Site-archief
Okt-12: GMC Panel Delivery
Bij deze weer eens een setje foto’s van bejaarde auto’s, die af en toe op m’n pad komen. GMC is in Nederland een minder bekend Amerikaans merk. Betekent gewoon General Motors Company, een dochterbedrijf van het veel beter bekende GM, dat zijn/haar naam ontleent aan GMC. GM (General Motors) bezat erg veel merken, waaronder Opel, Vauxhall, Saab en Deawoo. Die zijn een jaar of 8 geleden afgestoten, omdat het niet goed ging met GM. Andere merken als Pontiac, Hudson, Oldsmobile en Hummer zijn rond die tijd of wat later opgeheven. Chevrolet, Buick en Cadillac bleven over met GMC.
GMC is meer een vrachtwagen en Pickup-merk en tegenwoordig hebben ze ook SUV’s. Die Pickups en SUV’s overlappen met Chevrolet en lijken daar veel op. Chevrolet heeft daarnaast gewone personenauto’s en GMC heeft die (zo ver ik op het internet kan vinden) niet. Dat zal de reden kunnen zijn dat GMC hier minder bekend is.
Mei-28: Max Parkeren
En dan heb ik het niet over de bolide van M Verstappen, of het wegzetten van Maxima van Oranje. Zelfs niet over de Maxx-bussen die hier met een maximale breedte door de binnenstad rijden. Nee, dit is meer iets voor omroep Max. Een elektrisch autootje waar maximaal 1 overgewichtige in past of 2 mensen van mindere omvang. Het gaat om het vergroten van de mobiliteit onder ouderen en mensen met een beperking:
Mei-20: Limmen Vrachtwagens
Halverwege het (vouw(fiets))parcour van de Bloemendagen is er de laatste jaren op de zondag een oldtimershow. Aanvankelijk vooral tractors, maar dit jaar ook een flinke rist vrachtwagens. Helaas stonden ze zonmatig net verkeerd. Vaak moest ik voor de voorkant foto’s tegen de zon in nemen en dat is niet handig. Mogelijk komt dat omdat ik er vrij vroeg was, zo tussen de middag. Maar misschien hebben ze er gewoon niet over nagedacht.
Het fraaie zonnige weer had dus ook een klein nadeeltje. Toch kon dat de pret niet drukken. Ik heb wel iets met vrachtwagen van rond 1970. In die tijd wilde ik vrachtwagenchauffeur worden en reed vaak mee met vrachtwagens naar Amsterdam en Den Helder. De chauffeurs die voor het houtbedrijf reden, waar m’n vader werkte, vonden een setje extra handen wel handig.
Het meeste reed ik mee met Henshels, die een platte neus had. Dwz geen neus, de motor zat onder de cabine. Tegenwoordig is dat heel normaal, maar destijds was dat redelijk nieuw. Je kon die vrachtwagen ook kopen met een kleine neus en die kwam ik in Limmen dus tegen.
Maar zo rond m’n 16de ging m’n opleiding meer richting elektronica. En door een stageplaats in Amsterdam-Noord, was ik compleet klaar met gemotoriseerde voertuigen. Zo klaar, dat ik nooit aan een rijbewijs ben begonnen. Dus van een rijbewijsvrij iemand staat hier een setje foto’s.
Mei-17: Limmen Tractorvervolg
Anderhalve week geleden heb ik bij prachtig weer het Limmer bloemenrondje gefietst. Deze keer heb ik bewust voor de zondag gekozen, omdat het aantal mozaïeken met het jaar minder wordt en omdat ze dat op de zondag prima compenseren met een oldtimerfestival.
Beide had ik goed ingeschat. Het is jammer dat het rondje steeds korter wordt en het aantal bloemstukken afneemt. Heeft te maken met minder vrijwilligers en ook de discussie (waar ik gelukkig de laaste jaren niets meer van verneem) over het stoppen van dit evenement zal niet positief hebben bijgedragen. Dat terwijl er voldoende belangstelling voor is, vooral op de fiets.
Mei-13: Limmen-2017 Oldtimers
In m’n vorige bericht over de Limmense Bloemendagen gaf ik al aan dat ik wat aardige auto’s op de route trof. Drie daarvan stonden voor de Katholieke kerk en net wat eerder zag ik nog een aardige, zo’n 100 meter zuidelijker.
Later las ik in het programmaboekje dat er de volgende (zon-)dag oldtimers op hun speelweide bij de Vuurbaak te bewonderen waren. Die heb ik deze keer dus gemist. Er stond ook bij dat er oude tractors bij zouden staan en dat geeft bij mij de indruk dat ik dat al een jaar eerder had gezien. Zeker leuk en gezellig, maar toen stonden de mobielen -die ik nu voor de kerk zag- er niet bij. En die zijn wat mij betreft opvallend genoeg voor een fotopagina.
De eerste was een eenvoudige Eend uit 1984. Eigenlijk noem ik dat geen oldtimer. Toch staat ie er bij omdat ik het zaakje ernaast best grappig vind. Binnen was het echter zo vol met gasten dat ik alleen even door het raam heb gekeken. Het doet erg frans aan, zeker met de naam ‘Maison La Chasseigne‘. Het gebouw ziet er ouder uit. Dit etablissement zit er nog maar een paar jaar en is vernoemd naar een boerderijtje vrijwel in het midden van Frankrijk, waar ik in 1998 ooit over de D121 langs fietste.
Bij de kerk stonden 3 echte oldtimers, waaronder een 100-jarige T-Ford in truck-uitvoering (met MotoMeter). Tegenwoordig zouden we dat een pick-up noemen, net als de Chevrolet ernaast. Zelf had ik wel iets met de 53-jaar oude Scania Vabis van Winder, een transportbedrijf dat nog altijd op de grens Heiloo-Limmen te vinden is.
Dec-23: Zündapps in NH
In het afgelopen jaar kwam ik bij toeval 3 oude zündapp brom- en motorfietsen tegen. De eerste keer was in Mei, toen ik een rondje fietste door Medemblik en daar naast het stoomgemaal (blog ik ook nog eens over) een Zündapp brom- en motorfiets zag staan. Van 1 kon ik het jaartal achterhalen. De andere was volgens de eigenaar van dezelfde leeftijd. Later fietste ik die dag door via Onderdijk en de watertoren van Hoogkarspel. Het is opvallend hoeveel blogberichten je uit 1 fietsrondje kan persen, en dan moet ik die over het bijbehorende stoomgemaal nog maken.
Eigenlijk had ik niet apart over Zündapp geblogd, ware het niet dat ik eind-oktober een fraaie zijspan-versie uit 1942 in Haarlem trof. Op de 2de foto zie je een ‘schepje’ dat ook als peddel is te gebruiken. Ik vond er een geinig youtube-filmpje bij waarin je ook die toepassing voorbij ziet komen.
Zelf heb ik niets met bromfietsen of motorfietsen. Net als bij roken was ik daar rond mijn 15e van genezen. Rond die tijd hoeste mijn vader elke ochtend in de keuken onder m’n slaapkamer. Met een houten vloer gaf dat behoorlijk wat herrie en begreep ik niet wat zijn lol was met roken. M’n oudste broer hielp me op een zelfde manier van de bromfiets af. Die dingen stonden elke zaterdagochtend bakken met herrie te maken onder m’n raam bij het schuurtje.
Dat waren vooral zündapps met van die dubbele achterveringen. Volgens eigen zeggen konden die dingen wel 120km/h halen. Als dat zo was, dan kwam de gemiddelde snelheid niet boven de 5km/h. Dwz per kwartier rijden zat ie minstens 3 uur te prutsen en stationair lawaai te maken. Sindsdien heb ik het bij een fiets gehouden, waar ik niets aan doe en die all-in (fietsen, repareertijd en afschrijving) ruim boven de 20km/h komt.
Zündapp staat overigens voor “Zünder-Apparatebau-Gesellschaft mbH” in Nürnberg, zie wikipedia. Waarbij “Zünder” het duitste woord is voor ontsteking. KS staat voor ‘Kardan Sport’, terwijl ik toch ook bij die die dingen een kettingkast zie. KS werd ook afgekort als ‘KlotenStoter’, een specifieke ervaring bij mannen die zo’n ding berijden.
Nov-05: Cadillac
Ik kan natuurlijk naar Almere fietsen en daar een handvol Amerikaanse sleeën op de foto zetten. Toch is dat niet echt nodig. Regelmatig parkeren ze zomaar zo’n ding hier in een zijstraat, zoals deze:
Het is een 6,4 liter Cadillac Fleetwood uit 1959. Fraai opgepoetst met achterin een mooi bouquet. Klaar om te worden ingezet als trouwauto.
Okt-02: AlmeriCar
Bij m’n laatste gokvraag gaf ik al aan dat ik een week geleden naar Almere ben gefietst. Dat was ik al erg lang van plan. De laatste keer dat ik er fietste was 40 jaar geleden. Toen was er alleen de dijk, die we via Enkhuizen, Lelystad en het virtuele Almere naar Huizen namen. Een saai rotstuk met tegenwind en van Almere was toen dus nog niets te zien. Nu met 0,2 miljoen inwoners duidelijk wel. De laatste tijd ben ik een paar keer met de trein door Almere gekomen en bedacht ik er toch ook maar eens op de fiets naartoe te gaan.
Via Amsterdam is de kortste route, maar omdat ik ook nog door Driemond (en wat andere plaatsen) wilde kwam de teller toch nog op 85 fietskilometers. Inmiddels was het rond een uur of 5 en kreeg ik vanuit Weesp donkere wolken achter me aan. In het centrum zag ik als eerste de kermis bij het water en omdat ik voor de regen wilde schuilen ging ik daar een soort half overdekt winkelcentrum in. Daar kweelde een 3-tal nogwatsisters in Amerikaanse WOII-tenue Amerikaanse liedjes uit die tijd. Niet mijn muziek, maar mogelijk was dat toch ook de reden dat ik er naar binnen ging om te zien wat dat om het lijf had. Idd khaki tot de knie.
Aug-26: Renault – Saviem
Wie wat bewaart heeft materiaal om te bloggen. Dit bericht doolt al een tijdje in m’n hoofd. Het begon een dik jaar geleden toen ik een Saviem TP3 zag staan. Een bedrijfswagen uit 1972. Saviem staat voor Société Anonyme de Véhicules Industriels et d’Equipements Mécaniques. Het is afgescheiden van Renault en later kwam dit type weer gewoon bij Renault vandaan. Het is een 4-wiel aangedreven ding.
Saviem kende ik wel en ik meende nog een embleem in huis te hebben. En idd gevonden. Was net als op dit vrachtwagentje een Renault-embleem dat minstens een jaar of 45 oud is. Sinds mijn lagere schooltijd lag ie ergens in een kist en ik wist ‘m redelijk snel te vinden. Kortom wie wat bewaart… Destijds kwam ie waarschijnlijk van een sloopauto en hij zal dus wel een 20 jaar oud kunnen zijn toen ik hem meenam.
Ongeveer 3 jaar geleden nam ik een oude frietkar bij de muzieknis in De Hout op de foto en meteen ook maar dat embleem als close-up. Dat vehicle komt uit 1958 (en staat bij het RDW ook te boek als vrachtwagen).
Onlangs trof ik in Ede een Renault Estafette 1000 uit 1971, ingericht als hotdog-kraam. Zo’n zelfde busje staat hier wat straten verder als rode kampeerwagen. Dat fraaie ding is een uit 1980 en is voorzien van een leuke groet op de zijkant.
De onderste is het nieuwst. Het is een Renault Kangoo uit 2006. Hij ging niet op de foto omdat het een Reanault was, maar vanwege de ‘groene’ uitstraling. Ik trof deze in Zaanstad en weet nu pas na nazoeken dat het een Renault is. Kan ie mooi bij deze Selection Renault Saviem.
Mei-11: Limmen-2016 De Rest
De laaste aflevering van m’n jaarlijkse fotorondje door Limmen. Foto’s die ik doorgaans gewoon tussen de mozaieken plaats. Deze keer waren het er echter teveel, waardoor ik al een aparte pagina met oude tractors maakte en nu dus deze met resterende allerhande. De eerste 2 zijn gemaakt bij het Hervormde Kerkje, waarachter de Hortus Bulborum ligt. Dat is een soort museumtuin voor bloembollen waar je ook buiten de bloemendagen terecht kunt.
Vervolgens een foto van een fraaie brandweerwagen. Eentje van Castricum uit 1904, die nog met paarden werd getrokken. Er zit een pomp op, aangedreven door een stoommachine van Deutz. Deutz, ook bekend van Magirus Deutz, is de zogenaamde overstad van Keulen. Die dus op de oostkant van de Rijn ligt. Deze stond dus ook op de grote speelweide tussen de tractors, waarbij het meeste volk bij een patatkar en poffertjeskar te vinden was.
Lees de rest van dit bericht
Jan-27: Tractors in Alkmaar
Hier een kleine fotoselectie van historische tractors die tijdens de Landbouwdag van 30 september op de Gedempte Nieuwesloot stonden te pronken. Kortom net na mijn vakantie had ik die foto’s al gemaakt, maar door m’n vakantieverslag en andere dingen kwam het er nu pas van om ze op dit blog te plaatsen.
Die landbouwdag ging vooral om veekeuring en daar heb ik niet veel mee. De stad Alkmaar is zeker geen agrarische stad en al helemaal geen veehouderstad. De oude gemeente zit tot het randje vol met woonhuizen, veel winkels en behoorlijk wat bedrijven. Na de fusie met Schermer zijn in dat deel vooral landbouwers te vinden en nog meer loonbedrijven die tractors voor van alles en nog wat leveren. Mijn indruk is dat het meer gaat om grond-, zand-, puin- en afvalvervoer en net iets minder om agrarische zaken.
Lees de rest van dit bericht
