Okt-23: Corona blijft steken

Ik bedoel dat het wereldwijd op zo’n 10% van het maximum blijft steken. Ooit stierven in Januari-2021 dagelijks gemiddeld 15.000 mensen aan corona. Nu blijft het hangen rond 1.500 doden:

Daarbij stijgt het weer in Finland en Estland. En ook in Taiwan gaat het niet goed. In Duitsland en Denemarken gaat het ook de verkeerde kant. Zij scoren per inwoner 5x zo hoog als Nederland. In Australië en New Zeeland zakken het flink.

Advertentie

Jan-15: Andere Coronacijfers

Op TV en in andere media houdt het maar niet op. De stroom aan besmettingscijfers komen dagelijks op ons af. Je hoort dan ook regelmatig hoeveel dagelijkse besmettingen er in andere landen zijn waargenomen. Vaak gaat het dan om absolute getallen, die meer aangeven hoeveel inwoners een land heeft en hoeveel werk ze maken van het testen. Zelden drukken ze het uit per miljoen inwoners, laat staan dat ze iets zeggen over de testbereidheid. En daarmee is het appels met peren vergelijken.

Toevallig zocht ik een paar weken geleden iets na en kwam zo op de ‘Zahlen’-pagina van de ZDF (RKI). Daar stonden kleine grafiekjes over het aantal dagelijks corona-doden per land. Onhandige grafiekjes, want ze waren allemaal op een andere schaal. Gelukkig stonden er getallen bij en op die manier heb ik voor 5 landen de schaal hetzelfde gemaakt en het zwikkie in 1 grafiek gezet.

Okt-18: Het ligt niet aan mij …

… vermoed ik. Coronamatig had ik al een levensstijl, die ik vrijwel niet hoefde aan te passen. Een alleengaand huishouden, waar ik weinig visite ontvang. Vind ik prettig, hoef ik ook niets in huis te halen dat ik naderhand zelf op moet eten. Ik ga liever bij anderen op visite, maar ook dat is voor nederlandse begrippen minimaal.

Vanaf februari heb je het dan over een ‘blokjesverjaardag’. Toen (midden in de zomer kende ik die term nog niet. Punt is dat me netjes gevraagd werd hoe laat ik langs wilde komen, om op die manier een volle huiskamer tegen te gaan. Vond dat wel netjes. Normaal ga ik naar wat andere verjaardagen, maar die vervielen door verhuizingen of dat de jarigen het liever niet hadden. Ik zit daar totaal niet mee en bel ze even.

Dec-30: De ‘oplossing’ van Wim Kan

Ik heb daar al veel naar gezocht, maar kan dat fragment helaas niet vinden. Dwz ergens begin jaren ’70 had hij een stukje over het steeds wisselen tussen links en rechts. Volgens mij zat het in een oudejaarsconference, die hij tot die tijd op de radio deed en daarna op TV. Onlangs zag ik de 2 uitzendingen van van Radar-extra over ons brakke financiële systeem en de te hoge schulden in de vorm van hypotheken. Zeker de eerste uitzending is het bekijken waard, de tweede vond ik iets minder.

Tijdens die uitzending begreep ik dat er op het gebied van de huizenmarkt een groot verschil is met Duitsland. Net als de meeste andere landen doen zij niet aan hypotheekrente-aftrek, wat uiteindelijk een soort subsidie is om de schulden op te jagen. De Duitse binnenlandse markt is daarmee een stuk stabieler dan de onze. Joris Luyendijk noemt ons systeem geen bubble of een ballon die op knappen staat, maar een tumor en wil daarmee aangeven dat de gevolgen bij het knappen veel ellendiger zijn.

Nov-16: Groei? 1.Economie

Op dit moment wordt er weer eens dramatisch gedaan over de economische groei, die te laag is. Ik word daar een beetje moe van. Alsof je maar eeuwig moet blijven groeien.

Ten eerste moet eens bedacht worden hoeveel groei er nodig is en of er wel groei nodig is. Je zou dat voor de economie af kunnen meten aan de groei van de bevolking. Nederland is een van de weinige westerse landen die nog een redelijke bevolkingsgroei kent van circa 0,5% per jaar over de afgelopen 20 jaar. Om er niet op achteruit te gaan qua levensstandaard zou dan ook de omvang van de economie met 0,5% per jaar moeten groeien. Meer groei is alleen nodig als er een achterstand is weg te werken, En in NL is er weinig sprake van achterstand t.o.v. de rest van de wereld. We leven in een zeer welvarend land.

Mrt-23: Deconomisering

Ik probeer wat af te vallen, en dat valt niet mee. Ik had eerder al berekend dat ik weinig verbruik, circa 2200 kcal/dag. Voor een deel is mijn verbruik zo laag door m’n opvoeding. Ik had een zeer economische moeder die immer riep: “niet met lege handen lopen”, en “het kan in 1 moeite door”.

Ofwel als we van tafel naar de keuken liepen, dan was het de bedoeling dat je meteen een paar lege pannen of wat vuile borden meenam. En als we naar de winkel gingen, dan nam je meteen een brief mee omdat je onderweg langs een brievenbus kwam. Allemaal hardstikke economisch, het bespaart tijd, ruimte en inspanning.

In mijn huis staat de koelkast en aanrecht binnen handbereik van m’n bed en woonkamer. Met 2 stappen ben ik er. Ik zie door de indeling van m’n huis geen mogelijkheid om de koelkast, woonkamer of bed op een andere plek te zetten. Duidelijk veel te economisch ingericht.

Ik ben dus te economisch geworden, en neem me voor te deconimiseren. Inmiddels denk ik een brief apart te posten in een brievenbus aan de andere kant van de stad, vantuurlijk lopende. Daarmee stuit ik echter op een nieuw probleem, ik stuur vrijwel geen brieven meer en doe alles per e-mail (economic-mail).

Gelukkig staat m’n dichtsbijzijnde supermarkt pas op 1 km van m’n huis, daar ga ik altijd al te voet naar toe. Dat hielp dus niet voldoende en ga ik inmiddels naar de volgende super op 2km. Als dat niet wil helpen dan is er ook nog 1 op 4km te vinden.