Site-archief
Nov-23: 0900-Moezelvallei
Alken is een typisch touristisch Moezelstadje, met op de achtergrond een berg met kasteel. En natuurlijk op de bergwand een handige ondertiteling. Als plaats stelt het weinig voor. Langs de Moezel een grote ‘voorstraat’ 2 huizenrijen verder een onbeduidend ‘achterstraatje’ met daartussen een 5-tal steegjes.
Ik heb nog even gezocht naar een slaapplaats aan dat achterstraatje. Dat leek me slimmer. Geen verkeer en een extra rij huizen die het treinlawaai van de overkant tegenhoudt. Ik trof er wat B&B-bordjes, maar deze Bed&Breakfasters hadden geen trek in een eennachtse zwerffietser. Dus werd het maar een van de 6 hotels langs de voorstraat. De kamer zelf was niet aan de straatkant en mijn angst voor lawaai bleek (achteraf) duidelijk ongegegrond.
Nov-16: 0860-Kastellaun
Voor de volhouders komt hier nog een stukje vervolgverslag van m’n laatste fietsvakantie. Minder frequente bezoekers van dit weblog wil ik bij deze wijzen op de ‘Begin met Kaart‘-link onderaan deze ‘zwerflogjes’. O ja, het eind komt in ’t zicht, van de 972km heb ik er inmiddels zo’n 860 verslagen.
Bij Simmern vond ik dus dat spoorfietspad. Al snel begreep ik aan de vele bordjes dat ie zo’n 38km lang was. Daarmee snapte ik ook dat ie niet door ging naar Boppard, maar eindigde in Emmelshausen.
Het pad werd goed befietst en ik kwam dus regelmatig schooljeugd en collega fietsrecreanten tegen. Een van die recreanten vertelde me dat vanaf Emmelshausen nog gewoon de trein rijdt naar Boppard. Daar kan de fiets in. Je kan er ook redelijk parallel aan fietsen en je kan zoals de meeste schijnen te doen eerder rechtsafslaan richting Rijndal.
Oct-21: 0625-Vijfstromenland
Het zonnige weer bleek nog een dagje aan te houden. Toen ik uit Bitburg vertrok, had ik dan ook vlot bedacht om het deze dag niet al te moeilijk te maken. Ik zocht dus weer de Nims op en wilde daarlangs afzakken naar Echternach, waar ie via de Prüm in de Sûre uitmondt. Alleen ging dat niet helemaal goed. Ik liep ergens na Stahl op een heuvel vast bij het erf van een boer. Dus maar weer de heuvel af en toch een iets grotere weg opgezocht.
Dat werd een kruising verder meteen een hele grote autoweg waar de E29 over loopt. Ik mocht er waarschijnlijk wel op fietsen, maar dat leek me nix. Dus bij de eerstvolende afslag meteen rechtsafgeslagen. Toen trof ik het, van daar was er de Nimsroute. Een kilometer verder ging die over een oude spoorlijn en had ik een prachtig nieuw en breed asfaltfietspad onder de wielen. Ik was niet de enige. Hier fietsten veel meer recreanten, hele groepen die mij natuurlijk te traag gingen.
0976-Koblenz
Bij Neuwied nam ik de snelste route over de Rijn. Gelukkig vond ik de brug snel, want mijn ervaringen met de verkeersdrukte in deze stad waren me een jaar eerder erg slecht bevallen.
Aan de westkant van de Rijn was het zeker rustiger. Ook daar liep een fietsroute langs de Rijn. Nu heb ik die al eens eerder gefietst en ik bedacht een hoekje af te snijden. Goede fietsbordjes, rustige fietspaden, kwam ook door een aardige plaats, maar kwam veel te westelijk uit. Om Koblenz te vinden moest ik weer een stuk terug naar het oosten.
Mijn omzwerving was duidelijk niet voorzien door de fietswegwijsbord-plaatsers. Ik belandde dan ook op een te uitgestrekt industrieterrein, terwijl ik die juist wens te mijden. Gelukkig was het al aan het eind van de middag en was het er redelijk rustig. Op het hele terrein waren fietspaden. De twee overgebleven buswachtenden hielpen me goed en wisten me naar de juiste brug over de Moezel te loodsen.
Ik was al eerder aan alle 3 de kanten van Koblenz geweest, maar het centrum had ik nog nooit goed bekeken. Nu dus wel en ik vond er een leuk klein hotel in het autovrije deel. Daarbij had ik vooral gelet op de afstand tot treinverkeer. Ooit heb ik me daar flink op verkeken bij Bingen. Die fout, van niet kunnen slapen vanwege de goederentreinen die de hele dag aan weerszijde door het Rijndal denderen, wil ik graag vermijden.
Koblenz heeft als voordeel dat de treinen er door de grotere stations langzamer gaan. Hemelsbreed zat ik het verst verwijderd van de 3 treinroutes en bij het hotel kon ik geen enkel treingeluid waarnemen. Ongestoord slapen was hier geen enkel probleem. Toch was ik blij met het goed isolerende dubbelglas. Een van de vele kerktorens stond wel heel dichtbij en de beieraar van dienst draaide overuren.
Het leuke van dit soort ‘Fawlty-towers’-hotels zijn alle malle trappetjes. Deze gingen nu zelfs door tot in mijn kamer, waar halverwege 2 flinke treden verschil zat. Ik ben dan altijd weer blij dat ik maar 1 fietstas uit 1 geheel heb die ik over 1 arm kan dragen.
Koblenz is ook een mooie stad. Het avondommetje werd dan ook een stuk langer dan gisteravond. Zo werd ik er getrakteerd op een prachtige zonsondergang boven de Moezel. Best leuk want dit was bijna een maand eerder dan ik dit optik en nu er bij ons van die mooie luchten te zien zijn. In de Moezelmonding lagen de passagiersschepen 3 dik naast elkaar. De verste touristen moesten door 2 andere schepen lopen om de wal te bereiken.
Ik heb nog meer avondfoto’s gemaakt, maar daar is mijn camera toch iets te lichtongevoelig voor. Hun mooie 5-torendom kwam er niet scherp op. Nu lijkt dat geval vreselijk op die van Limburg aan de Lahn en die had ik al eens bij mooi weer gekiekt.
Het flink uitgelichte standbeeld op ‘De hoek’ lukte nog het beste.