Site-archief
Mei-04: Herdachte Herdenkingen
Ik heb altijd bijzonder veel moeite gehad met de Nederlands Herdenkingsdag. Dat begon al vrij vroeg toen ik wat bewuster werd gedurende de VietNam-Oorlog. Het Westen (lees de USA, die ons nota bene had bevrijd) had daar niets te zoeken. Nederland kroop in de kont van de USA en steunde dat geknoei, wat later tot gevolg had dat Pol Pots Rode Khmer er in Cambodja een enorme bende van kon maken. Dwz Nederland steunde aanvankelijk dat massamoordregiem, omdat VietNam hun buurland te hulp kwam en VietNam nog immer ‘onze’ vijand was.
In mijn ogen had de Nederlandse regering niets geleerd van al die herdenkingen en dat is er later met Srebrenica en onze ‘hulp’ in Afghanistan, Iraq en Syrië niet beter op geworden. In mijn optiek veroorzaken we altijd nog meer ellende dan we oplossen. En dan heb ik Indonesia, Nieuw Guinea en de Molukken nog niet eens genoemd. Dat was voor mijn tijd en heb ik ook naderhand niet goed gevolgd. Naast de directe slachtoffers wordt er onbedoeld veel haat gekweekt en zorgt het onder meer voor flinke migratieproblemen.
Mei-11: EU verliest van Armenië
En dan heb ik het natuurlijk nog een (voor dit jaar laatste) keertje over het Eurovisie LiedFestival (ESF). Volgens de huidige puntentelling won gisteren Oostenrijk, met Nederland op een 2de plaats. En dat hebben we natuurlijk aan Ilse te danken, die geen baard wilde laten staan.
Mij maakt het allemaal niet zoveel uit. Eigenlijk gaat het mij meer om het deuntje en had ik waarschijnlijk voor Armenië gekozen, bij gebrek aan iets dat er voor mij echt uit sprong. Liedjes en deuntjes zijn daarbij moeilijk met elkaar te vergelijken en wat dat betreft zal mijn stemming ook nog eens flink wisselen met mijn stemming.
Het enige ‘leuke’ dat mij aan het ESF trekt is de puntentelling, ik ben niet voor niets ‘gezegend’ met eens statistiektic. En met die puntentelling is natuurlijk erg veel mis. Deze keer wilde ik het hebben over het gewicht van de punten. Rusland heeft met 143,5 miljoen inwoners net zoveel punten te verdelen als San Marino, waar maar 32.000 mensen wonen. Daarmee is de stem van 1 San Marinees gelijk aan die van 4500 Russen. Idd volslagen belachelijk en niemand zegt er iets van. En eigenlijk was het verschil nog groter. In de Russische Federatie mocht iedereen telefonisch een stem uitbrengen en in San Marino mochten dat er maar een stuk of 5 van die 32.000.