Site-archief
Aug-08: Los Gansos
Een foto die ik in m’n stadssuper maake:
Moest wel lachen om ‘Los Gansos’ met wat ganzen op het etiket. Dacht echt dat het een staaltje nepspaans moest zijn. De reden dat ik er een foto van maakte. En het klopt dat gans een Nederlands en Duits woord is en dat het in het Engels, Frans en vele andere talen wat anders is zoals ‘goose’ en ‘oie’.
Sep-08: Ein Bi(elefeld)er
Dit kenteken viel me een paar weken geleden op tussen de supermarkten in De Hoef. Moest natuurlijk op de foto. Kan hem ook beantwoorden met m’n eigen kenteken.
Ik weet overigens van geen biermerk uit Bielefeld. Destijds viel me daar niets op. Dat was wel ander in BITburg. Die gebuiken hun kreis-afkorting erg handig in de slogan: ‘Bitte ein Bit’.
Jul-31: Henk leefde te vroeg
Bij het onderstaande Teletekst-bericht (van vanmorgen) moest ik aan onze voormalige buurman denken.
Jun-16: Dystopografie
De afgelopen dagen zag ik het bord hier rechts aan de Paternosterstraat.
In de verste verte is in Alkmaar geen Calandlaan te bekennen. Er bestaat er 1 in Almelo, maar daar is vast geen fietsenstalling. Daarbij is het een flink eind fietsen en moet je een heel stuk terug lopen als je vandaar ‘Alkmaar Tapt‘ wilt bezoeken.
Er betstaat ook een Pieter Calandlaan in Amsterdam. Is zeker dichterbij, maar zal ook niet bedoeld worden. De grote fietsenstalling van Alkmaar is onder het Canadaplein en daar eindigen deze borden. Kans is groot dat we hier met een dystopograaf of een inmiddels flink bezopen hobbyist vandoen hebben.
Okt-07: KLM Huisje 100
Onlangs las ik bij NHNieuws, de website van de provinciale omroep NH, dat KLM toe is aan een 100ste huisje. Het gaat dan om Delfts blauwe miniatuur huisjes, gevuld met Bols Jenever, die uitgedeeld worden aan mensen die business class vliegen. Voor m’n werk heb ik dat gedaan en ik bezit er maar 3. Komt omdat we lang niet altijd met KLM vlogen, maar ook omdat KLM eerder Delfts blauwe onderzetters (tegeltjes) gaf in 3 smaken. Zo ver ik weet eerst tegeltjes met Delfts blauwe gebouwen, toen met meerkleurige schepen en oudhollandse spelletjes. Hier m’n kleine verzameling:
De grote kruik met bekertjes horen er niet bij. Die komen van een project waar ik ooit aan meewerkte.
Okt-27: Fotoverbod?
De foto hierboven maakte ik een dikke week terug in de polder. Ik wilde een foto van de verkeerslichten en de brug nemen, om die in een diaserie te plaatsen over fietsverkeer in de nieuwe gemeente Alkmaar. Om het aansprekender te maken wilde ik ook wel dat er een paar fietsers op stonden. En net toen ik terugreed van het affiche-ophangen kwam ik voorbij deze plek en zag ik een paar fietssters afslaan en netjes voor de verkeerslichten wachten.
Jun-24: Reactieslot
De laatste dagen hoor je weer wat meer over hoe goed het alcoholslot werkt. Dat kan zijn, maar een jaar of 25 terug bedacht ik iets simpelers en (in mijn ogen) beters: een reactieslot. Her en der wat extra drukknopjes met ingebouwd lampje binnen handbereik van de chauffeur. Om beurten licht zo’n knopje ad random op, waarna je die moet zo snel mogelijk moet indrukken.
Doe je daar te lang over, mis je er een of druk je een gedoofde in, dan wil de auto niet starten. Werkt niet alleen tegen mensen die straalbezopen zijn, maar ook mensen die stoned achter het stuur kruipen, dubbel zien door de medicijnen en/of mensen die door ouderdomsverschijnselen niet meer betrouwbaar aan het verkeer deel kunnen nemen.
En volgens mij werkt het ook als je door sporten al wat eerder last krijgt van die ouderdomsverschijnselen en een ‘Gevaar op de weg‘ bent. :-)
Maar net als bij zo’n alcoholslot is ook een reactieslot simpel te omzeilen. Pluk een nuchter kind van de weg, laat die blazen of dit reatiespelletje spelen en de auto start weer.
Mei-15: Zuipschuiten
Ik lees graag bij Buurtaal van Alexandra. Zij woont een dik decennium in Duitsland en laat mooi de verschillen zien in taal en cultuur tussen haar oude en nieuwe leefomgeving. Onlangs schreef zij over Biergärten. Die Biergaardes vind je bijna niet in Nederland, terwijl het juist goed bij de Nederlanders past. Op mijn vakanties ben ik veel door Duitsland gefietst en heb ik daar menige biertuin bezocht.
Vaak is het iets achter een café, waar je lekker in de zon aan een biertje kan zitten. Ik hou van de buitenlucht, maar knap vaak wel af of de simpele houten banken zonder enige leuning. De laatste keer dat ik daar intuinde was in een buitenwijk van Schwerin. Hun spartaanse meubilair stond tussen de kroeg en de weg met alleen een heg als afscheiding. Het was dus een soort terras met als voordeel prachtig avondweer en direct naast het het recavrije pensionnetje waar ik sliep. Ook was erg leuk dat deze er niet voor de touristen was, maar echt voor de buurt. Het was dan ook een komen en gaan van mensen die elkaar goed kenden. Erg gezellig en gemoedelijk en de reden dat ik er wat langer bleef.
Lees de rest van dit bericht