Apr-06: Langs de Bodensee

Van de kwaliteit van het Zwitserse ontbijt kan ik me weinig meer herinneren, waarschijnlijk was het niet anders dan in Duitsland. Wel weet ik dat het het buffet-systeem was. Ik vind dat prettig als het niet te druk is door bijvoorbeeld een kudde groepsreizigers. Daar was hier zeker geen sprake van. Het enige wat me bij gebleven is was de Filipijnse ontbijtaanvulster. Zij stond de hele tijd aan de zijkant slaafs te wachten totdat er weer iets aangevuld mocht worden. Een soort stewardessen-houding, waarbij ze ook nog eens gekleed was met typisch stewardessen-jasje en -sjaaltje. Ik kreeg daar een beetje de kriebels van omdat het me te koloniaal-onderdanig over kwam.

Het weer viel de 23e september enorm mee. Het was droog en niet zo koud. Ik had al gemeld dat ik voor de verandering beter geslapen had en bedacht deze dag eerst maar eens een echte stad te bezoeken. Dat moest Sankt Gallen worden, dat op een kilometer of 15 lag, iets landinwaarts. Het kon niet anders of die stad lag aan een rivier die in de Bodensee zou uitmonden en langs die rivier zou er wel eenvoudig te komen zijn. Maar door wat grote wegen en fietsroutes waar mountainbikers bij afstappen, liet ik me verleiden door een veel rustigere secundaire weg. Aan de busbordjes zag ik dat die ook naar St.Gallen ging.

Advertentie

Apr-05: Over de Bodensee

Op de 11de fietsdag, zaterdag 22 september 2012, sloeg het weer 100% om. Had ik de laatste dagen stralend zonnig weer gehad, nu stond ik op bij een stralende regen. Herfstiger kon het niet en mij was duidelijk dat deze bui de volledige dag zou gaan duren. Toch wilde ik weg, voor mijn bronchitis. Nog een nacht in dit hotelletje leek me niet verstandig. Desnoods 100 meter verder in een ander hotel met betere geluidswering tegen m’n hoestlawaaai.

Gisteren was ik langs een aardig stationnetje gekomen en het leek me verstandig om daar eerst maar eens te kijken. Het was nog geen kilometer fietsen. Ik bleek er de enige te zijn. Alles wat op een stationsgebouw leek was gesloten. De perrons waren er ouderwets laag. Dat gaf geen goede indruk. De typische Duitse vertrekoverzichten hingen er, en ik zag dat er de eerste 2 uur geen trein vertrok. Duidelijk dat ik dit op een zaterdag verzin, doordeweeks waren er meer mogelijkheden.

Een paar uur op dat stationtje rondhangen leek me nix. Ik overwoog om terug te gaan de stad in en daar flink aan de koffie met gebak te gaan. Puur uit tijdverdrijf, want ik was nog vol van het kwartier-oude ontbijt. Tot mijn verbazing hield de regen op en dat bood andere mogelijkheden. Koud was het niet en zeker niet zo koud als de voorgaande ochtenden. Dus besloot ik naar Lindau te fietsen. Dat leek me maar een kilometer of 25, met een riviertje en spoorlijn mee langzaam bergafwaarts. Daar kon ik niet moe van worden en ik weet dat Lindau een mooi groot station heeft en daarbij een bezienswaardige plaats is.

Dec-05: 0639 Bodensee

De 7de fietsvakantiedag starte op woensdag 15 september in Neuhäuser. En omdat dat gehucht op maar 12 km van Freiburg (die van ‘im Breisgau’) ligt, bedacht ik die stad eerst maar eens te bekijken. Aanvankelijk stond ie niet op m’n lijstje; ik was er al eens geweest en m’n lijstje ging niet verder dan Strasbourg. Ik vond een mooi fietspad langs de spoorlijn, dus misfietsen zat er deze keer niet in.

Misremmen wel. Na een kilometer of 6 brak het remkabeltje van de voorrem. Dus onder het spoor door naar de andere kant waar een buitenwijk van Freiburg was en waar ik wat winkels verwachtte. Nog geen kilometer later stond ik voor een fietsenzaak en wisselde ik het binnenkabeltje. Dat is vrij eenvoudig als je weet hoe het moet. En ik wist het, want een paar maanden eerder had ik ‘m ook al eens vervangen. Zeker door een slecht exemplaar.