Mei-24: Nomgy

Afgelopen vrijdag had ik eindelijk mijn spaak van m’n vouwfiets vervangen. Die anderhalve week eerder brak op de grens Heiloo-Limmen. Was in nog geen 5 minuten gepiept, het wiel kon gewoon in de fiets blijven zitten. Rond een uur of 8 ’s avonds bedacht ik daarmee nog even een klein testvierkantje te maken rond het ziekenhuis. Zelf woon ik aan de noorddkant en aan de zuidkant viel me een aardig tafereel op bij ‘Huize Westerlicht’.

Advertentie

Dec-18: Prijsontwikkelingen

Gisteravond heb ik een klein uurtje met m’n 79-jarige achtertante in Canada gebeld. Zoals gewoonlijk had zij mij weer een vroege kerskaart gestuurd en daar wat in geschreven. Ik stuur ook wel een kaart terug, maar ben geen kaartenschrijver. Dus leek het me handiger om eens te bellen hoe het daar in de Rocky Mountains gaat. Ging goed, maar ze was afgelopen jaar wel gestopt met fietsen.

Ze vond het fantastisch dat ik belde, maar zij is dan ook nog de telefoontarieven van de beginjaren in Canada gewend. Die mensen belden bijna niet. Zo rond 1970 vroeg de PTT en 9,70 per minuut voor, ofwel 4,40 Euro/minuut. Voor de kosten van 1 minuut kon je 20 brieven sturen. Maar inmiddels telefoneer ik voor 1 ct/min. (0,01 euro wel te verstaan). Pas als ik langer dan 95 minuten bel heb ik er 1 postzegel naar Canada uit.