Mrt-23: Brenz-Ommetje

In Schwäbisch Hall viel het ontbijt me enorm mee. Eigenlijk gewoon standaard. Er zat nog een andere pensiongast te ontbijten, maar de rest was al aan de arbeid. Het werd me duidelijk dat dit een pension was voor werknemers en niet voor zakenreizigers of managers. Even later werd m’n fiets uit de bierkelder gehesen via een steile stenentrap en een buitendeurtje van 1,3 meter hoog. In dit soort situaties ben ik blij met een lichte fiets van 14kg en m’n flink ingekorte stuur. Met het originele stuur was dit een stuk lastiger geweest.

De 8e fietsdag begon zonnig en niet veel later lokte dat een laatste foto van Schwabisch Hall uit. Het ‘fietspad’ langs de Kocher had ik zo weer te pakken. Een paar kilometer verder slingerde het riviertje hier zo sterk en lag ie zo uitgesleten diep dat een fietspad erlangs niet meer mogelijk was. Ik werd getrackteerd op wat landweggetjes die flink heuveltje op en heuveltje af gingen. De 50 meter hoogteverschil was daarbij niet het probleem, en het mooie asfalt evenmin. Maar geregeld tot 20% stijgen en dalen en het van hot naar her slingeren deed me besluiten om het op te geven. Dit schoot geen meter op en viel in de categorie hoe houdt men fietsers bezig.

Advertentie

Mrt-22: Jagst en Kocher

Op dinsdag 18 september 2012 (m’n 7de fietsdag) was het wederom schitterend fietsweer; geen wind, de hele dag vel zon en een graad of 23. Vanuit Gundelsheim was het maar een kleine heuvel over en ik fietste langs de Jagst. Dat was deze dag de bedoeling. Na een paar keer om me heen kijken vond ik fietsbordjes met de Kocher-Jagst-Radweg. Dat verwonderde me niets. Langs ontzettend veel Duitse rivieren zijn mooie fietsroutes uitgezet.

Na een kilometer of 25 trof ik op een flinke heuvel een groot bord dat Möckmühl het mooiste gedeelte had van deze fietsroute. Zou kunnen, maar ik bepaal dat liever zelf. Nog geen paar honderd meter treft ik een verdwaalde Duitse fietser van rond de 65. Hij fietste deze route in tegengestelde richting en had en bordje gemist. Was ie zo opweg naar de Neckar? Dat kon ik bevestigen. We raakten aan de praat en hij doet al jaren op mijn manier fietstochten, maar dan met tent en dus veel meer bagage.