Oct-05: Rondje fietsen

In m’n vorige log gaf ik al aan dat ik mogelijk een rondje ging fietsen. Dat klonk vaag, en dat was het ook. Eigenlijk wilde ik begin-september al op fietsvakantie, maar ik had een maf gezondheidsprobleem. Als ik maar iets deed, dan had ik zo een flinke temperatuursverhoging. Na 10 minuten lopen om wat boodschappen te halen had ik zomaar 38 graden. Na 20 km fietsen zelfs 39.

Dus eerst maar eens bij de dokter langsgegaan. Echt beroerd voelde ik me niet, geen griepverschijnselen. Alleen een verhoging na inspanning die na een dik uur weer verdween. Na 5 buisjes bloed aftappen en een week wachten op het resultaat wist ik nog niets meer. M’n bloed was goed. De arts vond dat ik het nog maar een paar weken moest bekijken. Dat terwijl ik al zeker een een paar weken last had van dit gedoe en mogelijk nog veel langer.

Zelf flink gezocht op het Internet, maar daar vond ik ook niet veel. Verhoging na inspanning komt voor, maar hoe hoog dat mag oplopen en hoe snel dat moet verdwijnen werd me niet duidelijk. Ik deed wel het idee op om ook eens op een andere plaats m’n temperatuur te meten. En jawel, in mijn mond liep de temperatuur veel minder op dan in m’n gat. Eigenlijk nooit geweten dat er grote temperatuurverschillen in een lichaam kunnen zijn.

Het werd echter prachtig weer en ik bedacht toch maar de fiets te pakken. Ik zou wel zien of het wat werd. Eerst maar eens rustig-aan beginnen en in de bagage de termometer mee.

Met ‘rustig-aan’ leek het me wel wat om de omgeving van Hindeloopen te bekijken. Dat hoekje van Friesland had ik nog niet eerder gezien. Het idee was om eerst met de trein naar Enkhuizen te gaan en vandaar met de boot naar Stavoren. Vervolgens een kilometer of 30 fietsen met een matige snelheid.

Twee en een half uur voordat de boot vertrok stond ik op het perron van Alkmaar. Dus ruim op tijd. Na 10 minuten gingen alle borden op wit. Er was een seinstoring waarbij niet duidelijk werd hoe lang het zou duren. Vanaf het perron was over de spoorbrug een trein te zien die inderdaad stilstond. 20 minuten later was dat nog zo.

M’n ‘plan’ wijzigde en ik besloot naar het volgende station te fietsen. Leek me beter dan doelloos rondhangen op het perron. In Heerhugowaard gebeurde ook niets, dus fietste ik meteen maar door naar Hoorn. En ook daar geen leven in de brouwerij. Gelukkig had ik flink doorgefietst, want om de boot te halen bleef er in Hoorn nog maar een klein uur over.

Kortom niks rustig-aan. Met een gemiddelde snelheid van 25km/h haalde ik de boot op het nippertje. Daar kon ik dan wel weer mooi uitpuffen in een lekker zonnetje. :-)

Later op de avond bleek ik maar 37,6 te hebben opgelopen (of is dat opgefietst?). Viel dus best mee na 123km. De volgende dag wist ik me beter in te houden en stopte ik al na 93km in Appelscha. Daar had ik 38,1. Ik snapte er dus nix meer van.

Toch werd het na een paar dagen beter en ben ik bij Nijmegen de grens overgegaan. Na 12 dagen prachtig fietsweer was mijn thermostaat-probleem geheel weggefietst. Maar ja, toen begon het te hozen tussen Bitche (mooie citadel) en Sarregemines. 24 uur regen en de kans op nog een paar dagen leek me nix. Dus maar naar huis getreind.

Dwz eerst de trein naar Aachen genomen. Misschien was het daar nog wel lekker fietsweer. Dat had ik flink mis. Ook daar regende het en de temperatuur was er onder de 14 graden. Op het perron zag ik dat je daar tegenwoordig met een boemeltje naar Heerlen kan en dat leek me wel wat.

Toch een lekkere vakantie gehad. Eens kijken of die vage verschijnselen wegblijven.

Vervolg

---

Zie ook 17-07-2009: Wrijvingswarmte.

Advertentie

0044-WestFriesland

Het lijkt me wel leuk om de eerstkommende logjes wat meer te verhalen over m’n vakantie. Nadeel is wel dat ik dan weinig zal loggen over andere dingen die me bezig houden.

Door die eerder genoemde seinstoring ben ik al in Alkmaar op de fiets gestapt en dwars door West-Friesland gefietst. Ik weet daar de weg behoorlijk goed en fietste zoveel mogelijk langs de spoorlijn om te zien of er al weer treinen reden en sneed als het even kon flink af en probeerde vooral stoplichten te vermijden. Bij elkaar had ik 49km nodig om in Enkhuizen de veerboot te bereiken.

Het is er ook best mooi fietsen. Omdat ik mezelf geen oponthoud gunde ging ik ruim langs de achterkant van de Meisjesschool. Terwijl ik dat gebouw ook wel eens beter vanaf de voorkant wil bekijken. Mijn weg voerde ook hier langs de spoorlijn en dat schoot lekker op. Totdat die weg ophield en ik rechts- of linksaf moest.

Het werd rechtsaf omdat ik zo via de grote weg beter bij de veerhaven uit zou uitkomen. En plotseling was ik na 44km in Broekerhaven met die geinige overhaal. Je moet daar onder het overhaalgebouwtje doorfietsen en dat mikt vrij nauw met fietstassen achterop.

Ik was dus in het geheel niet van plan om hier langs te gaan en tijd voor een foto gunde ik me al helemaal niet. Dat hoefde ook niet omdat ik al eens eerder flink wat foto’s gemaakt had bij dit bouwwerk.

Ik heb toen zelfs een bewegend Gifje gemaakt waaruit de werking valt op te maken. Helaas heb ik het geval in al die keren dat ik er was nooit zien werken, en ook nu niet. Het gedoe met kettingen schijnt flink wat lawaai te maken. Uniek is ie wel. Ik heb nergens anders een vergelijkbaar geval gezien.

Begin met Kaart | Vervolg

0100-WestFryslân

Van West-Friesland naar West-Fryslân ging makkelijk. Op de pont kon ik heerlijk in het zonnetje uitrusten. Ik had toen zeker een hoge temperatuur, maar die nam ik lekker niet op.

Mijn fiets kon als eerste van boord. Dat is het voordeel als je als laatste komt. In het westen van Friesland nam ik er duidelijk meer m’n gemak van. Ik lette op dat de teller niet boven de 23km/h kwam. Dat terwijl ik nu de zuidenwind in de rug had.

Het eerste plaatsje dat ik bekeek was Worinchem (of zou het toch Workum heten?). Een leuk kerkje dat wat weg had van een vuurtoren met deksel. Het pleintje erachter was flink druk met dagjesfietsers. Hier ging het schijnbaar vooral om Jopie Huisman.

Het was mij te mooi weer om iets binnen te bekijken en ik ging verder naar Hindeloopen. Ook leuk. Meer bruggetjes en kleine rustieke straatjes. Hun scheve kerk kreeg ik niet goed voor de lens.

Maar ook daar was het nog maar 4 uur en ik dacht dat Makkum dan ook wel iets zou zijn. Dat viel me wat tegen. Dan maar eens in Bolsward kijken voor een slaapplek.

Net voor Exmorra moest ik tijdelijk van het fietspad. De graasploeg was bezig. 100 meter verder kon ik er weer op. Daar hadden ze schijnbaar eerder de kanten weggevreten en het fietspad volledig bekakt. Ik dacht eerst nog dat dit een milieuvriendelijke manier van maaien was, maar met een set bruine banden dacht ik daar snel anders over.

Bolsward was een goede keus, behalve dat de 5 hotels en de bed&breakfast-huizen allemaal vol waren. Het was nog ruim voor zessen dus bedacht ik maar even door te fietsen naar Sneek. Daar waren alleen nog kamers van 99 euro beschikbaar maar dat zou mijn voetafdruk onverantwoord belasten.

Na wat rondbellen was er nog iets in Heeg. Die 12 km kon er ook nog wel even bij. Onderweg in IJlst heen en terug gefietst. Dat dorp schijnt aan de zuidkant helemaal geen uitgang te hebben.

Kortom na 123 km zat het eerste ritje er op. Veel meer gefietst dan ik me had voorgenomen. Niet moe en m’n temperatuur was maar 37,6. Naast het mooie weer en de mooie omgeving was dat een prettige meevaller.

Begin met Kaart | Vervolg

0160-Aquaducts

De 2de dag bedacht ik in oostellijke richting en vooral niet zover te gaan. In het eerstvolgende dorp bleek dat al niet te werken; in Jutrijp is richting oost niet echt mogelijk. Terwijl ik op de kaart keek werd ik aangesproken door een localo op de fiets. Hij vroeg of ie me kon helpen, maar eigenlijk was ik er al uit. Ik ging eerst noord en later oost. Maar de man was ook op een praatje uit en ik heb daar leuk geleuterd. Eigenlijk gewoon mondeling webgelogd. Zijn opvattingen over Nederland, de wereld en het milieu verschilden niet zoveel van de mijne. Ik vind het altijd leuk om met een vreemde (m/v) te spreken. Vaak moet ik daar de eerste stap voor zetten, zoals gisteren op de boot. Mijn visie op Friezen heb ik meteen maar even bijgesteld.

Ik fietste langs Irnsum (Jirnsum) naar Grou. Ik heb iets met zendmasten en de hoofdmast voor Friesland in Irnsum viel me behoorlijk tegen. Geen mooie grote betonnen mast zoals in de Wieringermeer, maar een simpel metalen en vooral klein geval. Grou leek me iets omdat ze een skûtsje hebben.

Grou viel me wat tegen. Het lag wel leuk aan het Pikmeer, waardoor ik wederom de oostelijke richting geblokkeerd werd. Ik was ook niet van plan om de ‘steelopdracht’ op te volgen, of moet ik alles maar pikken?

Het werd hier richting zuid om het meer te ronden. Daarbij ging ik onder een aquaduct door. Opvallend was dat de fietsers en auto’s onder het water door moesten en de trein, die parallel liep, erover. Dat holt het effect van een aquaduct sterk uit. Zo hou je een brug die het scheepvaartverkeer kan hinderen.

Het was wel mooi uitgevoerd en ik dacht dat dit vast een unieke oplossing was, totdat ik 10km zuidelijker dezelfde constructie tegenkwam. Dat werkt natuurlijk devaluerend.

Nog wat verder kwam ik een LF-route tegen die me door de rustige kant van Aldeboarn loodste. Een mooi dorpje met een smal kanaal erdoor.

Hier bedacht ik links te houden, omdat ik met het prachtige weer niet van plan was snel te fietsen.

Begin met Kaart | Vervolg

0213-Appelscha

Het vorige logje brak ik af in Tijnje. Het was daar nog maar een uur of 2 en ik fietste dus nog een stukje door. Zo kwam ik door Terwispel wat volgens mij model heeft gestaan voor Terweksel. Hier waren de Friese meren op, maar nog lukte het me niet een weg richting oost te vinden. Er waren daar 2 smaken, noord-oost of zuid-oost en die nam ik dus om beurten.

Makkinga vond ik een mooi dorp met een echte brink. Wegwerkzaamheden zorgden ervoor dat ik er geen auto zag. Ze hebben er ook een mooie molen, waarvan ik dacht dat de wieken van plastic waren. Een plantengieterende dorpsbewoonster vertelde dat het toch echt hout was, maar dat deze museummolen onlangs geheel gerenoveerd was. Dat kon je wel stellen; zeker met spierwit plastic-look acrylverf.

In Apelscha trof ik een hele berg hotels. Eigenlijk is dit een soort Centerparcsdorp. Hotels die me ook stuk voor stuk te groot waren. Maar na 93km bedacht ik hier toch maar een slaapplek op te sporen. De VVV stelde een Bed&Breakfast voor in de Post Hoorn.

Een prima advies. Een jong stel was daar net begonnen met een Thee- & Koffiehuis en het verhuren van 2 grote kamers met eigen toegang. Die dag at ik buiten op het nieuwe dorpsplein. Met het schitterende weer vond ik binnen eten maar nix.

De volgende ochtend tijdens het ontbijt sprak ik de mannelijke helft van het B&B-paar. Al snel kwam er een album op tafel met een fotoverslag van de renovatie-werkzaamheden. Ze hadden ook een website, maar dat werkte nog niet zo goed. Dus beloofde ik daar bij thuiskomst eens naar te kijken.

Inmiddels heb ik het bekeken en begrijp wel waarom die site niet zo geschikt is voor zoekmachines. Hij staat daar wel in, maar dan moet je flink doorbladeren en dat doet niemand. Het begint bij de naam ‘Post Hoorn’, die te algemeen is. Alles heet daar zo ongeveer Posthoorn en dan valt een site als www.post-hoorn.nl niet echt op. Veel zogenaamde meta-woorden ontbreken. Er staat te weinig tekst op de webpagina’s en een Thee- en Koffiehuis met 2 kamers is moeilijk in een categorie als hotel of restaurant onder te brengen.

Een mailtje met wat opmerkingen is onderweg, maar eigenlijk moeten ze het meer hebben van hun locatie. Ze zitten op een prima stek en vanaf de weg ziet het terrasje er zeer aantrekkelijk uit. Die weg is een van de hoofdroutes voor fietsers, dus dat zal wel los lopen.

Begin met Kaart | Vervolg

0250-Dwingeland

Ik had al een paar keer gemeld dat ik richting oost en dus midden door Fryslân wilde fietsen. Dat had 2 redenen. Ik was al vaker in Zuid- en Noord- Friesland geweest en fiets graag door stadjes en gebieden die ik niet eerder bekeken heb. En als je uit West komt, dan blijft dus richting Oost over.

Een 2de reden is het duingebied ten zuiden van Appelscha. 20 jaar terug was ik er al eens van oost naar west door gefietst en nu had ik het plan om er eens van noord naar zuid door te gaan. Dat bleek een goed plan. Het is een prachtig fietsgebied en ik was niet de enige fietser die daar zo over dacht. Op deze zeer zonnige herftstdag was het dan ook beroerd druk met fietsende mensen, die in de herfst van hun leven zijn.

Gelukkig is het gebied groot genoeg en vond ik ook wat rustigere paden. Onderweg zag ik een stel waterbuffels. Dwz buffels die aan het pootjebaaien waren.

Dat bosgebied ten zuiden van Appelscha sluit via Ruinen prima aan op het bos- en heidegebied van Dwingeloo. Ruinen heeft een apart kerkje met een zogenaamde ‘Zwiebelturm’. Dat soort ‘Uientorens’ komen vooral voor in Zuid-Duitsland.

Dwingeloo is ook een aardig en vooral toeristisch plaatsje. De meeste mensen kennen het vanwege de ‘Sterrenwacht’, een radio-telescoop waar ik bijna tegenaan fietste.

Vanaf daar had ik een smal fietspadje dwars door een zeer uitgestrekt heidegebied. Alsof ik ergens op een andere planeet reed.

Dat werd mij later ook bij thuiskomst te verstaan gegeven. Tijdens mijn vakantie ben ik vrijwel niet bereikbaar. Toen mijn ouders leefden, belde ik zo nu en dan waar ik uithing en of het goed ging met hun gezondheid. Sinds ik wees ben doe ik dat veel minder. Als ik al contact opneem, dan is het met mijn oudste zuster. Maar ook dat was er deze vakantie niet van gekomen. Waarschijnlijk had ik het wel gedaan als ik wat langer was weggebleven.

Dus qua communicatie was het beduidend minder. Mijn schoonzuster vond dat maar nix. Toevallig belde ze in mijn vakantie en kreeg me niet te pakken. Volgens haar en alle GSM-verkopers had ik op z’n minst een mobieltje mee moeten nemen waarop zij een SMS-berichtje had kunnen achterlaten als er iets was.

In de laatste 25 jaar dat ik dit soort vakanties vier, heb ik nog nooit een dergelijk communicatie-geval meegesleept. Ik vertrouw altijd op de locale bevolking als me iets overkomt en heb een lijstje met telefoonnummers mee in geval van nood. Tot nog toe eigenlijk nooit nodig gehad. Toch begrijp ik de bezorgdheid van mijn schoonzuster wel, maar het past niet in mijn wens om ‘ongestoord‘ op vakantie te gaan. Daarbij was er niemand in de familie ziek toen ik vertrok. (.. behalve ikzelf een beetje.)

Overigens hadden we voor mijn vakantie ook al een paar maanden geen contact gehad, dus waarom opeens tijdens mijn vakantie wel. Het is natuurlijk een rotsmoes als ik zeg dat ik op de Dwingeloose heide van plan was om contact op te nemen.

Begin met Kaart | Vervolg

0300-Dedemsvaart

Om misverstanden en kwaaie Drenthen te voorkomen; ik fietste na Appelscha in Drenthe. Een beruchte provincie als het om mooie fietsmogelijkheden gaat.

Inmiddels was ik in Hoogeveen beland. Daar was ik 1x geweest als 12 jarige. Ik mocht toen met een vrachtwagen meerijden die er lege blikjes ophaalde voor de conservefabriek op ons dorp. Daarna heb ik nooit de behoefte gehad om deze regiostad te bezoeken.

Nu lag ie op mijn route naar Dedemsvaart. Ik heb het centrum bekeken en kan mezelf geen ongelijk geven. Erg bezienswaardig is het niet. Ze hebben er wel een ruime autovrije winkelstraat, maar dat is het dan ook zo ongeveer.

In die winkelstraat kwam ik risten rekken tegen, waarvan ik weet dat ze o.a. door de Fietsersbond goedgekeurd zijn. In mijn FietsParkeerPoll heb ik deze vorkknellers buiten beschouwing gelaten, omdat het in mijn ogen een variatie was op de tulprekken.

Nu ik er mijn fiets in wilde plaatsen, om een ijsje te kopen, bleek die niet te passen. Bij dit systeem wordt niet het wiel in een sleuf gezet, maar moet de voorvork klemmen tussen 2 tapstoelopende uitsteeksels. En jawel, mijn voorvork was 1 cm te breed.

Ik heb een hybridefiets van aluminium en daarvan zijn de voorvorken iets breder dan de oude stalen rossen. Maar inmiddels wijkt mijn fiets qua voorvorkbreedte niet meer af van een gemiddelde fiets. Vrijwel alle fietsen die 10 jaar of jonger zijn passen niet in deze rekken.

Op de foto heeft een slimmerik zijn fiets tussen 2 rekken geplaatst. Daarmee beschadigt ie wel z’n voorvork. Andere recente fietsen stonden op de standaard voor de rekken. Ik heb mijn fiets tegen een boom geplant, want op de standaard met beladen fietstassen vind ik niet zo snugger. Daarbij waaide/tochtte het nog altijd stevig.

Dat breedte-probleem is op te lossen door de rekken 3cm uit te buigen. Met een lange buis moet dat te doen zijn. Nadeel is dan wel dat de oudere fietsen er veel te ruim in staan. Maar misschien is het iets als de helft van de rekken op deze manier gemodificeerd wordt.

(8 jaar later zie je dit soort rekken veel vaker en is de inloop verbreed, zodat vrijwel alle fietsen er in passen. Een fiets staat er steviger in dan in een tulprek.)

Na een ijsje, een pak biskwie, reep en een flesje fris vertrok ik weer in zuidelijke richting; Drenthe uit en Overijssel in. Ik vond een leuk (maar slechte bestraat) binnendoorweggetje naar Dedemsvaart. Daar heb ik familie wonen en het leek me leuk om die te verassen. Helaas waren ze niet thuis. Op het werk van mijn ‘schoonoomzegster’ hoorde ik dat zij een dag vrij had. Die hadden er dus een lang weekend van gemaakt in het westen des lands.

Het paar is een paar jaar terug getrouwd en ik wilde er nog eens naartoe om te zien waar hun trouwfoto’s genomen waren. Bij binnenkomst in Dedemsvaart verviel die vraag. Rechts zag ik de oude steenovens al triomfantelijk staan in een prachtig herftszonnetje.

Begin met Kaart | Vervolg

0350-Hattem

In Dedemsvaart was het nog maar half 3 en het prachtige weer nodigde uit om nog wat te fietsen. Dat deed ik dan ook. Ik verlegde m’n eindbestemming van deze dag naar Hattem.

Hattem had ik nog nooit bekeken en volgens mij was dat onterecht. Nu heb ik al vaker tussen Zwolle en Dedemsvaart gefietst (naar hetzelfde oomzegstel) en wilde ik een afwijkende route zoeken. Dat lukt daar prima. Het barst er van de landweggetjes.

Plots (net voor Oudleusden) fietste ik in een natuurgebied, waarvan ik het bestaan niet wist. Een leuke afwisseling. Dalfsen is ook een aantrekkelijk stadje. Het was er flink druk met vrijdagmiddagwinkelaars. Ik heb nog even gedacht om daar naar een bed te zoeken, maar ook daar vond ik het nog te vroeg.

Rond Lenthe had ik alweer een mooi bosgebied te pakken en iets verder kwam ik een op LF-route (naar Alkmaar) terecht die langs de Vecht richting Zwolle gaat. Nu wilde ik daar toch de brug over dus dat kwam mooi uit. Via wat rivierdijken kwam ik bij een fietspontje naar Hattem. Mooier kon het toch niet. Nadeeltje was dat de laatste net vertrokken was en de volgende pas morgenochtend ging.

Dus maar weer die brug van Zwolle opzoeken. Nu bleek die LF-route tegen me werkte. Ze hadden daar te zeer bedacht dat ik met dat pontje zou gaan. Andere wegwijzers ontbraken dan ook. Onderweg aan een fietser gevraagd of ik op mijn manier bij de Ijsselbrug kon komen. Dat moest zeker lukken als ik op daar en daar de juiste (onlogische) afslagen nam.

Het ging helemaal goed, zonder ook maar Zwolle gezien te hebben fietste ik over de Ijssel Hattem in. Inderdaad een bezienswaardig stadje. Goed plan om daar naar toe te gaan. Het bleek alleen qua accomodatie wat tegen te vallen. Een onpersoonlijk hotel langs een drukke weg zag ik niet zitten, net zo min als een B&B bij een boer op 5 kilometer. Het sjieke hotel in een te ver vakantiepark was vol en daarmee ook geen optie.

Eerlijk gezegd had ik met het van hot naar her karren deze plaats voldoende bezichtigd. Hattem ligt waarschijnlijk te dicht bij Zwolle en om daar overnachten leek me ook nix. Ik ging dus verder en kwam in Heerde. Daar hing een velletje met Logies-Ontbijters op het VVV-raam. De eerste zat midden in het dorp en ik heb er prima geslapen.

147km was wel wat lang voor een fietsdag, maar mijn lichaam heeft geen minuut geprotesteerd. Niet moe en geen (spier-)pijn. Het was heerlijk fietsen en ik was precies voor een dikke bui binnen.

Het valt me op dat fietsen sneller gaat dan loggen. Toch nog maar even volhouden. :-)

Begin met Kaart | Vervolg