Jul-05: ‘Mijn’ Pensioen

Rond m’n 25ste werd verplicht een deel van m’n maandelijkse salaris in een pensioenpot gestopt. Helaas had ik (net als de meeste werknemers) geen keuze of ik dat wilde en ook niet door wie en waarin mijn opzijgezette geld belegd werd. Bij een keuze of ik dat wilde had ik destijds nee gezegd en nog steeds zou dat m’n antwoord zijn.

Zoals vele mensen ben ik prima in staat om geld opzij te zetten en dat te laten groeien voor m’n oude dag. En als je 25 bent is het maar de vraag of je die oude dag gaat halen. Destijds in de begin jaren-80 belegden pensioenfondsen in wapens, tabak, petrochemie en zelfs kernenergie. Dingen waar ik toen al van gruwde.

Advertentie

Mrt-03: Basisvergoeding-2

Met opzet had ik mijn vorige blogbericht niet ‘Basisinkomen’ genoemd, omdat er de laatste weken nog iets in het nieuws speelde dat bij dit soort vergoedingssystemen te betrekken valt. Het gaat in dit geval om het declareergezeur van Mark Verheijen en wat mij betreft het declareergezeur in het algemeen. Vanwege mijn werk heb ik vaak declaraties in moeten leveren en tegenwoordig doe ik het nog maar zelden voor de onkosten die met m’n vrijwilligerswerk te maken hebben. Bij sommige ziektekosten is het ook gebruikelijk dat je die voorschiet en het later via een declaratie terug krijgt.

Mrt-01: Basisvergoeding-1

Bij Jeroen Mirck las ik een stukje over een Basisinkomen voor iedereen. Zonder voorwaardelijkheid, zoals de huidige huurtoeslag, zorgtoeslag, bijstand en diverse uitkeringen. Eigenlijk hebben we dit systeen al voor mensen boven de pensioenleeftijd en noemen het dan AOW; Algemene Ouderdoms(verzekerings)Wet. Laat de leeftijd daarvan zakken tot 18 jaar en noem hem de AVW (Algemene VolwassenenverzekeringsWet) en klaar is Mark. Dat onze AOW effectief is mag blijken uit de OECD-bevindingen, die aangeeft dat in Nederland mensen boven de 65 verreweg de minste armoede kennen van Europa, de USA en landen als Japan en China. De meeste landen hebben 5x zoveel ouderen onder de armoedegrens. (Nederland 1,6% tegenover 24% in Zwitserland, 19% in de USA en JPN, ca. 10% in GBR, SWE, BEL en GER.  Zie OECD-tabel.)

Het voordeel is dat deze oplossing minder fraudegevoelig is en mensen meer in hun waarde laat. Het geeft geen conflict met deeltijdbanen, alles wat je via een baan verdiend komt er simpelweg bij. Voorstanders berekenen dat het financieel haalbaar moet zijn en beweren dat het een oplossing is tegen de verdergaande automatisering. Tegenstanders denken dat mensen hierdoor lui worden. Bij VPRO Tegenlicht was hier tijdens m’n vakantie een uitzending over met een proef in Canadees dorpje. Bij Canvas Panorama een vergelijkbare documentaire rond een experiment in een Namibies dorp en een Zwitsers referendum. Hier nog een Tegenlicht-uitzending met de vraag of het basisinkomen betaalbaar is.