Jan-21: Bad Bentheim

Begin-december ben ik een paar uur naar het buitenland geweest voor 8 euro 60. Ik had nog een vrijtreinenkaartje en bedacht daarmee naar Oldenzaal te gaan. Sinds enkele jaren kan je daar met een Duits boemeltje de grens over. Het was mooi zonnig weer, maar wel wat koud en heiig. Dat wil zeggen in Bad Bentheim. Onderweg was het in Nederland grauw en in Overijssel reden we door een zware mistbank.

In Oldenzaal was het zoeken naar een kaartjesautomaat voor de Duitse trein. Al snel bedacht ik dat die daar niet stond. Ik heb het eerder meegemaakt dat een Duitse trein een kaartjesautomaat aan boord heeft. Voor de zekerheid nog maar even bij het het restaurant in het stationsgebouw gevraagd en die beaamden dat. (Spoorwegpersoneel is daar niet meer te vinden.)

Advertentie

Jan-17: Richting Magdeburg

De volgende ochtend trof ik een zeer goed ontbijt. Normaal is dat in Duitsland al prima, maar hier was goed te merken dat dit hotelletje niet alleen een ster meer had vanwege de lift. Mijn plan om nu pas wat foto’s in de stad te maken was minder geslaagd. Het was zwaar bewolkt en dat bleef de hele dag zo. Er viel af en toe een klein beetje regen uit en de 17 graden was ook goed te doen, maar de foto’s moest ik qua belichting flink ophalen. Best jammer, want de dag ervoor was het mooi zonnig en toen had ik ook al wat foto’s in Braunschweig kunnen maken.

In elk geval een aparte stad met een slot, dom en eigen putdeksels. Drie dingen die ik zo’n beetje verzamel op dit blog. Het oude centrum van Braunschweig is ook een soort citadel in de Oker, een riviertje dat ik al eens eerder overstak in de plaats Oker net ten oosten van Goslar. De typische citadel-achtige vorm is alleen vanuit de lucht te zien. Op de grond is het niet meer dan een klein slingerend riviertje met veel groen er om heen. Na m’n rondje door de stad wilde ik richting Wolfsburg en daarna richting Elbe bij Magdeburg. Inmiddels had ik bedacht dat ik de Elbe ten zuiden van Lutherstadt Wittenberg nog nooit had bekeken en met Dresden is schijnt dat dat deel erg mooi is. Via Magdeburg was het nog maar 100km tot de Elbe en ik ging deze dag kijken hoe ver ik kwam.

Jan-16: Naar Braunschweig

Op vrijdag 12 september 2014 was dat het doel van m’n 4de fietsdag. Ergens bij Bohmte had ik dit doel verzonnen. Daar hoorde de route via Neustadt/Rbge bij, aangezien ik aan de noordkant in een flinke boog om Hannover wilde fietsen. Braunschweig staat al langer op m’n lijstje en nu ik er in de buurt kwam werd dat min of meer een belangrijk doel. Wederom lekker fietsweer met 20 graden. Er was wel een stevige noord-oosten wind, waardoor het bij vertrek behoorlijk fris aanvoelde.

Bij het naar het noord-oosten fietsen reed ik al meteen extra om en dwaalde ik door een gehuchtloos gebied. Ik begreep dat het niet goed ging, maar een benodigde weg rechtsaf liet nogal lang op zich wachten. Uiteindelijk had ik iets te pakken en fietste zo via Wulfelade en Mandelsloh de Leine over. Ik was nu in elk geval noordelijk genoeg en fietste dan ook over zeer rustige wegen door gehuchten als Helstorf.

Jan-10: Richting Rübenberge

Donderdag 11 september zag er wat weervriendelijker uit. De vorige fietsdag was goed te doen qua weer maar deze zag er beter uit en begon een paar graden kouder. Niet zo gek, de zeer matige westenwind was veranderd in een behoorlijke oostenwind. Ik zag het dus wel zitten om ook vandaag een lekker stuk te fietsen en het station van Bohmte liet ik dus voor wat het was.

Ik had ook een klein tussendoel bedacht, maar volgens mij was die net iets te ver voor 1 fietsdag. Ik ben in een negental Neustadts geweest en Neustadt am Rübenberge had ik in die serie nog niet bezocht. Ik stuurde daar min of meer op af. Ik dwaalde behoorlijk over uiterst rustige landwegen.

Jan-09: Doelloos Oostwaarts

Woensdagochtend 10 september stapte ik op de fiets in Lingen. Het weer was niet echt veranderd en een goed reisdoel was me ook nog niet te binnen geschoten. Ik belandde langs een grotere weg met prima fietspad. Die weg was rustig, maar toen ie een rondwegachtige slinger om een dorpje maakt bedacht ik rechtdoor de oude versie te nemen.

Zo trof ik in Thuine een zwerffiets aan die echt niet meer te gebruiken was, behalve als fraaie zonnebloembakkenhouder. Niet veel verder verdwaalde ik een beetje in de buurt van Freren. Freren zelf heb ik niet gezien en ik was ook niet van plan om de weg naar Beesten via Schapen te nemen. Aan dat omleidingsbord had ik dus niets, maar het geeft wel mooi de landelijke omgeving aan waar ik nog geen fietser had gezien.

Jan-06: Fietsvakantie 2014 dag 1

Net als de voorgaande jaren was het me nu ook weer gelukt om naar mijn gevoel net wat te laat te vertrekken. Ik kan zelf bepalen wanneer ik op vakantie ga en mijn keuze valt al jaren op de maand september na het hoogseizoen. Alleen heb ik het idee dat dat echt begin-september moet zijn om niet in herfstig weer te belanden.

Kortom na wat uitstel was het zomaar dinsdag 9 september eer ik op de fiets sprong en een echt idee waar naartoe had ik niet. Dat is niet zo erg, want als ik een stukje fiets dan komen de ideëen vanzelf. Daarbij was ik behoorlijk te zwaar en was meer het doel fietsen dan naar een of ander doel fietsen. En om meteen in de vakantiestemming te komen bedacht ik eerst naar Hengelo te treinen en daar op de fiets naar het gebied ten noorden van het Teutoburgerwoud te gaan. Lekker vlak, lekker rustig en je kan daar dus heerlijk doortrappen.

Feb-21: 11 Verder Zuidwaarts

De volgende morgen belandde ik in een klein eetkamertje, wat vol lag met spelletjes. Nu lees ik op het inmiddels gevonden visitekaartje dat het pension een ‘Spiel-herberge’ is met aan het hoofd een ‘Gesundheidswanderführer’. Dat zal meteen die verkapte hooiberghut verklaren. Ik at er aanvankelijk alleen omdat zowel de man als vrouw werkzaamheden hadden en er geen andere gasten waren. Maar dat duurde niet lang. Een omaatje (de moeder van de man?) van dik in de 80 stiefelde de kamer binnen. Zij was uit op een praatje. Helaas kan ik goed met oudere mensen omgaan, wat zo’n praatje duidelijk niet verkort.

Naast erg veel ziektes en hoe zij door haar andere zoon in de steek gelaten was, schemerde ook door dat in dit dorp pensions weinig klanten krijgen. Ze zitten te dicht bij Hann. Münden wat veel populaider is en dus gasten aanzuigt. Ik wist overigens meteen weer wat mijn aversie is tegen kleine pensions. Gelukkig trof ik haar niet gisteravond. Het was trouwens koud. Door de diepe ligging was het mistig en denk ik dat het maar een graad of 10 was. Dus snel weg een beetje warm trappen. Niet moeilijk met de Weserradweg, die ik een stuk richting zuid wilde volgen. Ik had wel een vaag doel, maar bedacht ook om een beetje aan een terugweg te werken. Het was de 11de fietsdag en meestal hou ik het met 18 tot 20 dagen voor gezien ivbm de was. Onderweg was ik wel mijn fietskleren, en soms een T-shirt, maar overhemden was ik liever thuis.

Feb-15: 10 Langs de Leine

Na de zeer aparte dag van gisteren, wilde ik nu (22 september 2011) meer op safe fietsen. Dus eerst maar eens gekeken waar ik precies uithing en hoe ik bij de Leine kwam. Dat was nog zo’n 15 km naar Efze, wat aan de Leine ligt. Met het lekkere fietsweer van uiteindelijk een graad of 20 en weer geen neerslag was dat geen probleem. Er stond wel een fikse tegenwind uit het westen, maar door de heuveligheid had ik daar weinig last van.

Ik wilde langs de Leine fietsen omdat ik een jaar eerder met de trein door dit rivierdal kwam van Göttingen naar Hannover. Je zou dan eerder de grotere Weser verwachten, maar dat slingerding ligt dieper tussen de heuvels. Vandaar dat de Duitse spoorwegen langs de Leine hun hoofdbaan hebben. En vanuit de trein zag het er mooi uit, dus wilde ik er ook wel eens langs fietsen. Efze was een een aardig plaatsje maar meer ook niet. De rivier zag er redelijk uit en slingerde meer dan ik verwacht had. Maar een echte fietsroute als de Leineradweg vond ik niet. Dus deed ik zelf maar wat. De richting was bekend en de riviervallei redelijk breed en vlak.