Nov-07: Bionische Fietser

Rechts de ‘benen’ van een man die ik hier regelmatig door de stad zie fietsen. Helaas ben ik altijd te laat om daar een goede foto van te nemen. Nu hoeft dat niet meer. De ‘foto’ hiernaast kwam voorbij in een youtubefilmpje van een Brabander, die hier een paar kilometer fietste tussen het station en een vergaderruimte bij De Mare. Hij huurde daarvoor een OV-fiets. En net toen ie (zoals daar gebruikelijk is) bij de zebra de weg op fietste, ging onze bionische man net voor ‘m rijden.

Doorgaans ontbreekt dus zijn rechter broekspijp. Waarschijnlijk floddert dat teveel tijdens het fietsen.

Hier onderaan het videoverslag van een minuut of 11. Zelf zou ik een andere route kiezen, met meer ruimte, meer groen, meer luwte, meer asfalt en vooral minder autoverkeer. Maar wel 100 meter langer. De fietsrouteplanner van de Fietsersbond gebruik ik eigenlijk nooit. Die van Google soms, maar dan alleen om via de streetview-opnames te kijken of ik ergens goed kan oversteken.

Advertentie

Mrt-13: Ari’s Alkmaar

Ik ben inmiddels gestopt met het verzamelen van die Nogwat Second-fimpjes. Een leuke inkijk in andere landen. Er is er zelfs 1 gemaakt van Alkmaar, maar die vond ik met vele anderen erg tegenvallen. Rond die tijd verscheen er in onze regiokrant een fraai stukje in de serie ‘Onderweg‘. Met zo’n verhaal ontkracht je een berg negatieve onzin. Vandaar dat ik het hier graag een keertje extra plaats. Je mag daar ook nog bij bedenken dat Alkmaar-Noord duidelijk minder scoort dan Alkmaar-Zuid.

Feb-02: Hemaficatie

Een paar weken terug las ik in de krant een uitspraak van een topman bij het Hema-concern. Hij stelde dat er in de laatste jaren veel teveel winkels bij waren gebouwd en dat we daar nu, met de recessie en het meer online kopen, last van lege winkels door krijgen. Volgens mij heeft hij gelijk, maar zou hij toch vooral bij zijn eigen winkelketen te rade moeten gaan.

Tot 30 jaar terug was er in onze regio 1 Hema en die stond in het centrumste centrum aan de Langestraat te Alkmaar. Vanuit alle omliggende gemeentes ging men daar vooral op zaterdag naartoe. Iets daarna kwam er een Hema in Heiloo en niet veel later een in Heerhugowaard en Alkmaar-Noord. In het laatste decennium ging dat door met winkels in Broek op Langedijk, Alkmaar-Zuid en als laatste bij het station van Alkmaar en in Bergen.

Dus van 1 naar 8 vestigingen. In dezelfde periode is het aantal inwoner hooguit met 25% gestegen. Dan is het niet vreemd dat het tegenwoording in de oude Hema aan de Langestraat redelijk rustig is geworden. Mensen halen hun Hema-spullen dichter bij huis en hoeven daarvoor niet meer de bus of de auto te pakken, ze redden het op de fiets en zelfs te voet.

Maar de Hema heeft er ook conculega’s bij gekregen als de Blokker, Action, Xenos, Wibra en erg veel Kruidvaten. Die laatste vind je met Blokker ook overal in de buurgemeentes en de buitenwijken.

De drukte in het centrum van Alkmaar is nog altijd behoorlijk, zeker als je het vergelijkt met andere winkelgebieden in vergelijkbare oude binnensteden. De leegstand valt ook enorm mee. Gezien de enorme toename van meer winkels in de buurgemeentes en buitenwijken is het zelfs onbegrijpelijk. Schijnbaar zijn mensen minstens 4x zoveel gaan winkelen als voorheen. Hun huizen moeten inmiddels uitpuilen van de onderbroeken, lakens, handdoeken, ontbijtborden en koekepannen.

(Klik op het plaatje voor een mooie documentaire over de Hema van Januari-2013)

Mei-25: Koolmezen*

(Ziet voor het sterretje de toevoeging onderaan.)

Terwijl de meerkoeten hier de de halve gracht in ploegendienst afstruinen om een ruimbemeten drijvende nesten te bouwen, pakken koolmezen het slimmer aan. Dat merkte ik een paar dagen terug toen ik hier in de buurt bezig was met mijn rondje snelkuieren. Opeens vloeg een klein gelig vogeltje langs mijn neus, vanaf een kant die nogal onbegrijpelijk was.

Langs die kant staan vlak langs het trottoir de huizen. Dus keek ik naar rechts en zag daar een briefje boven de brievenbus:

De post moet deze weken maar even de post bij de buren in de bus doen, want deze is geconfisqueerd door een stel nestende koolmezen. Rechts een foto die ik 2 jaar eerder maakte in Alkmaar-Noord op een parkeerterrein van De Mare. Die koolmezen haalden de krant omdat ze een nest gemaakt hadden in een soort buitenasbak. Toen ik daar in de buurt was heb ik een foto gemaakt en kwam er net 1 naar buitenvliegen. Die waren duidelijk continentale mezen, ze hielden rechts. Deze ging er dus uit en bij terugkeren dook hij in het rechter gat.

Destijds is die foto nooit omgezet in een blogbericht, dus plaats ik hem nu maar even hier. Beide nestende paren pakken het slim aan. Prefab, goed beschut, de ingang zo klein dat een iets grotere vogel er niet binnen kan komen. Maar ook lekker warm tegen of zelf in een huis.

Toevoeging
Yvonne merkte terecht op dat het beestje rechts geen koolmees maar een pimpelmees is. Pimpelmezen zijn iets kleiner, hebben een wit petje en geen zwarte stropdas. Koolmezen zijn dus iets groter, hebben een zwart petje en wel en zwarte stropdas over hun gele borst. Mij was dat nooit opgevallen, ik ben geen vogelkundige. Maar nu ik op wiki heb gelezen dat pimpelmezen kleiner en vindingrijker zijn heb ik een sterk vermoeden dat de text boven de linker brievensleuf onjuist is. Daar kwam een miezerig vogeltje uit gevlogen en de sleuf zelf is waarschijnlijk net te smal voor een koolmees. Het zou me dus niets verwonderen als dat helemaal geen kool- maar ook pimpelmezen zijn.

Mrt-27: Alkmaarse Blindvriendelijkheid

In den beginne -toen dit web-log nog Xinix heette- schreef ik vaker over visueel gehandicapten, die ik gemakshalve verder zal aanduiden als blinden. Ik fietste destijds met een aantal blinden, die voorzien waren van prachtige tandems en moeite hadden om voorfietsers te vinden. Door allerlei omstandigheden ben ik na een jaar of 5 daarmee gestopt. De hoofdzaak was de reisafstand. De blinden die ik op deze manier hielp woonden op zo’n 20km, die ik eerste heen en later weer terug fietste. Ik heb geen auto. Dus 40km, of beter 2 uur, nam het me aan reistijd en gelukkig kwamen er wat meer mensen uit de omgeving die af en toe voor hen voor wilden fietsen.

Ik heb wel veel van deze mensen geleerd, omdat ik ook met hen hele stukken liep. Een had een grote geleidehond en de andere 2 liepen alleen met stok. In 2005 haalde ik 2 van hen op, toen Alkmaar in het zonnetje werd gezet als blindvriendelijke stad en daar de ‘Dag van de witte stok’ werd gehouden. Inmiddels heb ik dat verslagje weer teruggeplaatst, zie hier. Je kan daar lezen waar een blinde zo al tegenaanloopt.

In die tijd was er alleen een pad van het station naar het centrum en van het centrum naar het ziekenhuis. Er zijn meer stukjes bijgekomen, maar die mogen geen naam hebben. De grootste toename is in winkelcentrum De Mare. Aanvankelijk wilden de winkeliers en bewoners het daar niet, omdat de winkelkarretjes op de ribbelpaden zouden rammelen. Met een minimale meerderheid bepaalde de gemeenteraad dat er toch iets moest komen en dat werden de zogenaamde tandpasta-strepen, die je ook op sommige stations ziet:

Okt-03: Het geheim van De Mare

Ja, ik log nog even door over het nieuwbestrate winkelcentrum in Alkmaar-Noord. Omdat die afwijkende rekken me bezighielden, heb ik er mijn fiets nog een keer gestald zonder pomp. Eigenlijk ging dat ook niet. Mijn achterbuis is iets dikker (dat is gebruikelijk bij aluminium frames) en hij staat wat verticaler (dat fiets lichter). Mijn fiets pastte er wel in, maar dan zweeft mijn voorwiel 10 cm boven de grond. Dat is niet de bedoeling, zo mol je zo’n rek en erger nog zo mol ik mijn frame.

Ik heb ook een klein onderzoekje gedaan naar het stalgedrag. Van de 100 fietsen die ik zag stonden er 70 op standaards of tegen muren en puien in de winkelboulevard. 30 fietsen waren rond deze nieuwe rekken te vinden. 14 stonden in de rekken, 16 stonden er naast op de standaard. Van de 14 waren er 8 die de beugel gesloten hadden en 0 (zegge nul) die de beugel afgesloten hadden met een of ander slot. Geen van de fietsen had een slot door het voorwiel en het frame, dus van alle fietsen waren de voorwielen te pikken.

Okt-01: Domme rekken

Drie jaar terug heb ik een onderzoekje gedaan naar fietsenrekken. En dan niet naar een goed rek, maar naar een rek dat mensen onder een bepaalde omstandigheid willen en zullen gebruiken. ‘Toevallig’ was die omstandigheid het fietsparkeren bij een supermarkt voor een aantal kleine boodschappen.

Onlangs is het 2de winkelcentrum van Alkmaar, De Mare in Alkmaar-Noord, opgeknapt. Het is half-overdekt geworden en er zijn wat winkels bijgekomen. De standaard trottoirtegels zijn vervangen door tegels die wat mooier zijn. En eigenlijk is met dat laatste het gezeur begonnen. Na veel politiek gedoe is besloten om de fietsenrekken in de hoofdstraat; ‘de Europaboulevard’ niet meer terug te plaatsen. Ribbeltegels voor blinden wilde de ontwerper ook niet. Daar ging de gemeenteraad eveneens mee accoord.

Jun-12: Schilderachtig?

Een week terug fietste ik door de Rekerhout. Daar stonden wat holle schilderijen in verband met de ‘Dag van het Park‘. Dit jaar had Alkmaar daarvoor de Rekerhout opgeknapt. Dat is een redelijk nieuw park. Het is een jaar of 30 terug aangelegd, toen rond deze plek grootschalige woningbouw plaatsvond.

Het meest bekende park van Alkmaar is ‘De Hout’, ofwel de Westerhout. Dat is echt een bos met flink wat bomen die een meter of 30 hoog zijn. Vervolgens is de Oosterhout aangelegd, de Egmonderhout, de Oudorperhout en de Rekerhout. De Bergerhout is niet meer dan een boomrijk verkeersplein, dus niet echt een park.

We hebben hier geen gebrek aan hout. Behalve dan in Oudorp, want hun Oudorperhout is een boomloos polderpark.