Dec-14: Hurbeleving

Dan denk ik dus eindelijk klaar te zijn met de herbeleving van m’n fietstocht en dan hoor ik ‘Hurwenen’ en ‘Molenstraat’. Even een kaart erbij gepakt ..

.. en jawel, daar fietste ik dus. De naam ‘Molenstraat’ sprak me aan en ik meende ook ergens een molen te zien. Dus die straat in. Die molen heb ik daarna niet meer gezien, mogelijk door wat bomen die het zicht ontnamen.

Daarbij ging die straat naar het zuid-oosten en ik wilde richting zuid-west. Dus nam ik aansluitend de Maarten van Rossumstraat om wat verderop door Rossum te gaan. Vlak langs de Molenstraat lopen hoogspanningskabels, die daar over de Waal gaan. De mast met het cirkeltje erom is aangevlogen door de Apache-helicopter.

Iedereen maakt zich dan zorgen om de kabels die in de Waal gevallen zijn. De kans is groot dat er dus ook een kabel op die Maarten van Rossumstraat gevallen is. Je zult daar maar net over de fietstroken fietsen.

---

Fokke & Sukke

Advertentie

Dec-12: 0965-Slot

Door het voorspoedige trein-fietsdagje kwam ik mooi op tijd in ‘s-Heerenberg aan. Ik had me voorgenomen om daar te overnachten om de dag erop een kennis in de buurt te bezoeken. In voorgaande jaren sliep ik in Zeddam, wat tussen m’n kennis en ‘s-Heerenberg ligt. Zeddam is echter niet meer dan een oude molen en een hoofdstraat met hotels.

Ik was al eens eerder door ‘s-Heerenberg gefietst, en dat zag er wel aardig uit. Ze hebben er in elk geval een mooi kasteel (de zoveelste die ik deze vakantie tegenkwam). Dat slot was gesloten en de VVV’ers die op hetzelfde terrein kantoorhouden draaiden ook net hun deur opslot.

Dec-06: 0946 Ulft

Ik treinde verder huiswaarts. In Keulen kon ik niet zo snel een trein vinden naar Emmerich, dus werd het er eentje richting Essen. Die reed lekker door en nogal oostelijk en op flinke afstand van de Rijn. Van een medereiziger begreep ik dat ik kon blijven zitten tot Düsseldorf-centraal. Vanaf daar had ik een boemeltje naar Emmerich.

Emmerich was dus duidelijk een mindere keuze van me. Toch mocht ik niet mopperen, ik heb ik Keulen en Dusseldorf maar hooguit 5 minuten op een trein gewacht. Het was ook veel vroeger dan ik verwacht had, en het weer was prima. Dus waarom niet wat haltes eerder uitstappen en een langer stukje fietsen?

Nov-29: 0916-Köln Hbf

Wie dacht dat ik er was met mijn fietsvakantieverhaal heeft het mis. Ik had natuurlijk in 1 keer met een internationale trein naar Amsterdam kunnen karren en vandaar met een intercity naar huis, maar zoveel haast had ik nou ook weer niet.

Zoals ik in het voorgaande stukje berichtte, had ik een kaartje naar Emmerich om van daar uit nog even aan te gaan bij een goede kennis in Montferland. Maar omdat het zo voorspoedig ging -en ik rond 11 uur door Bonn treinde- bedacht ik een tussenstop in te lassen. Deze regional express had nogal wat stopplaatsen en 1 daarvan was Köln-Süd. Daarna maakt de trein een lus via Köln-West naar hun hoofdstation. Het leek me wel wat om die lus af te snijden en zo dwars door de binnenstad van Keulen te fietsen.

Nov-23: 0900-Moezelvallei

Alken is een typisch touristisch Moezelstadje, met op de achtergrond een berg met kasteel. En natuurlijk op de bergwand een handige ondertiteling. Als plaats stelt het weinig voor. Langs de Moezel een grote ‘voorstraat’ 2 huizenrijen verder een onbeduidend ‘achterstraatje’ met daartussen een 5-tal steegjes.

Ik heb nog even gezocht naar een slaapplaats aan dat achterstraatje. Dat leek me slimmer. Geen verkeer en een extra rij huizen die het treinlawaai van de overkant tegenhoudt. Ik trof er wat B&B-bordjes, maar deze Bed&Breakfasters hadden geen trek in een eennachtse zwerffietser. Dus werd het maar een van de 6 hotels langs de voorstraat. De kamer zelf was niet aan de straatkant en mijn angst voor lawaai bleek (achteraf) duidelijk ongegegrond.

Nov-16: 0860-Kastellaun

Voor de volhouders komt hier nog een stukje vervolgverslag van m’n laatste fietsvakantie. Minder frequente bezoekers van dit weblog wil ik bij deze wijzen op de ‘Begin met Kaart‘-link onderaan deze ‘zwerflogjes’. O ja, het eind komt in ’t zicht, van de 972km heb ik er inmiddels zo’n 860 verslagen.

---

Bij Simmern vond ik dus dat spoorfietspad. Al snel begreep ik aan de vele bordjes dat ie zo’n 38km lang was. Daarmee snapte ik ook dat ie niet door ging naar Boppard, maar eindigde in Emmelshausen.

Het pad werd goed befietst en ik kwam dus regelmatig schooljeugd en collega fietsrecreanten tegen. Een van die recreanten vertelde me dat vanaf Emmelshausen nog gewoon de trein rijdt naar Boppard. Daar kan de fiets in. Je kan er ook redelijk parallel aan fietsen en je kan zoals de meeste schijnen te doen eerder rechtsafslaan richting Rijndal.

Nov-11: 0830-Soonwald

Vanuit Kirn was het eenvoudig fietsen naar Simmertal. Daar begint het Soonwald en zoals ik eerder tikte was dat een soort reisdoel geworden. Eigenlijk kwam dat idee rond Saarburg bij me op. Op die manier zou mijn vakantie niet te lang worden en had ik de mogelijkheid om de trein door het Rijndal naar huis te nemen.

Simmertal is een gehucht, met een 1 zaakje, een slager/bakker/kiosk die ook een koffiehoek had. Ik had de indruk dat ik daarna nog minder aan horeca of winkels zou vinden, dus heb ik er lekker aan de koffie met gebak gezeten en een half literje cola voor onderweg meegenomen. Achteraf bleek dat een goeie zet, ik bleef zeker 40km verstoken van enig verkooppunt.

Nov-07: 0790-Kirn

Ik was dus in Oberstein, een druk stadje met een autovrij winkelstraatje. Daar zag ik ook een aardig hotelletje. Dat kwam mooi uit, want inmiddels werd het wel weer eens tijd om een slaapplek te vinden. Helaas had dat hotelletje ‘ruhetag’. Niet echt een probleem, 50 meter eerder kwam ik langs een VVV en die holpen mij prima. Volgens hen was alle accomodatie in hun gemeente vol op 3 dingen na. Alle 3 een flink stuk uit het centrum. Twee waren mij te veelsterrig en op 1 ben ik afgefietst. Dat was een eenvoudig familiehotel in Weierbach.

Weierbach is een dorpje dat 7km oostelijker ligt en nog steeds binnen de gemeente Idar-Oberstein valt. Ik vond dat niet zo erg want dat Oberstein had ook een paar nadeeltjes. De Nahe, die daar door een soort kloof gaat, is in Oberstein vrijwel afgedekt met een flinke autoweg en een spoorbaan. Die autoweg lag zo dichtbij hun winkelstraatje dat daar het vrachtverkeer goed te horen was. De kans was ook groot dat het rustende hotelletje ’s nachts helemaal niet zo rustig zou zijn.