Apr-08: Wasmachine ‘Gerepareerd’

De laatste tijd hoor je het vaker. We moeten spullen weer repareren om langer mee te laten gaan, zodat er minder grondstoffen nodig zijn en we minder afval produceren. Bij mij staat repareren al wat langer in m’n woordenboek, gewoon omdat ik het leuk vind. Dat begint al bij de aankoop. Ik let dan op of iets later gerepareerd kan worden. Vaak voldoen juist goedkope spullen daar aan. Dure merken steken er meer geld in om repareren tegen te gaan. Ben wel benieuwd hoe dat in de toekomst zal gaan.

Neemt niet weg dat ik panne kreeg met mijn EDY W5100. Een eenvoudige goedkope waterbesparende energiezuinige wasmachine van 20 jaar oud. Het ding neemt weinig water, waardoor ie minder stroom nodig heeft om dat water op temperatuur te brengen. Aan het eind spoelt met koud water. Doet er ruim 2 uur over. Hij wacht dus gewoon dat de was uit verveling schoon word. Is niet uniek, de meeste wasmachines doen het al jaren zo.

Advertentie

Jan-18: Mokka Turbo

Door de spotprent van Gerrit de Jager moest ik denken aan iets dat me wat maanden eerder te binnen schoot. Het lijkt me wel leuk om in een luxe koffiezaak te vragen om 1,2 liter Mokka Turbo en dan kijken hoe ze daar op reageren.

Punt is dat ik nooit in dergelijke koffiezaakjes kom. Afgelopen jaar was ik voor het eerst in een Starbucks te Leiden. De reden was om daar een iPhone op te laden omdat daar een belangrijk nummer in stond en de batterij flinke kuren had. Is gelukkig gelukt.

Nov-11: Coronaproof St-Maarten

Enkele dagen geleden zag ik een fragment van Klikbeet, waar een poging werd gedaan om Sint Maarten zo veilig mogelijk te laten doorgaan. Zelf vond ik het ietwat omslachtig en toch ook iets te risicovol. Het kan een stuk eenvoudiger, waarbij de bewoner (gever) gewoon in z’n warme woonkamer blijft en geen mondneusmasker hoeft te dragen. De bedelende kinderen hoeven geen handen te wassen, ze komen nergens aan.

Ziet de opstelling hiernaast. Een grote snoepbak (S) met elektrisch bediende doseerklep (K). Kan dus met een knop of een muisklik vanuit de luie stoel worden bediend. Buiten en binnen gebruik je een laptop met camera, microfoon en luidsprekertje. Kan ook met een moderne beeld-intercom of dergelijke.

Kind wordt welkom geheten via het display en de luidspreker die buiten hangen/staan. Kind spreek BSN-nummer in en via gezichtsherkenning en de database van facebook/instagram word gecontroleerd of het kind de juiste leeftijd heeft en niet eerder gebruik heeft gemaakt van deze voorziening. Kind zingt liedje in microfoon. Gever instrueert het kind om de handen onder de doseerbuis te houden (niet aanraken!) en de klep wordt geopend voor een dosis snoep of gezonder. Bij dit alles kan de huisdeur gesloten blijven en hoeft men zich niet druk te maken over zang-aerosolen.

Mrt-25: Nul Woorden – Isolatie

Mrt-14: Doe het lekker zelf?

De foto hierboven nam ik enkele dagen geleden. Ik was veel te vroeg voor de bus of ik had een bus eerder net gemist. In elk geval liep ik dus langs een setje haltes in de richting die de gewenste bus ook rijdt. Lopen lijkt me beter dan een half uur wachten.

Sep-29: 41

Toch leuk bij elkaar gescrabbeld.

Sep-13: Reparatist

Een paar weken geleden wilde ik al een blogje schrijven over m’n muisvoorvalletje. De linker (bakboord) knop had kuren. Bij 1x indrukken klikte ie 2 of soms nog meer keren. Dat is lastig, aangezien dubbelklikken in Windows wat anders doet dan een enkele klik.

Aanvankelijk had ik niet zo in de gaten wat er mis was, totdat ik weer eens het schermtoetsenbord gebruikte. De meeste letters die ik aanklikte verschenen dubbel. Dan kan je wel backspace aanklikken, maar die haalde ook weer beide letters weg. Dat schoot dus niet erg op.

Nou kan je zo’n ding van 10 euro weggooien, maar ik wil dan eerst nog wel een blik in het apparaat werpen. Natuurlijk was er niets aan te zien. Dus blies ik er maar eens flink in, om zo wat stof weg te blazen. Zette ‘m weer in elkaar en het probleem was over. Ik weet dat ik een gelukkige hand van repareren heb, maar dit had ik toch echt niet verwacht.

Jul-22: De Kruidenhoek

Vaak gebruik ik wat kruidenmix om m’n roerbaksels een beetje mee op smaak te brengen. Doorgaans zijn het zakjes van Silvo, omdat in die van Verstegen meer zout zit en het eigenmerk van de Jumbo per kg duurder is. Ik kies dan ook voor pittige mixen zoals chili-con-carne-smaak. Daar zit nog minder zout in (10%) en ik heb er minder van nodig. Het is daarbij eenvoudig in het gebruik. Knip er een hoekje af. Strooien. Dichtvouwen en een wasknijper er op.

Bij diverse toko’s hebben ze een veel groter assortiment in kuipjes. Daar zit voor hetzelfde geld ruim het dubbele in en veel is zoutvrij. Maar in gebruik is het wat lastiger. Met het dekseltje er af valt niet te strooien. Met een lepeltje valt me ook tegen. Dus bedacht ik laatst om ook hier een hoekje van (het deksel) af te knippen:

Na strooien druk ik dat hoekje weer op z’n plek en dat lijkt goed te gaan. Qua milieu weet ik het niet. Dwz mag zo’n plastic bakkie bij het plastic? Die zakjes moeten volgens mij bij het restafval. Zo goed is dat dus ook niet.