Feb-07: De Eendracht

Advertentie

Nov-26: HHNK Gebouwtjes

Een paar dagen geleden bedacht ik iets te bloggen over de gebouwtjes bij gemalen van het waterschap HHNK (Hoogheemraadschap Hollands NoorderKwartier). Na veel fusies bestrijkt die het gebied ten noorden van het Noordzeekanaal. Zij zorgen er voor dat onze voeten droog blijven. Aanvankelijk gebeurde dat met windmolens, maar in de laatste 200 jaar zijn die vervangen door stoom-, diesel- en elektrische gemalen. De grootste daarvan vallen goed op, zoals die rondom de Haarlemmermeer. Maar er zijn ook veel kleinere gemaaltjes die veel minder opvallen. Toevallig blogde Sjoerd er ook over, maar dan bij Bunschoten.

De eerste die ik in het zonnetje wil zetten is vlakbij, net ten zuid-oosten van de Alkmaarse Binnenstad. Het is een van de oudste dieselgemalen van Nederland, stamt uit 1913 en is een provinciaal monument. Een jaar of 10 geleden ben ik er in geweest, maar die foto’s kan ik nergens vinden. Zie hier de fotopagina. (Klik daar op een foto om de streetview-opname te bekijken.)

Jun-15: Haarlemmerminder?

Bij de watertoren van Assendelft bedacht ik dus lekker door te fietsen en de pont van Buitenhuizen te nemen om eens naar Hoofddorp te gaan. Het was prachtig fietsweer en de stevige rugwind maakte deze optie wel heel aantrekkelijk. Daarbij had ik Hoofddorp nog nooit echt bezocht. Ik zal wel eens langs de randen gefietst zijn, maar een bezoek aan het centrum kon ik me niet heugen.

Daarbij had Leander Mascini onlangs een verhaal geschreven over de belabberde tegelfietspaden aldaar. Dat sloot aan bij mijn ervaringen rond gemaal de Cruquius en een keer dat ik dwars door de Haarlemmermeer fietste van Haarlem naar Utrecht. Dat zijn echter wel gedateerde herinneringen en stammen zelfs van eind vorige eeuw. Dus wilde ik wel eens zien of er het een en ander veranderd en liefst verbeterd is.

Mei-18: Lijnden en Sloten

In Haarlem (zie voorafgaand bericht) was het na een kwartiertje rondhangen in hun Hout nog maar half 5. Omdat ik met de gewone fiets was moest ik dus tot na zessen wachten eer die in de trein betaald mee mag. Daar had ik een oplossing voor bedacht, ik zou gewoon ergens in Haarlem gaan eten en dan is zo dat dikke uur voorbij.

Alleen had ik weinig honger en een van de redenen dat ik fietste was juist om wat af te vallen. Vooral m’n diameter mag een stuk minder. Dus fietste ik een beetje verder en kwam zo bij het Spaarne, waar voor de scheepvaart een bordje ‘Veer 250m’ stond. Op al mijn fietstochten heb ik op zo’n 100 verschillende veerponten gestaan en deze mag nu ook bij dat lijstje.

Niet veel later fietste ik dwars door Schalkwijk en deel van Haarlem dat ik nog nimmer had bezocht. Na het pontje trof ik een fietsknooppuntbord en ik zag dat er redelijk goed oostwaarts te fietsen was naar Amsterdam. In de afgelopen weken had ik me een paar keer voorgenomen om de trein naar Amsterdam te nemen om daar eens Sloten en een speciaal gebouwtje in Oud-Zuid te bekijken. Maar nu ik toch in die richting voor de wind had kon ik net zo goed die 15 km van de andere kant aanfietsen.