Categorie archief: Ximatig
Jun-22: Meneer de Groot Gemist
Ferry de Groot ken ik sinds Radio Noordzee en dat zal inmiddels een jaar of 44 zijn. Hij kent mij vast niet. Hij was daar technicus en brak door toen hij er samen met André van Duin de Dik Voormekaar Show maakte. Dat was meteen een flinke hit. André deed in de rol van Dik Voormekaar een schreeuwerige radiomaker na en ‘Meneer’ de Groot stuntelde en meutelde daar wat omheen en tussendoor. Zo werd er in die eerste uitzendingen af en toe een plaatje gedraaid en die ging vervolgens volledig de mist in. Volgens Dik Voormekaar liep De Groot er weer eens dwarstegenoverheen. De Groot en Van Duin deden al snel allerlei typetjes als Bep en Toos, Harry Nak en Ome Joop.
Uiteindelijk ging het duo verder bij de NCRV, die je in heel Nederland kon ontvangen. Later werd er zelfs een TV-versie van gemaakt met poppen en dat sprak mij totaal niet aan. Het ging er niet om hoe ze er uit zouden moeten zien, maar om ‘het amusante gezeur’. Zo speelden ze af en toe een winkelscene die bol stond van de onzin. Een weet ik me nog goed te herinneren.
Jun-11: Rustwedstrijd
De afgelopen dagen heb ik weer eens wat tennis gekeken. Vooral de wedstrijd tussen Murray en Wawrinka was erg mooi als schouwspel. Tennis beschouw ik -in tegenstelling tot schaken en autorijden- wel als een echte sport, waar een mens van gaat zweten. Maar ik begon me af te vragen of dat wel zo juist is.
Een wedstrijd duurt gemiddeld 4 rondes van gemiddeld 10 sets. Per set wordt er gemiddeld 20 x geslagen. Totaal dus 800 slagen, ofwel 400 slagen per tennisser. Ze doen daar gemiddeld 2 uur over, maar dat is wel ‘all-in’. Een derde van de tijd zijn ze met tennissen bezig, 1/3de rusten ze uit op een bankje (circa 14x per wedstrijd) en die andere derde sjokken ze van en naar dat bankje, laten ze de bal vaak stuiteren en zitten ze overal aan te frunniken.
Nou duurt een marathon lopen ook ruim 2 uur. Daar vind je niet per 3 km een bankje langs de kant waar ze dan even rusten, wat drinken en kijken of de schoenveters wel goed vast zitten. Of dat ze van schoenen moeten wisselen. Tennissers pakken immers regelmatig een andere racket. Is tennissen dus niet meer een wedstrijd uitrusten?
Iets anders is dat er zoveel mensen voor een topwedstrijd nodig zijn. Het gaat dan om 2 spelers met elk een flink verzorgings- en trainteam. Als een voetbalteam zo op stap gaat hebben ze 2 bussen nodig voor hun verzorgers en trainers. Natuurlijk is er een scheidsrechter en zijn er maar liefst 9 lijnrechters. Dus ook veel meer dan bij een voetbalwedstrijd waar ze 22 spelers in de gaten moeten houden. Vervolgens zijn er nog een setje ballenjongens en meisjes en een flinke club mensen die de baan verzorgt.
Jun-03: De Wielerestafette
Een paar dagen terug blogde ik over de Ploegentijdrit, om zo in een grote ronde meer meer aandacht te schenken aan de deelnmenende ploegen. Vandaag bedacht ik dat er toch wel iets meer moet zijn om de ploegen meer in het zonnetje danwel de schijnwerpers te zetten en uit de verf te laten komen. De oplossing is simpel: Waarom geen Wielerestafette?
Wielerestafettes worden wel gehouden, maar zo ver ik weet niet bij profrondes als de Tour de France, Giro of Vuelta. Waarom niet? Men doet het bij hardlopen, zwemmen en zelfs schaatsen (vooral bij 
shorttrack). Met wielrennen moet het prima te doen zijn. Het hoeft niet met een stokje, maar kan bijvoorbeeld prima met een gekleurde bidon die doorgegeven wordt. Er bestaat immers al een ‘bidon-collé‘. Op een breder plein kan je best 22 plekken organisteren waar per ploeg de volgende renner staat te wachten om die bidon over te nemen. Je zou het aantal deelnemers per ploeg kunnen beperken tot bijvoorbeeld 5, om te voorkomen dat een team niet mee kan doen vanwege enkele uitvallers.
Toen bedacht ik dat de Hammer Series mogelijk dit idee al had bedacht. De Hammer Series is iets nieuws, waarbij wielerploegen 3 dagen tegen elkaar strijden met klimmen, sprinten en achtervolgen. Een moeilijk gedoe met punten, maar een wielerstafette zit er dus niet bij. Waarom eigenlijk niet? Komt niemand op het idee? Is het gevaarlijk? (Lijkt mij allebei niet.) Is het niet interessant voor de toeschouwers? (En waarom kijken we dan wel naar estafetterende hardlopers of zwemmers?)
Jun-01: De Molen van Piet
Een week terug blogde Karin Raamopen over fotograferen in de eigen omgeving. Ze had zeker een punt. Veel mensen doen dat niet en merken dat pas nadat ze verhuisd zijn. Dan blijken ze nooit een foto te hebben gemaakt van hun oude straat of hun voormalige huis. Foto’s maken we vooral als we op pad gaan zoals een dagje uit of tijdens vakantie.
Daarbij komt dan ook nog eens dat er naast de landschaps- en bouwerkfoto’s, de kinderen en de huisdieren op de foto gaan. 50plussers zie je veel minder. Vaak neemt een kind geen foto terug (er zijn uitzonderingen) en huisdieren laten het op dat gebied al helemaal afweten. Iets anders is dat mensen vrijwel geen foto maken van hun werkplekken en collega’s. Voor later zijn die foto’s zeker leuk.
Mei-29: De Ploegentijdrit
Die ontbrak weer eens in de afgelopen Giro, en dat vind ik jammer. Zelf vind ik fietsen een individuele sport en heb ik dus niets met ploegen. Toch deden er 22 ploegen mee van elk 9 renners. Bij de Tour de France en de Spaanse Vuelta is dat niet anders. Een ploeg heeft een kopman die voor het eindklassement en/of voor de eindsprinten gaat. Ze kunnen ook een klassementsrenner en een sprinter hebben. De overige 7 of 8 zijn zogenaamde knechten.
Die knechten kunnen bevoorraden, de kopman of sprinter uit de wind houden, een fiets afstaan als een kopman panne heeft, en bijvoorbeeld helpen met uit en aankleden als de kopman onverhoopt een flinke boodschap in de berm wil parkeren. Dumoulin was kopman van een zeer matige ploeg. Hij won de Giro meer ondanks dan dankzij zijn ploeg. Zo was ie al z’n knechten al kwijtgeraakt en die konden hem dus niet assisteren tijdens en na zijn befaamde ontlasting.
Mei-11: Eurovision Zoomfestival
Vanavond gaan weer veel NL’se TV’s aan, omdat ons wachtwoordteam meezingt in Kyiv. (Waarom we (ik doe het in de tags dus ook maar) voor die Ukraïnse hoofdstad nog immer de Russisiche naam gebruiken is me een raadsel. Maar goed, veel Nederlanders gebruiken ook de Franse naam voor Firenze.) De eerste halve finale heb ik in de herhaling bekeken en dat was maar goed ook. Wat een belabberde en eentonige weergave. De verre camera bleef maar inzoomen, ongeveer elke 10 seconde herhaalde zich dit. Ik werd er een beetje misselijk van en kan met het niet heugen van voorgaande jaren.
Zelf dacht ik dat de deelnemende landen wat inspraak hadden op de registratie. Denk aan de cameraman/vrouw die rondjes om Ilse en Walon liep. Maar nu zag ik steeds een shot van zeer ver naar dichtbij zoomen en als dat gelukt was, dan begon dat weer opnieuw. Eigenlijk was het dus het Eurovision Inzoomfestival.
Mei-07: Westerlicht – WOII
Afgelopen bevrijdingsdag was ik even naar De Hout gelopen. Daar is elk jaar een aardig bevrijdingsfestival. Dit jaar was dat niet anders. Maar ik was er vrij vroeg en het was nogal fris. Dus bedacht ik een rondje door De Hout te lopen met als klein tussendoel een koetennest dat in de vijver van Huize Westerlicht ligt. Eerder hoorde ik daarover bij een ander koetennest in de Singel.
Apr-29: Hollanda Nácional
Afgelopen week ontving ik een ansichtkaart van goeie kennissen, die op vakantie zijn in Cuba. Aan een groot gebouw hangt een metershoge Cubaanse vlag. Je kunt daar iets van nationalisme in herkennen.
Toevallig zag ik een paar dagen terug ook zo’n lap van een vlag op nog geen halve kilometer van m’n huis:
Apr-27: Bolpiron
Een paar dagen terug trof ik een foto op de website van Ferrara. Het betrof volgens haar een Dakornament/Pinakel. Herkenbaar, omdat het in Alkmaar was. Nou ja herkenbaar… Ik bedoel, ik heb ze meer gezien en het leek me wel leuk deze op te sporen. Nog geen 200 meter van m’n huis had ik er al 3 gezien, maar die waren toch net even anders. Daarbij nemen mensen onze buurt niet zo snel op de foto. Touristen zie je hier zelden.
Dus bedacht ik door te lopen naar de Oude Gracht in de Binnenstad. Daar wordt wel gefotografeerd, en niet zo’n beetje. Ik liep door de Zilverstraat en net op de brug zag ik links iets dat het kon zijn:
Apr-16: GEK-Nummer
Deze foto nam ik in Aagtdorp, tussen Bergen en Schoorl. Inderdaad een GEK-kenteken. De foto is niet gek genomen, het loopt daar flink af. GE staat voor kreis Gelsenkirchen waar in de K-serie misschien wel 9999 kentekens zijn uitgedeeld. Nederlandstaligen kijken gek op van zo’n nummerplaat, maar in het Duits heeft het geen echte betekenis.
Apr-12: Het Pandajeugdjournaal
Op Teletekst las ik dat het Jeugdjournaal in het najaar wordt verlengd van 10 naar 20 minuten. Prima om de jeugd meer te informeren, maar zal het niet te lang zijn en haken ze wellicht af?
Vandaag keek ik in de aanklikbare TV-gids. De horizontale versie, waarbij je kan zien hoelang iets duurt:
Zie ik dat er een Pandajournaal geweest is van ruim een uur. Dat is 6x zo lang als het huidige Jeugdjournaal. Dat terwijl er vrijwel geen panda’s in Nederland wonen. Het is bekend dat het vreselijk ongeïnteresseerde luie donders zijn. Waarschijnlijk zullen ze zelf geen TV aanschaffen. Als ze er al een krijgen, dan zal het ze teveel werk zijn om die aan te zetten. Duidelijk zonde van zendtijd.
Als het al ooit van een babypanda komt (want ook daar zijn ze te lui voor) dan verwacht ik meteen een Pandajeugdjournaal van 3 uur.
