Feb-01: Packard / Panhard

Het leek me weer eens tijd voor een simpel berichtje met een foto van een oude auto. In de zomer kwam ik een zeer fraaie Packard uit 1937 in hartje Heiloo tegen. De bestuurder ging even winkelen en ik nam z’n auto op de foto. Later nog een compliment gemaakt, omdat ie er zo fraai uitzag.

Zo fraai dat ie maar op een fotopagina moest. Die maak ik zonder zijbalk en biedt wat meer breedte. Toen ik er mee bezig was, schoot me een wrak uit Schoorl te binnen. Had ik enkele jaren eerder op de foto gezet. Dat kenteken staat nog altijd bij de RDW, dus mogelijk is ie opgeknapt. Dat bleek ook een Packard te zijn.

Vervolgens las ik bij wikipedia dat Packard Studebaker had overgenomen. Ik denk dat ik ooit maar 1 Studebaker op de foto heb gezet en wel in Limmen. Dat klopte en die staat er nu ook bij.

Schoot me ook nog te binnen dat er misschien een Packard bij m’n foto’s van Hoorn stond. Maar nee, dat is een Panhard of beter een Panhard & Levassor. Packhard is Amerikaans en Panhard komt uit Frankrijk. Vind de namen erg op elkaar lijken, dus mocht ie er onder. Toch ook nog maar even bij m’n foto’s uit Joigny gekeken. Daar zat een nieuwere Panhard (Levassor was toen al van de naam gehaald) van rond 1960 bij.

Wat begon met een paar fotootjes groeide uit tot een serieuze fotopagina.

Advertentie

Nov-12: Sélection de Citroën

Vandaag geen complex verhaal, maar wat foto’s van citroenen die ik in de afgelopen jaren tijdens het rondfietsen maakte. Aanleiding is dit fraaie vrachtautootje uit 1920 dat ik vorig jaar in Schoorldam trof. Tegenwoordig zou je dat een Pick-Up noemen.

Eerder zag ik een Citroën Traction Avant (‘voorwiel-aandrijving’) met daarbij de eveneens overbekende golfplaten HY-bus die op de Franse wikipagina als ‘Tres Cubigue‘ wordt getypeerd. Hier een fotopagina met onderaan 2 voertuigen die hier al eerder geplaatst zijn omdat ik ze in mijn fietsvakanties tegen het ‘carrosserie fietste’.

Jan-15: De Yonne

In Avallon regende het de volgende ochtend nog steeds en ik besloot direct naar het station te fietsen. Maar eest moest ik nog even deelnemen in de huiskamer aan een typisch Frans B&B-ontbijt met zelfgeteelde jams. Het viel overigens best mee en de tafeldame zag er deze ochtend behoorlijk minder opgedirkt en 10cm korter uit. Ze had mij als enige gast en zo sjiek loop ik er niet bij.

Het station was geheel leeg op een schoonmaakster na. Als ik de borden goed begreep dan waren de 2 ochtendtreinen al weg en zouden de 2 andere treinen laat in de namiddag gaan. Wat moest ik? Ik had werkelijk geen idee. Toch werd het station rond 10 uur wat drukker. Er kwamen mensen maar die gingen met een bus weg naar Autun, ook een groepje fietsers uit de USA. Ze vonden het hier maar klimmen en rond Avallon is dat inderdaad zo. Mijn route tot in Avallon was overigens klimvrij op de heuvel na Dijon na.

Ik bekeek het vertrekbord nog eens beter en zag tot mijn verbazing dat de 2de trein van deze dag op zondag (15 september) om kwart voor 11 vertrok. Ook richting Parijs, want meer smaken hadden ze niet in Avallon. Die trein ging langs Auxerre en daar was ik nog nooit geweest. Ik trok een kaartje uit de automaat en niet veel later boemelde ik langs allerlei stopplaatsen, die je niet eens een halte kunt noemen.