Dec-23: Naar Pappenheim

Op maandagochtend 10 september begon de dag met mooi zonnig weer en een voedseljuf die niet te vinden was. De voorgaande avond werd me verteld dat het ontbijt in de kleine eetzaal op de 3de verdieping was, omdat er niet zoveel hotelgasten waren. Ik vond er stoelen tafels, borden en een radio. Maar voor de rest niemand. Terwijl ik daar toch op de afgesproken tijd was. Ben ook even naar beneden geweest, maar daar was alles dicht en donker. Dus eerst maar inpakken en later nog eens kijken. De situatie was een kwartier later niet anders, maar nu trof ik halverwege een meisje dat in een gangkast rommelde. Zij bleek de eetzaaljuf te zijn en had het ontbijtbuffet toch maar in het eetcafé beneden opgesteld. Helaas had ze daar niet de deur opengezet of ook maar een lampje aangedaan of wat muziek.

Het ontbijt was verder goed en ik was na wat werklui de enige in een groot eetcafé. Ik had ook zo zonder betalen weg kunnen gaan, zo verstrooid was ze en vooral lichamelijk afwezig. Probleempje was wel dat mijn fiets in de keldergarage stond. Nadat ik betaald had vertelde ze me dat de fietsdeur al los was. Ik had dus kunnen vertrekken zonder te worden opgemerkt, zelfs na het nuttigen van het ontbijt.

Als eerste ging ik met de Altmühlradweg naar Pappenheim. Vanaf hier stond dat op elk fietsbordje en was dus niet te missen.

Advertentie