Mrt-14: Uithangobject

Ik heb maar weer eens een tag toegevoegd. Aanvankelijk noemde ik die ‘Uithangbord’, maar eigenlijk ben ik meer van de ‘Uithangobjecten’. Afgelopen fietsvakantie kwam ik onder meer wat mooie tegen zoals een uithangcamera in Châlons-en-Champagne, een uithangos in Sasbach en een uithangschip in Rastatt. Drie jaar eerder had ik al eens zo’n uithangschip in het Zwitserse deel van Laufenburg op de foto gezet. Eerder in die vakantie viel me een uithangbed in een pensionnetje aan de Kocher op.

Dus zonder het te weten had ik er al wat verzameld. Uithangborden, dus gewoon in 2D met text er op, trouwens ook. De eerste die ik op m’n blog plaatste was van een fotograaf hier in de buurt. Dat was ruim 8 jaar geleden. De kettinkjes hangen er nog, maar het bord staat alweer wat jaren achter het raam.

Advertentie

Nov-05: Dag-5 Laon en Reims

Op zondagochtend 6 september genoot ik het ontbijt in het hotel. Bij een budget-hotel (die ik meer dan luxe vond met keurig douche en grote TV) is de keuze voor een ‘budget’-ontbijt niet zo gek, vooral op zondagochtend. Dat ontbijt was voor franse begrippen prima. Zo’n 7 soorten brood, en dus niet alleen stokbrood en croissants waar de meeste hotels mee aankomen. Verder ook diverse kaassoorten en chocopasta. Dat laatste nam ik niet, maar wel een dreumes een tafeltje verder. De jonge ouders hadden het druk met het schoonmaken. Eigenlijk lukte dat niet echt. Het kind was uiterst mobiel, nog geen 70 cm hoog en liep daardoor moeiteloos onder het buffet door. Een bijzonder komisch tafereel.

Tegelijkertijd scheen de zon in m’n snuffert. Gistermiddag werd het al zonniger en warmer en vandaag werd het een graad of 20 en was de bewolking nog wat dunner. Al snel merkte ik onderweg dat de wind gedraaid was. Die waaide nu stevig uit het westen. Daarmee werd ook mijn koers bepaalt. Deze vakantie wilde ik meer kilometers maken, waarbij ik bewegen belangrijker vond dan krachtinspanning of een mooie omgeving. Kortom ik ging meer richting oost en kwam via wat rustige wegen door Itancourt bij de Aisne en via Möy aan die rivier, Rogecourt, Brie en nog meer van die gehuchten. Een setje van die gehuchten, net na Crépy, was wel grappig. De ene heet Bucy-lès-Cerny en daar ligt direct Cerny-lès-Bucy naast. Dat ‘lès’ wordt als ‘bij’ gebruikt. En omdat beide even onbekend zijn heb je natuurlijk niets aan zo’n verwijzing en komt het wel lollig over. Zo kwam ik moeiteloos in Laon. Het fietsen ging me overigens al vanaf de aanvang goed af. Ik had al eerder meer kilometers op een dag kunnen maken, maar door mijn wens om in redelijke stadjes te overnachten bleef het zo rond de 90km per dag hangen.