Jul-11: Corona en Vakantie

Het RIVM heeft het voor elkaar; ik zet mijn grafiek van de voorgaande weken niet voort. Nou was ik dat ook al niet meer van plan, aangezien er ‘in de ruis’ word gemeten. Aantallen dagelijkse coronadoden zijn erg laag en die worden door het RIVM een beetje verziekt met plotseling opduikende doden uit het verleden.

Zo was er deze keer een dode bij van 19 mei. Geen idee waarom het zo lang geduurd heeft om die vast te stellen. Maar ze geven nu ook alleen nog een zogenaamde weeksom, die ze niet uitsplitsen per dag. Je kan stellen dat het aantal dagelijkse doden nog steeds langszaam zakt, maar een grafiek kan ik er op deze manier niet meer van bakken.

Ik hield nog 2 lijsten bij en die heb ik wel bijgewerkt. In het nieuws horen we dat het heel erg is in Texas. In mijn lijst komt die deelstaat niet voor, omdat er Amerikaanse staten zijn die veel hoger scoren. Hun nummer 1 is nog altijd New Jersey. Zover ik weet is die niet voorbijgekomen in het journaal of andere media. Ze doen het inmiddels net zo slecht als Lombardije en dat is ruim 4x zo beroerd als Nederland.

Advertentie

Jun-18: Amazonas

Toch nog een keer de wekelijkse corona-update ximaar-stijl. In Nederland zakt nog steeds het aantal dagelijkse doden en ligt nu gemiddeld onder de 5 per dag. Het zal nog meer zakken als je bedenkt dat de dagelijkse besmetting rond 130 ligt en in theorie levert dat over 14 dagen circa 1 dode op.

Mrt-13: Ari’s Alkmaar

Ik ben inmiddels gestopt met het verzamelen van die Nogwat Second-fimpjes. Een leuke inkijk in andere landen. Er is er zelfs 1 gemaakt van Alkmaar, maar die vond ik met vele anderen erg tegenvallen. Rond die tijd verscheen er in onze regiokrant een fraai stukje in de serie ‘Onderweg‘. Met zo’n verhaal ontkracht je een berg negatieve onzin. Vandaar dat ik het hier graag een keertje extra plaats. Je mag daar ook nog bij bedenken dat Alkmaar-Noord duidelijk minder scoort dan Alkmaar-Zuid.

Feb-03: Secondary Facts

Aug-06: Springruiter

De mensen die na het voetballen, tennissen en wielrennen nog niet sportmoe zijn, weten inmiddels dat de Olympische spelen in Rio de Janeiro (Januaririvier) zijn begonnen. Ik heb 5 minuten naar de opening gekeken en mogelijk kijk ik die eerdaags nog verder als ik er de tijd voor over heb. Echt boeien doet het me nog niet. Dat kan door een teveel aan sportbeelden komen en dan waarschijnlijk in combinatie met ander spul in m’n hoofd, waar ik meer aandacht voor heb.

Een ding viel me wel op. ‘Onze’ (die van Nederland dus) vlaggedrager was ene Dubbeldam en die werd overal omschreven als ‘springruiter’. Los van het feit dat ik op een paard zitten niet als een sport zie -behalve dan voor het paard-, heb ik ook moeite met dat malle woord. Een springlading is een lading die springt, een hoogspringer is iemand die hoog springt en daarmee is een spingruiter iemand die als ruiter op een paard springt.

Ik denk dat zo’n paard dat helemaal niet leuk vind. Lijkt me ook slecht voor zijn rug. Wat vinden de dierenbescherming en de Partij voor de Dieren hiervan? Kan die man niet gewoon naast dat paard (en dus niet als ruiter) een potje gaan springen al dan niet ver of hoog?

Nee zo iemand hoort voor mij de vlag niet te dragen. Doe mij maar een echter sporter zoals een polstokhoogzwemmer.

(NB: De krakkemikkige bloemenfietsen vond ik wel leuk. Die dingen zagen er akelig gammel uit. Het is te hopen dat er meer geld is gestoken in in de fundering van de diverse stadia.)

Jul-21: Vliegmatig (3)

Vanaf 1995 werd het vliegen een stuk minder. Op dat moment weer meer werk op het kantoor en veel minder in de buitenlandse fabrieken. Neemt niet weg dat ik nog een paar keer naar Brazilië heen en weer ben geweest. Destijds vloog men het rondje Schiphol-Rio de Janeiro-Sao Paulo-Schiphol. In Rio heb ik alleen op de luchthaven gestaan, en heb vandaar in een benauwde ruimte over de stad gekeken. Meer werd het niet.

In Sao Paulo stapten we over op een binnenlandse vlucht naar Belo Horizonte en vanaf daar nog een paar uur met de auto. Sao Paulo hebben we wel beter bekeken. Dat ligt hoger op een meter of 1000 en daarom is het er niet zo warm. Waar we werkten was de temperatuur maar net boven de 20 graden, omdat daar de hoogvlakte op circa 2000 meter lag. Veel plezieriger dan bij Chicago, waar het zomers tot ruim 35 graden in de schaduw was en daarmee 50 graden in delen van de fabriek. In de winter hadden we een paar weken overdag -20 (celsius), zodat er in de fabriek her en der ijs te vinden was.

De luchtvochtigheid was ook prima in Minas Gerais. Wat dat betreft was TaiWan het ergste. Dat tropische eiland had van zichzelf al een luchtvochtighied van gemiddeld 85% en onze waterzuiveringsinstallatie met grote bakken dampend water vulde dat aan tot 100%.