Jun-17: 5 Bijwerkingen

Ik heb wel eens vaker een bijwerking, maar die ga ik niet allemaal aan de grote klok hangen. Dit keer waren het er 5 en dan kan het wel eens handig zijn om er wat aandacht aan te besteden.

Zo maakte ik 4 dagen geleden een soort overzicht van kunstkoeien, die ik in de loop der jaren op de foto heb gezet. Een dikke dag later loop ik naar de winkel en zie dat er veel promotiemateriaal voor de wandel4daagse opgesteld is op het Canadaplein en rond de Grote Kerk. Daar is ook een vierkante meter gras te vinden met daarop -jawel- een kunstkoe met kunstkalfje. Die had ik nog niet. Is nu onderaan m’n blogbericht over Koeiekunst te vinden, die daarmee is bijgewerkt.

Advertentie

Jun-13: koeieKunst

Een maandje geleden fietste ik naar Middenbeemster via De Rijp. En zo kwam ik langs het nieuwe CONO of Beemster Experience Center of zoiets. Naast de oude CONO-fabriek ‘De Tijd’, waar de Beemsterkaas begon, staat al enkele jaren een groot laag gebouw. Ooit heb ik begrepen dat dat voor bezoekers was. Nu was alleen de kaaswinkel open. Dat merkte ik bij m’n rondkijken.

Na het lange voetpad trof ik een liggende koe in de typische kleuren van de kaasfabriek:

Sep-19: Keerzijde

Bij de kinderboerderij in de Oosterhout zag ik deze fleurige koe:

Mrt-08: Even Apeldoorn Bekijken

Afgelopen woensdag treinde ik naar Apeldoorn. Er moest weer een vrijtreinendag opgemaakt worden. Die verviel vandaag en ik had de indruk dat woensdag 4 maart de laatste dag was met redelijk weer. Dat klopte. Het was behoorlijk mooi weer en in elk geval de hele dag droog.

Ik had nog niet goed bedacht wat ik zou gaan bekijken. Onderweg naar het station bedacht ik 2 opties. Als de trein van Maastricht bij het station stond te wachten, dan zou het ‘s-Hertogenbosch worden en bij de trein van Nijmegen leek Apeldoorn me wel wat. Het werd die laatste en daarvoor stapte ik over in Amsterdam in een oude Duitse trein die naar Hannover ging.

Op de buitenkant van die trein stond op de restauratiewagon een groot pictogram van een rolstoel. Geen idee hoe je die er in moest krijgen. Aan de uiteinden zaten per wagon van die enkele naar binnendraaiende deuren van hooguit 50 cm breed met daaronder een nog smaller trapje van 3 treden. Een groot verschil met de Duitse regionale treinen, die een brede gelijkvloerse instap hebben.

Aug-31: Ver-Koe-Ling

De foto hierboven maakte ik een week geleden. Was toen alweer boven de 30 graden. Op de terugweg waren ze (2 andere collega-koeien stonden meer rechts in de schaduw te pootje baaien) weer allemaal op het droge. Vermoed dat ze daar zelf vrouws genoeg voor zijn.

Jul-25: Bonte Verzameling

Dit setje bontgekleurde runderen kwam ik onlangs in de Schermer tegen. De rest van het weiland was leeg en de dames (ik neem aan dat het koeien zijn) lagen knus bij elkaar, met helemaal rechts blanke-, daarnaast caramel-, hopjes- t/m helemaal links pure chocoladevla.

Jan-23: Wimmenummerpolderpad

Of het nieuwe recreatieve fietspad tussen de camping van Alkmaar (met daarbij veel parkeerruimte langs de N9) en campings bij ’t Woud (of beter in Wimmenum) zo gaat heten weet ik niet. Maar deze naam sluit wel aan op het overbekende Sluispolderpad tussen de Vlielandbrug in Alkmaar en de roestige twintowersrotonde te Bergen-binnen. Dat solitaire fietspad is een enorm succes. En met solitair wil ik aangeven dat ie niet langs een (drukke) proviciale weg ligt, maar gewoon dwars door een polder gaat.

Het kan niet anders of het succes van het Sluispolderpad staat aan de basis van het plan voor het Wimmenummerpolderpad, dat circa 4km zuidwestelijker moet komen. De gemeente Bergen wil die graag aanleggen voor de fietsbereikbaarheid van de kust (Alkmaar per fiets verbinden met Egmond en Bergen aan Zee) en is er al wat jaren mee bezig. Ik had wel geruchten gehoord dat er problemen waren met het verwerven van grond.

Feb-16: Paardenbiefstuk

Ik moet vreselijk lachen om het paardenvleesgeleuter. Zal wel in Engeland bedacht zijn. Die doen erg moeilijk over alles wat met paarden van doen heeft. Het ging zo ver dat het Parool de biefstukkoning van Amsterdam tot een bekentenis dwong: ‘Ja, we gebruiken al sinds 1949 paard voor onze biefstukken.’ En dan denk ik tsongejonge. Met de uitbater ben ik het eens dat paardenbiefstuk lekkerder is dan biefstuk van een rund. En dat wist ik al ruim 40 jaar terug.

Mijn ouders hadden het niet ruim en alleen op speciale dagen (verjaardag van m’n vader) werd er geld uitgegeven aan een stukje paardenbiefstuk. Heerlijk vonden m’n ouders dat. Ik vond het ook erg smakelijk. Later heb ik in menig duur restaurant op kosten van m’n baas aan de biefstuk gezeten. Helaas was dat nooit paardenbiefstuk, de smaak van thuis werd dus nimmer geëvenaard.

Ik ben overigens een semitariër.