnenvaartschepen. Bij deze een soort 2de deel met overig materiaal. Allereerst een nog niet al te fraaie schuit, met de mooie naam Vaarrari. De eigenaren zijn druk bezig om hier een flitsende bootide van te maken, maar dat gaat nog wel even duren.

Niet veel verder was een fraai houtsnijwerk te zien. Ik herkende er meteen de Zuiderkerk van Enkhuizen in. Ik keek er dan ook niet van op dat Enkhuizen achter op de kont stond. Een ander schip aan de Voormeer had een BSA uit 1952 aan dek. Haar man gebruikte die nog regelmatig.

Fietsvakantie 1996 deel 2

Ik heb op de boot overnacht. Net even gemeten, die vaart zo’n 12 uur over de 560km tussen Bari en Patra. Bij aankomst heb ik in Patra een slaapplek gezocht en heb ik daar de middag wat rond gekeken. Ik weet nog dat ik er bretels heb gekocht. In Italië was het al niet eenvoudig om te communiceren, maar Grieks is nog een tikkie lastiger. Beide talen heb ik niet op school gehad en voor onderweg heb ik geen woordenboek of ook maar -lijstje meegenomen. Ik dacht dat een deel wel Engels of Duits zou spreken en dat viel behoorlijk tegen.

Door het fetsen was ik flink afgevallen en m’n fietsbroek begon af te zakken. Galgen zouden wel eens de oplossing kunnen zijn. Uiteindelijk zag ik een zaakje met herenkleding en bedacht dat die wel zoiets zou hebben. In de winkel zag ik echter niets hangen. Dus probeerde ik het bij de man achter de toonbank. Hij sprak alleen Grieks. Dus bedacht ik een gebaar. Virtueel deed ik m’n duimen achter de onzichtbare bretels. Bewoog m’n handen naar voren, liet ze los en zei ‘toing’. Hij moest lachen, bukte en pakte van onder de toonbank een doosje met bretels die ik nog altijd heb. Prima prijs, niets mis mee.

Okt-04: Leuninghoogte Fietsbrug

Ik heb een Fietsersbondcollega met een obsessie op dit gebied. Hij heeft echter wel een punt. Leuningen van fietsbruggen zijn doorgaans te laag. De Fietsersbond is daar wel eens landelijk mee aan de slag gegaan, maar tot nu toe heeft dat weinig opgeleverd. Het zal er mee te maken hebben dat fietsers niet bij bosjes over brugleuningen waaien.

Zelf heb ik flinke hoogteangst en ik ging dan ook niet graag naar de hogere (open) vloeren in de staalfabrieken waar ik heb gewerkt. Hoefde gelukkig ook niet. Mijn werk was vooral in besturings- en bedieningsruimtes. Op galerijflats zal je mij niet vaak treffen. Voor de voetgangers hebben de bruggen in Alkmaar doorgaans leuningen die hoog genoeg zijn, met uitzondering van de Emmabrug: