Site-archief

Jun-13: koeieKunst

Een maandje geleden fietste ik naar Middenbeemster via De Rijp. En zo kwam ik langs het nieuwe CONO of Beemster Experience Center of zoiets. Naast de oude CONO-fabriek ‘De Tijd’, waar de Beemsterkaas begon, staat al enkele jaren een groot laag gebouw. Ooit heb ik begrepen dat dat voor bezoekers was. Nu was alleen de kaaswinkel open. Dat merkte ik bij m’n rondkijken.

Na het lange voetpad trof ik een liggende koe in de typische kleuren van de kaasfabriek:


Lees de rest van dit bericht

Advertentie

Okt-30: e-Huisjes Beemster

Vrijwel wekelijks ga ik een dagje naar de Beemster voor wat vrijwilligerswerk. Het liefst ga ik op de fiets, maar bij minder weer maak ik gebruik van de bus. Die rijdt over grote (N-)wegen zeer rechtsstreeks. Eigenlijk doe ik er met de bus net zo lang over, omdat ik ook nog anderhalve kilomter naar de halte loop en daar nog even sta te wachten.

Met de bus zie je niet veel en op de fiets des te meer. En als ik wat zie, dan kan ie ook zo een stukje terug om het beter te bekijken. Met de e-huisjes in de Beemster is dat duidelijk nodig. Een flink deel zit tussen bomen verscholen. De keren dat ik op de fiets ging was het prachtig weer en soms heiig van de warmte. Daarbij stond de zon niet altijd aan de juiste kant. Helaas is dat aan de foto’s te zien. (De bovenste 2 zijn van m’n oude camera.)

Neemt niet weg dat in deze Unesco droogmakerij een hele serie 70 tot 100 jaar oude PEN-huisjes staat. Genoeg voor een fotopagina. Een was zelfs voorzien van KEM-tegeltjes, de voorloper van de PEN. De KEM (Kennemer Electriciteits Maatschappij) is 100 jaar geleden overgegaan in de PEN (Provinciaal Elektriciteitsbedrijf Noord-holland). En toch ben ik er vrij zeker van dat dit simpele huisje een stuk jonger is. Dat is te zien aan de vorm, de stenen en het metselwerk. De tegeltjes zullen ze van een oud (verzakt?) huisje over hebben gezet. Neemt niet weg dat ie er mooi staat.

Op de Overzichtskaart staan er nog een paar van dit soort oude huisjes in de Beemster. Daar moet ik nog naartoe voor wat eigen foto’s.

Aug-19: Schapenluik

De foto hierboven maakte ik midden in de Beemster. Het lijkt er op dat ze voor de deur liggen te wachten. Dan lijkt me een schapenluik wel handig.

Mei-16: Blauwe Havik?

Apr-17: FruitAutomaat

Een dikke maand geleden las ik bij Koen iets over een BroodAutomaat. Die dingen waren me al wat langer bekend. Er zijn automaten voor van alles. Ten tijde van dat bericht wilde ik een streetview-link zetten naar een FruitAutomaat. Maar die bleek er toen nog niet te staan. Het Google-autootje was er sinds 2016 niet meer langs gereden. Op het internet kon ik er totaal niets van vinden.

Dus bedacht ik zelf maar wat foto’s te maken. De eerste keer ging mis. Op zondag zit er een rolluik voor en hangt het bordje niet aan de brug. Een week geleden ging het wel goed op een doordeweekse dag:

Lees de rest van dit bericht

Jan-21: E-Betegeling

Gisteren blogde Sjoerd over een e-huisje in Nijkerk, waar ik zelf zo’n 3 jaar geleden over heb geblogd. En bij dat huisje viel me de rondomme tegelranden net onder het dak op. Dat zie je vaker. Vaak 4 tegels hoog, soms 3. Doorgaans in de kleur bruinrood. Ik heb er nog wat voorbeelden bij gezocht in Noord-Holland.

Het is dus niet alleen de PGEM (Gelderland) die dit deed, maar ook de PEN (Noord-Holland) en in het wit ook de GEBD (Dordrecht). Geen idee welke functie het heeft en of dat het iets betekent. Het is wel spul van rond 1925. In Alkmaar staat een dienstgebouw van de PEN en daar is de hele bovenverdieping van dergelijke tegeltjes voorzien.

Onderaan ook een andere foto van een blok met 3 woonhuizen in Middenbeemster, waar ook dergelijke tegeltjes op eenzelfde manier zijn verwerkt. Dat gebouw is ontworpen door Jaap Molenaar BNA uit Amsterdam. Kan niet veel van deze architect vinden, maar wel dat dit gebouw tot de expressionistische stijl behoort. Volgens mij heeft ie niets voor de PEN (Provinciaal Electriciteitsbedrijf Noord-holland) te maken.

Bij de PEN was de architect vooral JB van Loghem. Mogelijk is het alleen de bouwstijl die hen verbindt en blijf ik mooi met m’n vragen zitten. Hebben dergelijke tegeltjes een functie en/of betekenis en komt het ook op andere gebouwen voor?

Jan-10: Prullenplank en Wally

Ook deze jaarwisseling zijn er weer veel afvalbakken gedemonteerd en tijdelijk veiliggesteld door Stadswerk072. Ik ken inmiddels de reden; de gemeente is bang voor opgeblazen bakken door vuurwerk. Zelf denk ik dat het opruimen en terugplaatsen meer kost dan een enkele opgeblazen bak van het type helahola. Het gaat dus om die simpele groene bakken op een paal die je hier vooral in de parken en op de stadswal treft.

Toch valt de rotzooi erg mee. Je ziet wel wat meer zwerfvuil, maar dan vooral rond de plek waar de bakken missen. Een veel groter deel ruimt gewoon wel hun zooi op door het netjes op de plank te leggen die niet mee is genomen. Hieronder 2 foto’s, maar zo kan ik er nog wel 20 maken.


Lees de rest van dit bericht

Aug-19: Piet Apegras

Een klein jaar terug had ik een logje over een driehoek. Daarbij moest ik meteen aan een leraar denken die een eenvoudigere berekening voor de schuine zijde van een driehoek wist.

Wetenschappers zijn het er gemiddeld over eens dat de lengte van de schuine zijde (C) gelijk is aan de wortel van de som der kwadraten van de verticale en horizontale zijdes A en B. Een of andere Griek heeft dit bedacht en het is een heel gedoe om die stelling uit te leggen.

Deze uitleg is iets eenvoudiger. Hieronder een tekening met een 3-hoek en daarnaast 1 met een trappetje dat de schuine lijn vervangt.

Bij dat trappetje zijn alle verticale lijntjes van C even lang als de verticale lijn A. De horizontale lijntjes van C zijn allemaal even lang als de horizontale lijn B. Daarmee is de lengte van dat trappetje gelijk aan A + B. Als je dat trappetje kleinere tredes geeft, dan blijft dat zo. En als je die tredes oneindig klein maakt ontstaat er een schuine lijn, die natuurlijk nog steeds evenlang is als A + B.

Dus C = A + B.

De mensen die dit na willen meten kunnen daarvoor een fietstochtje maken door de Beemster. Deze kuil Dit werelderfgoed is daar speciaal voor ingericht en bestaat uit een raster van wegen die allemaal op een zeemijl (1852 meter) van elkaar liggen. Als je van Schermerhorn naar Middenbeemster fietst kan dit door de grote weg (N243) te volgen in oostelijke richting tot je niet meer verder kan en daar te kiezen voor rechtsaf. Dan kom je door Noordbeemster midden in Middenbeemster uit. Het kan ook door al eerder rechtsaf te slaan via Westbeemster en daarna nog een keer links en later weer rechts. Het fietst leuker met meer bochten, maar is precies even lang.