Jun-28: SpekTakel

Rond deze dagen gebeurt er hier in het Alkmaarsche teveel om tijd vrij te maken voor wat blogberichten. Afgelopen vrijdag werd de replica van Drebbel’s duikboot te water gelaten als een soort startschot voor de Kaeskoppenstad. Een rollenspel in het oudere deel van de binnenstad. Ik heb daar al eens over geblogd, dus kan ik dat nu laten. Naast de duikboot van Cornelis Drebbel lagen nog wat andere replica’s uit Egmond en Langedijk en een Langedijker die wel redelijk origineel was. (Hier een setje foto’s.)

Op de hijsbalk voor de duikboot stond: ‘Van Enigh Specacle wankelt Gy Weinigh’, een kreet van Lucebert die ruim 300 jaar na Drebbel op het Landbouwhuis werd gezet als: ‘Van te veel spektakel wankel je allicht’. Dat gebouw is al jaren onderdeel van het Stadskantoor, waarin werd verzonnen dat Lucebert hier een museum moest krijgen. Dat Yxie-project bracht de gemeente flink aan het wankelen tot openbare verhoren aan toe.

Advertentie

Apr-30: Ford-K-dag

Op Koningsdag (K-dag dus) heb ik een rondje gefietst, omdat het hier prachtig weer was. De zondagmiddag ervoor had ik al over de Koningsmarkt in Alkmaar gestruind. Die ging dus een dag eerder al om 6 uur ’s avonds van start en volgens mij mochten ze de hele nacht blijven t/m de K-dag zelf. Alleen was ik er ruim voor 6 uur en toen was er al geen doorkomen aan en werd er al verkocht. Idd rotzooi die een jaar later weer bij een andere verkoper staat. Ik kon wederom niets van mijn gadig vinden, maar vind het wel leuk om naar mensen te kijken die zich als mieren gedragen.

Op maandag was het dus fraaier (maar nog altijd fris) weer en stapte ik op de fiets naar Broek op Langedijk voor hun Koolsail (K-dagen). Ik dacht dat ik die een paar dagen eerder had gemist toen het weer niet zo aantrekkelijk was. Maar het bleek dat de schepen er ook nog op Koningsdag lagen. Onderweg fietste ik me vast op de Dr de Streelaan in Sint Pancras. Ik neem die omdat de Bovenweg in onderhoud is, maar deze route was nu niet beter. Ook hier (op nog geen 5km van hartje Alkmaar) wederom een rommelmarkt. En ook hier was er geen doorkomen aan.

Okt-04: Tevredenheid

Het eerste schip waar mijn ouders samen op voeren was de MS Tevredenheid. MS staat voor MotorSchip. Je moet er niet teveel van denken. Het binnenvaartscheepje was 22 meter lang en kon 47 ton vervoeren. Daarnaast was het met 3 meter erg smal, wat als voordeel had dat je er overal mee kon komen. Net na de oorlog was dat geen probleem. Hier lag de regio vol met vaarwater, het meeste transport ging dan ook over het water. Dat schip was niet van mijn ouders, ze voeren er alleen op en hadden er zelfs hun woning op.

Net na de oorlog waren ze blij met een eigen woning die meevoer. Maar ook hier mag je bedenken dat het om niets ging. De roef, het woon-slaap-kookdeel was 2,5 meter op z’n breedst en de lengte zal ook zoiets geweest zijn. De hoogte was 1,5 meter, dus flink bukken. Dat was onder andere de reden dat mijn vader en oom er een ‘stuurkast’ op gemaakt hebben. Normale mensen noemen dit een stuurhut, maar mijn ouders bleven het een stuurkast noemen. Niet vreemd omdat voor dit hokje van 1,8 bij 1,8 bij 1,8 meter oude kastdeuren zijn gebruikt, die neerklapbaar waren tot een heuse cabriolet die onder elke brug door kon.