Apr-15: Zwerfwandeling Utrecht 3

Inmiddels heb ik de foto’s uitgezocht en er gaat nog een vierde aflevering volgen. Voor wat de route betreft, wordt dit het 3de kwart en die begint op de Moreelsebrug over het Centraal Station. De bedoeling was om de 2de watertoren te zoeken. Die staat aan de noordkant van Utrecht CS.

Maar eerst ging ik toch maar even de binnenstad in, omdat ik trek had gekregen. Ik liep automatisch op de Dom af. En tot die dom was ik alweer klaar met de zaterdagdrukte. Door de dom kon je een beeld zien met daarachter een grote afbeelding van de binnenkant van de domkerk. Best mooi gedaan. Van die virtuele kerk heb ik ook een zijaanzicht gemaakt en dan is duidelijk dat er iets ontbreekt. Zie hier de bijbehorende foto’s.

Advertentie

Feb-07: Dresden, Bastei en verder

Donderdagochtend 18 september was ik er redelijk vroeg uit en ‘moest’ ik op zoek naar een ontbijt. Het botel serveerde geen ontbijt en in een stad als Dresden is dat totaal geen probleem. Inmiddels wist ik wel dat ik zoiets beter op de oostoever kon zoeken en nog geen 10 minuten later zat ik in een soort bakker met grandcafé. Er naartoe heb ik eerst een foto van het ochtendgloren gemaakt op de plek waar ik de avond ervoor de nachtfoto had genomen. Het ontbijtcafé was dus erg luxe. Ik ging niet voor 1 van de vele ontbijtsoorten, maar koos een uit de kluiten gewassen en zwaar belegd broodje uit met kaas, ham en veel groente. Met een mok koffie had ik daar meer dan genoeg aan en je hoeft zelf niet te smeren. Later kwam er een Duits fietsechtpaar een tafeltje verder zitten, waarbij het tafeltje duidelijk te klein was voor alle meuk (een bordje of 10) die bij hun ‘ontbijtje’ hoorde. Daarbij opgemerkt dat het fraaie tafeltjes waren met daarin oude foto’s verwerkt.

Vervolgens een fotorondje door Dresden gemaakt.

Feb-01: GezElbeschap

Woensdag 17 september zag ik in het kleine ontbijtkamertje 5 mensen, waarvan ik er 3 de voorgaande avond ook op de binnenplaats van het restaurant had gezien. Van die drie was duidelijk dat zij eveneens langs de Elbe fietsten. Dus ging het daar al snel over en werd het een gezellig groepsgesprek. Een vrouw was alleen onderweg en vroeg of er iemand met haar op wilde fietsen. Het andere echtpaar ging stroomafwaarts en daarmee in tegenrichting. Ik ging wel de goede kant op en het leek me wel leuk idee.

Zelf vind ik het totaal niet erg om alleen te fietsen. Zij (Angela) was waarschijklijk niet zo’n ‘Einzelgängerin’. De voorgaande dag had ze 100km gefietst vanuit Jüterbog en kwam uit Berlijn. Dat gaf mij het gevoel dat ze redelijk doorfietste en dat was ook zo. Het was nog fraaier weer met 25 graden en een totaal wolkenloze lucht. Wel woei er een stevige wind uit het zuid-oosten en dat was precies de richting die we op wilden.

Jan-23: Langs de Elbe

In Haldensleben was ik op 14 september nog maar een klein stukje van de Elbe verwijderd. Het was 18 graden, bewolkt en droog, dus lekker fietsweer. Als eerste ging ik naar Magdeburg, dat was nog maar een kilometer of 20. Alleen niet op mijn manier. Ik wilde in Vahldorf rechtdoor, maar dat was niet meer dan een karrespoor zonder bewegwijzering.

Dus maar terug en poging wagen aan de zuidkant van het Mittellandkanal. Dat ging beter. Langs het kanaal lag een soort fietspad, maar ook dat was zeker niet de kortste route. Erg was dat niet, op deze zwerfmanier kom je op plekken die je anders nooit bezocht zou hebben. Dus na 33 km fietsen stond ik voor de Dom van Magdeburg. Enkele meters eerder had ik hun putdeksel op de foto gezet.

Jan-17: Richting Magdeburg

De volgende ochtend trof ik een zeer goed ontbijt. Normaal is dat in Duitsland al prima, maar hier was goed te merken dat dit hotelletje niet alleen een ster meer had vanwege de lift. Mijn plan om nu pas wat foto’s in de stad te maken was minder geslaagd. Het was zwaar bewolkt en dat bleef de hele dag zo. Er viel af en toe een klein beetje regen uit en de 17 graden was ook goed te doen, maar de foto’s moest ik qua belichting flink ophalen. Best jammer, want de dag ervoor was het mooi zonnig en toen had ik ook al wat foto’s in Braunschweig kunnen maken.

In elk geval een aparte stad met een slot, dom en eigen putdeksels. Drie dingen die ik zo’n beetje verzamel op dit blog. Het oude centrum van Braunschweig is ook een soort citadel in de Oker, een riviertje dat ik al eens eerder overstak in de plaats Oker net ten oosten van Goslar. De typische citadel-achtige vorm is alleen vanuit de lucht te zien. Op de grond is het niet meer dan een klein slingerend riviertje met veel groen er om heen. Na m’n rondje door de stad wilde ik richting Wolfsburg en daarna richting Elbe bij Magdeburg. Inmiddels had ik bedacht dat ik de Elbe ten zuiden van Lutherstadt Wittenberg nog nooit had bekeken en met Dresden is schijnt dat dat deel erg mooi is. Via Magdeburg was het nog maar 100km tot de Elbe en ik ging deze dag kijken hoe ver ik kwam.

Dec-09: Duitse Scheepstunnel

Margo zal het duidelijk zijn, door haar verhaal was ik onderweg naar de scheepstunnel in Weilburg. Ik heb iets met dit soort scheepvaartcontructies en bij toeval heb Weilburg a/d Lahn tot nu toe gemist. In 3 vakanties had ik 80% van de Lahn gezien. Eerst in 2003 het stuk van Giessen tot net voorbij Marburg. Twee jaar later  (in 2005) van Limburg tot aan de monding in de Rijn. En in 2008 fietste ik van de oorspong tot bijna bij Marburg. Alleen het deel tussen Limburg en Giessen had ik nog niet bekeken en dat was ik deze dag van plan.

Dus dat ik gisteren bijna in Limburg belandde was zeker niet toevallig. Deze 5de september fietste ik er naartoe, maar ging de stad niet in. Die had ik al eens bekeken toen ik er in 2005 overnachtte. Bij de Lahn gekomen ging ik linksaf stroomopwaarts en had ik wel een prachtig gezicht op de Limburgse Dom, inmiddels overbekend van bling-bling-bisschop Franz-Peter Tebartz-van Elst.

Wederom uitstekend fietsweer. Met 29 graden eerder te warm dan te koud. De uitgezette fietsroute langs de Lahn is ook in dit deel prima en regelmatig had ik het voordeel in de schaduw van de oeverbegroeiing te fietsen.

Jun-04: Onnadenkende Domoren

Op dit moment ben heb ik het druk en ben ik daarnaast bezig met een bericht dat teveel tijd vergt. Die komt dus later en daarom nu even iets simpels om de tijd te overbruggen. Een foto die ik de afgelopen middag maakte. Een politie-auto blokkeerde de uitgang van de Paternosterstraat:

Feb-21: 11 Verder Zuidwaarts

De volgende morgen belandde ik in een klein eetkamertje, wat vol lag met spelletjes. Nu lees ik op het inmiddels gevonden visitekaartje dat het pension een ‘Spiel-herberge’ is met aan het hoofd een ‘Gesundheidswanderführer’. Dat zal meteen die verkapte hooiberghut verklaren. Ik at er aanvankelijk alleen omdat zowel de man als vrouw werkzaamheden hadden en er geen andere gasten waren. Maar dat duurde niet lang. Een omaatje (de moeder van de man?) van dik in de 80 stiefelde de kamer binnen. Zij was uit op een praatje. Helaas kan ik goed met oudere mensen omgaan, wat zo’n praatje duidelijk niet verkort.

Naast erg veel ziektes en hoe zij door haar andere zoon in de steek gelaten was, schemerde ook door dat in dit dorp pensions weinig klanten krijgen. Ze zitten te dicht bij Hann. Münden wat veel populaider is en dus gasten aanzuigt. Ik wist overigens meteen weer wat mijn aversie is tegen kleine pensions. Gelukkig trof ik haar niet gisteravond. Het was trouwens koud. Door de diepe ligging was het mistig en denk ik dat het maar een graad of 10 was. Dus snel weg een beetje warm trappen. Niet moeilijk met de Weserradweg, die ik een stuk richting zuid wilde volgen. Ik had wel een vaag doel, maar bedacht ook om een beetje aan een terugweg te werken. Het was de 11de fietsdag en meestal hou ik het met 18 tot 20 dagen voor gezien ivbm de was. Onderweg was ik wel mijn fietskleren, en soms een T-shirt, maar overhemden was ik liever thuis.