Feb-04: Rail Away Canada

Ik was al eens eerder van plan om iets te tikken over m’n getrein in Canada. Via Rail Away kwam daar een goede reden bij. Een van de laatste uitzendingen ging over de Agawa Canyon tour, die in Sault Ste Marie start. En in dat stadje tussen de grote meren heb ik in 1986 een maand of 3 gewerkt. Zag daar ook regelmatig een flinke trein vertrekken en besloot zo’n herfstkleurentochtje op m’n verjaardag mee te maken.

De trein zat ook toen al vol met veel US-burgers. Toch was het lang niet zo touristisch als in de laatste TV-opname. Sterker nog, ik ben de trein doorgelopen en trof er geen restauratiewagon. Hoefde ook niet, het ging immers om de omgeving. En die is zeker bezienswaardig.

Advertentie

Jul-16: Rotterdam

Ik heb al eerder geblogd over 11 maart, de zaterdag voor de tweede kamer verkiezing. Na een flinke antibioticakuur voelde ik me toen weer een stuk beter en treinde met een AH-kaartje naar Breda, Dordrecht en Rotterdam. Bijelkaar liep ik 19 km aan stadswandelingen. Volgens mij ging het dus de goede kant op.

De foto’s van Rotterdam had ik nog niet geplaatst en staan er dus bij deze. Ik stapte uit in Rotterdam Centraal, waar ik al wat foto’s van plaatste. vervolgens dacht ik even naar de Maas te lopen, maar dat liep wat uit. Onderweg trof ik de beruchte kabouter en een fraai systeem voor fietsen voor het huis. (Daar kom ik later nog op terug). Bij de Maas aangekomen bedacht ik dat het lang genoeg was en ik vrijwel in een rechte streep terug moest lopen, maar dan iets oostelijker.

Dat ging langs het Stadhuis en over de Koopgoot. Maar eerst zag een wat leuke spullen in en bij de Leuvehaven. Dat is een soort buitenmuseum. Verder nog 3 aparte beelden en een verkeerschaos rond het Hofplein. Daar had net een aanrijding plaatsgevonden. Bij de Erasmusbrug stond een setje ME en wat wagens van TV-zenders. Later bleek het te gaan om de Turkse demonstraties, waar ik op dat moment nog niets van merkte. Dit rondje was behoorlijk anders verlopen als destijds wist dat Miniworld Rotterdam bestond.

Mrt-31: MiWuLa-Madurodam

Bij Mantelpower zag ik een mooi filmpje van Miniatur Wunderland (MiWuLa) in hartje Hamburg. Het gaat om een spoorbaan met een lengte van 15,4 km, waar 930 treinen op rijden. Gewone modelbaantreinen; H0 ofwel schaal 1:87.

Ik keek meteen ook even bij Fem, die actief over haar ‘Standort Hamburg‘ blogt. Ik las daar dat ze er nog niet was geweest en zich afvroeg of het niet een soort Madurodam was. Daarbij waren de rijen voor de entree te lang. Bij dat laatste kan ik me wat voorstellen. Eigenlijk moet je zoiets bekijken als het niet zo druk is, andsers loop je elkaar in de weg. Als ik weer eens in Hamburg kom, dan zal ik ook kijken of het te doen is en anders maar niet.

Feb-27: Fietsvakantie Slot

Inmiddels was het woensdag 23 september en had ik bedacht dat ik een stuk met de trein moest overslaan. Waar ik nu was, in Marktredwitz te noord-oost Beieren, was het me te herfstachtig en te koud. Er was hier een station aan de bovenleidingloze spoorlijn Regensburg-Hof. Regensburg of Hof leken me echter geen goede opties, ik wilde naar het Rijndal waar het weer een stuk fietsvriendelijker was.

Kortom een kwartier na het ontbijt zat ik in een boemeltje en stapte ik 30km zuidelijker over of een ander Boemeltje naar Bayreuth. Met een Bayernkaartje opzak wilde ik naar de uiterst noordwestelijke hoek van Beieren en ook even onderweg in Bayreuth kijken. Ooit was ik daar door gefietst van Langedijk naar Praag, maar had toen het centrum niet bekeken. Nu leek me dat wel wat en maakte een ommetje station-centrum-station. Het was ook hier niet warm, maar wel droog. Na een flinke rondgang door het centrum heb ik een grote punt Schwarzwaldkirschtaart met koffie genuttigd in een grand gebakscafé.

Dec-22: Altmühl

In Neustadt/Aisch was het de volgende ochtend (maandag 9 september 2013) droog. Nu ik terugkijk ben ik wel in het centrum geweest om daar te eten, maar heb ik helaas niet in het oudere gedeelte ten noorden van het centrum gekeken. In plaats daarvan ging ik meteen richting zuid, op naar mijn derde reisdoel.

Het weer was redelijk en een stuk beter dan verwacht. 21 graden vind ik een lekkere fietstemperatuur en het was droog en en zonnig, terwijl er toch flink regen werd voorspeld. Ik vond meteen een mooie weg die pal zuid ging en daarmee recht op mijn doel af. De heuvelachtigheid stelde niets voor, maar vlak was het nu ook weer niet. In Markt Erlbach is goed op de foto te zien dat ik over het weer geen klagen had. Via Neuhof en Rügland kwam ik in Ansbach.

Dat is een grotere plaats met een flink wijnglas op hun marktplein. Na wat rondslenteren ben ik er aan de koffie gegaan. Daarbij had ik mijn fiets zo geparkeerd dat niemand er last van zou hebben. (Doe ik doorgaans.) Een moeder met 2 kinderen, die wat brood kwam halen deed het geheel anders. Hun 3 ‘geparkeerde’ fietsen blokkeerden volledig de ingang van de zaak. Onnadenkendheid is dus niet alleen een Nederlands probleem. Vaak verplaats ik dergelijke rommel, maar omdat er 1 kind van een jaar of 10 bij de fietsen bleef liet ik dat maar uit mijn hoofd.

Dec-20: 1047 Neder-Beieren

Op 19 september begon ik dus met een pistolet-gezond en een grote koffie bij de bistro di cassino. Dat smaakte uitstekend. Bij hoge uitzondering ontbeet ik in m’n fietsbroek. Normaal trek ik m’n fietskleren pas aan na het ontbijt, maar dat leek me deze keer nogal onhandig. Deze zondag begon zonnig, maar akelig koud. Hooguit een graad of 8. Eerst maar even dat andere gehucht bekeken ‘waarbinnen’ het cassino viel. Dat Unterwangenbach stelde ook niets voor en had daarbij geen slaapgelegenheden. Achteraf was de keuze voor Lindkirchen niet verkeerd.

Ik zat nu op een mooi setje landweggetjes langs het riviertje de Abens en kwam weer langs allerlei hoppenvelden. Onderweg weer allemaal bordjes die aangaven dat ik de hoppentour volgde. Zo kwam ik door Train waar een zondagmarkt was, en even later fietste ik op een joekel van een kerk af in Biburg. Biburg bestond eigenlijk alleen maar uit die kerk, die bij een klooster bleek te horen. In Abensberg stak ik op voor een bak koffie met een punt taart. Het was immers zondag. Midden in dat stadje zat ik heerlijk in het zonnetje op een terras van een koffie-Italiaan.

Mei-05: Zwerfrondjes 10

De laatste weken is het lekker fietsweer en daar maak ik dan ook gebruik van. Een van de rondjes ging in oostelijke richting. Daar kwam ik dit kerkje tegen.

Update 11 mei:
Niklaswist na wat hints te bedenken dat deze kerk in Benningbroek staat.

Fietsvakantie 2004 deel 1

1832 km gefietst tussen 28 Juni – 15 Juli 2004 – Overzichtskaartje:

Dit verslag is gemaakt eind-Augustus 2004 en heb ik destijds op m’n website gezet. Die site is verdwenen en deze ‘herplaatsing’ in 3 delen stamt uit maart-2016.

Verslag:
Dit jaar (2004) had ik me voorgenomen om dwars door Duitsland te fietsen, en zo doende het spoor terug te volgen van de eerste Pielkenrood (mijn familienaam) die zo naar Nederland kwam. Om meteen in een vakantie-sfeer te komen heb ik de trein naar Hengelo gepakt en ben daar in het mooie Dinkel-landschap begonnen. Enkele meters verder was ik over de Duitse grens. Bad Bentheim was eigenlijk niet te vermijden. Hier was ik 20 jaar terug al eens door gefietst.

Nu bedacht ik om de heuvel van de beroerdste kant te pakken. Ik had namelijk net een nieuwe 2e hands fiets gekocht met teveel (21) versnellingen. Dat moest uitgeprobeerd worden op een smal straatje van 20% tegen het 1-richtingverkeer in. Ik hield nog 3 versnellingen (beter gezegd waren dat de enige 3 vertragingen) over. Op de top was een prachtig slot dat ik me niet meer kon herinneren.

Inmiddels was het veel zonniger geworden en kwam ik in Salzbergen een geparkeerde lokomotief uit 1927 tegen. Hier kwam ik in het stromingsgebied van de Vecht en de Ems. Rheine leek mee een mooi stadje om te overnachten. De hotel-prijzen waren mij teveel afgestemd op de mooie ligging. Na flink zoeken werd het iets buiten de stad, die evengoed nog teveel vroeg. Maar ja mijn conditie is bij aanvang nooit zo goed en vond ik 70km meer dan genoeg. De volgende morgen kreeg ik te horen dat ik de helft moest betalen. De waardin dacht dat ik met nog iemand was. Zo viel de prijs opeens weer heel erg mee.

Dinsdag 29 Juni ging ik verder in oostelijke richting. Om mijn eerdere fiets-wegen te vermijden besloot ik het Mittelland Kanal te volgen. Dat had geen fiets-route, maar de wegen waren er wel lekker rustig. Bij Recke veranderde ik de koers richting Osnabrück. Recke en later Westerkappeln zijn leuke plaatsjes en dat gold ook voor de stad Osnabrück. Hier trof ik het eerste kleine buitje. Genealogisch onderzoek heb ik er niet gedaan, daarvoor had ik geen spullen mee. De kerk en hun LandesArchiv hadden al laten weten dat daar niets van onze stamvader geregistreerd is.

In Melle trof ik een iets grotere bui, maar daarna bleef het droog en belande ik met lekker fietsweer in Herford. Die stad was uitgeroepen tot beste fietsstad van NordRhein-Westfalen. Vreemd was dat niet, de meeste fietsenrekken waren overdekt. Na het vertrek van veel Engelse soldaten was de stad eigenlijk een beetje te leeg. De Horeca is daar niet blij mee, maar het heeft wel voordelen voor een zwerffietser die van rust houd. Van daar ging ik meer richting zuidoost en kwam ik door mooie plaatsjes als Lemgo, Blomberg en Bad Pyrmont. Onderweg heb ik nog op een mooi fietspad gereden wat een voormalige spoorlijn was. Via het mooie Emmertal kwam ik bij de Weser waar ik in Bodenwerder een goed pension vond. In dit rustieke stadje draaide alles om Baron von Münchhausen die er geboren was.

Langs de Weser raasde het van de fiets-recreanten. Gelukkig ging ik verder in oostelijke richting en kwam ik geen fietser meer tegen tot Goslar. Net voor die stad werd ik ingelopen door een enorme zwarte wolk. Ik kon op tijd mijn fiets droog stallen in het centrum, waar een wolkbreuk met flink wat onweer de zaak blank zette. Na een half uur scheen de zon weer en was er geen wolkje meer aan de lucht. Het leek me wel wat om hier te overnachten. Zij waren tot Unesco-erfgoed uitgeroepen en het stond er dan ook vol met bezienswaardigheden.

Deel 2 – Deel 3