Jan-15: Andere Coronacijfers

Op TV en in andere media houdt het maar niet op. De stroom aan besmettingscijfers komen dagelijks op ons af. Je hoort dan ook regelmatig hoeveel dagelijkse besmettingen er in andere landen zijn waargenomen. Vaak gaat het dan om absolute getallen, die meer aangeven hoeveel inwoners een land heeft en hoeveel werk ze maken van het testen. Zelden drukken ze het uit per miljoen inwoners, laat staan dat ze iets zeggen over de testbereidheid. En daarmee is het appels met peren vergelijken.

Toevallig zocht ik een paar weken geleden iets na en kwam zo op de ‘Zahlen’-pagina van de ZDF (RKI). Daar stonden kleine grafiekjes over het aantal dagelijks corona-doden per land. Onhandige grafiekjes, want ze waren allemaal op een andere schaal. Gelukkig stonden er getallen bij en op die manier heb ik voor 5 landen de schaal hetzelfde gemaakt en het zwikkie in 1 grafiek gezet.

Advertentie

Dec-10: Corona Omzwervingen

Afgelopen dinsdag was de regering niet blij met de corona-ontwikkelingen in Nederland. Het aantal besmettingen lijkt na wat afname en stabilisatie weer toe te nemen. Opvallend is dat er bij het aantal ziekenhuisopnames en doden de afname nog altijd wat doorzet.

Natuurlijk is het zo dat ziekenhuisopnames ongeveer 1 week achterlopen op het aantal besmettingen. En dat het aantal doden nog eens 2 weken achterloopt. Maar dan nog had ik ook bij het aantal ziekenhuisopnames inmiddels een lichte stijging moeten ontdekken.

Het kan zijn dat de mensen die besmet zijn er iets beter tegen kunnen en dat deze mensen minder in het ziekenhuis belanden. Je moet dan denken aan meer jongere mensen die de besmetting oplopen en meer oudere mensen die zich in de contacten beter beperken.

Apr-09: Kerstpiramide

Begin-December had ik een rondje getreind en daardoor wat gezwakt door Bad Bentheim. Een van de foto’s die ik daar maakte betrof een zogenaamde kerstpiramide. Dat las ik dus later op wikipedia. Ik zou zoiets eerder een kerstmolen genoemd hebben. Dwz bovenop draaide horizontaal een flinke set wieken.

Van dit gebruik, dat z’n oorsprong in het Ertsgebergte tussen Tsjechië en Sachsen schijnt te hebben, had ik nog nooit gehoord. Het is een soort kerstboom-vervanger.

Bad Bentheim heeft niet alleen een stedenband met Assen, maar ook met Wolkenstein en dat ligt in het Ertsgebergte.

Eind-Januari trof ik opeens een vergelijkbare,  maar dan veel kleinere, contraptie op een route die ik regelmatig loop. De wieken zijn er af en in de houdertjes op de hoeken zie jenog wat stompjes kaars. Misschien heb ik dat ding wel eens eerder gezien, maar toen kon ik me er vast niets bij voorstellen.

Feb-07: Dresden, Bastei en verder

Donderdagochtend 18 september was ik er redelijk vroeg uit en ‘moest’ ik op zoek naar een ontbijt. Het botel serveerde geen ontbijt en in een stad als Dresden is dat totaal geen probleem. Inmiddels wist ik wel dat ik zoiets beter op de oostoever kon zoeken en nog geen 10 minuten later zat ik in een soort bakker met grandcafé. Er naartoe heb ik eerst een foto van het ochtendgloren gemaakt op de plek waar ik de avond ervoor de nachtfoto had genomen. Het ontbijtcafé was dus erg luxe. Ik ging niet voor 1 van de vele ontbijtsoorten, maar koos een uit de kluiten gewassen en zwaar belegd broodje uit met kaas, ham en veel groente. Met een mok koffie had ik daar meer dan genoeg aan en je hoeft zelf niet te smeren. Later kwam er een Duits fietsechtpaar een tafeltje verder zitten, waarbij het tafeltje duidelijk te klein was voor alle meuk (een bordje of 10) die bij hun ‘ontbijtje’ hoorde. Daarbij opgemerkt dat het fraaie tafeltjes waren met daarin oude foto’s verwerkt.

Vervolgens een fotorondje door Dresden gemaakt.

Feb-01: GezElbeschap

Woensdag 17 september zag ik in het kleine ontbijtkamertje 5 mensen, waarvan ik er 3 de voorgaande avond ook op de binnenplaats van het restaurant had gezien. Van die drie was duidelijk dat zij eveneens langs de Elbe fietsten. Dus ging het daar al snel over en werd het een gezellig groepsgesprek. Een vrouw was alleen onderweg en vroeg of er iemand met haar op wilde fietsen. Het andere echtpaar ging stroomafwaarts en daarmee in tegenrichting. Ik ging wel de goede kant op en het leek me wel leuk idee.

Zelf vind ik het totaal niet erg om alleen te fietsen. Zij (Angela) was waarschijklijk niet zo’n ‘Einzelgängerin’. De voorgaande dag had ze 100km gefietst vanuit Jüterbog en kwam uit Berlijn. Dat gaf mij het gevoel dat ze redelijk doorfietste en dat was ook zo. Het was nog fraaier weer met 25 graden en een totaal wolkenloze lucht. Wel woei er een stevige wind uit het zuid-oosten en dat was precies de richting die we op wilden.

Jan-30: Torgau of Verder

Net als de voorgaande middag was het op dinsdag 16 september in Lutherstadt-Wittenberg prachtig fietsweer. Het werd 23 graden, vrijwel onbewolkt en wat oostenwind. In de ochtend was het al een stuk warmer dan ik de afgelopen dagen gewend was geraakt.

Langs de Elbe ligt daar een prachtig fietspad en her en der zag ik ook af en toe een fietser. Ik fietste nu in een deel van Duitsland waar ik nog niet eerder was geweest. De vorige keer dat ik door Lutherstadt-Wittenberg fietste ging ik richting Jüterbog en Poolse grens. Na een kilometer of 13 oostwaarts ging het echter goed mis. Ik lette even op een ander en niet op het prachtig vlakke fietspadasfalt. Dat had ik beter wel kunnen doen. Nu reed ik m’n achterband door midden over een halve bierfles. Dan helpt een reserve binnenband niet. Het werd dus lopen en maar afwachten of ik een fietsenmaker zou vinden.

Jan-09: 1343 Saale en Elster

In Rehau was ik de volgende morgen (22 september) vroeg wakker en vroeg op pad. Het was wederom kraakhelder en daarmee ’s ochtens erg fris. Hooguit een graad of 10. Ik ging opweg naar Hof. Vorig jaar was ik daar al bijna een keer met de trein naartoe gegaan, maar dat draaide op Coburg uit. Nu ging ik het dus op de fiets proberen, zo ver was het niet meer. Eerst naar de Saale en dan wat stroomafwaarts.

Ondank het overzichtelijke landschap wist ik nog even goed mis te fietsen, maar kwam over een flink heuveltje bij Oberkotzau aan de Saale. Dit is overigens de Thüringer Saale die ik al eens bij Bernburg richting Elbe had zien stromen. Beieren (want daar was ik nu nog) heeft nog een Saale, die een paar honderd kilometer westelijker stroomt en in de Main uitmondt. Ooit ook een keer overgestoken. Met deze Thüringer Saale was ik zo in Hof. De Saaleradweg was duidelijk aangegeven.

Jun-25: Onuitputtelijk

In de afgelopen week kreeg ik een leuk mailtje in mijn meelboks en een fraai boekwerkje door de brievenbus. Bij dat mailtje zaten 5 putdekselfoto’s van Tineke. Uit het boekwerkje begreep ik dat zij met haar nieuwe camera voor het detail gaat. Dus ook voor de ‘design’-putdeksels voorzien van fraaie stadswapens. Van haar man Henk heb ik al eens wat dekselfoto’s ontvangen en nu dus nog eens 5 stuks.

En volgens mijn strikte log-regels waar ik vrij makkelijk van afwijk, zou ik alleen het deksel van Lüneburg mogen plaatsen. 2 jaar eerder fietste ik door die stad en ben geheel vergeten om naar de putdeksels te kijken. Niet zo verwonderlijk, want de rest van de stad is ook meer dan het aanzien waard. In de andere steden Wismar en Schwerin was ik bijna, maar mijn stuur ging net de andere kant op. Richting Pirna en Meissen is er nog niet van gekomen. Dus die overige 4 deksels zou ik pas mogen plaatsen als staan ook verderop.