Jan-05: Jum-bo-tsing

Advertentie

Jun-14: Olifant en Paling

Het gonst weer in de media dat er van alles niet klopt met ons voedsel. Het begon met paard dat voor rund werd verkocht en nu wordt zomaar pandan rijst verkocht als gewone rijst. Ik zie het probleem niet zo, maar wat er op staat moet er natuurlijk wel in zitten.

Ik had al eerder geblogd dat men vroeger duidelijker was. Bij een paardenslager hingen paardenkoppen aan de gevel en bij een rundslager runderkoppen. Gisteren zag ik een derde variant in Schagen. Overduidelijk dat ze hier olifantenbiefstuk en olifantenworst verkopen:

In de supermarkt trof ik eerder palingworst aan. Leek me weer eens wat anders. Toch maar even de verpakking gelezen. 0% paling en 82% varkensvlees. Zo worden we flink in de maling (vrouwtjes paling) genomen.

Mrt-08: Rond de Ruhr

M’n 3de vakantiedag begon met een vleugje zon. Het werd met 15 graden ook een paar graden warmer. Na het opsporen van m’n fiets en een het even bekijken van dat kuuroordische zoutscheidingstoestel belandde ik al snel op een tot fietspad omgebouwde spoorlijn. Ik hou daar wel van, alhoewel ik het moest doen met een halverhard wegdek of beter fietspaddek. Het blijft leuk om tussen de struiken door te fietsen, waar voorheen een trein tufte.

Het fietspad ging aanvankelijk de goede richting, te weten zuid. Niet dat ik iets voor ogen had, maar ik kwam van noord. Richting oost had ik al vaak bekeken en richting west, het roergebied, trekt me niet zo. Maar na Bergkamen en Kamen boog dit pad af richting westen. Dat was dus niet de bedoeling en ik sloeg af om niet veel later op een ander omgebouwd spoorlijntje te fietsen. Die bracht met in Unna waar een grote markt was. Unna ken ik alleen van het verkeersknooppunt en van de UN op hun kentekens, die natuurlijk voor de ‘Verenigde Naties’ staan. Gisteravond moest ik hier al aan denken, omdat de landenafkorting voor Viet-Nam VN (United Nations) is en Werne al binnen kreis UN ligt.

Nov-28: 0471 Frankrijk in

Op maandag 13 september begon de dag een stuk frisser en werd het niet warmer dan 20 graden. Het was ook flink bewolkt, maar ’t bleef droog. Ik wilde richting zuidwesten en Frankrijk in. Al meteen buiten Bruchsal belandde ik in een dicht bos, waar het nog nat was van de vorige avond. Het fietste er mooi en vooral rustig. Het voelde onwerkelijk als je bedenkt dat dit Rijndal het hoofdriool voor auto’s, treinen en schepen is. Van die laatste hoor je niet veel, maar die andere 2 kunnen toch flink lawaai maken. Het dichte bos hield dat goed tegen.

Net als gisteren fietste ik zonder pleister op de knie. Die pleister zag er wel netter uit, maar daaronder wilde het door die dingen slecht stollen. Gisteren was dat dus wel gebeurd, maar de roof was erg dun. Dus opletten bij overhangende struiken. En die waren er genoeg op m’n pad.

0690-Wupperwurmen

De volgende ochtend begreep ik beter wat de Krefeldfolder bedoelde. Tussen Krefeld en Kierst raasde het van de uitgezette fietsroutes. Het leek wel wat op ons knooppuntensysteem. Naast een grote hoeveelheid bordjes met pijlen, vond ik halverwege maar 1 onduidelijk overzichtsbord dat alle locale rondjes aangaf. Daar had ik niet veel aan, want ik wilde rechtdoor naar Kierst.

Ik volgde dus de gewone fietswegwijzers en die verwezen me via een setje zeer aantrekkelijke paden en stille landweggetjes naar Kierst. Ik stuurde op die plaats af omdat daar een veerpont over de Rijn gaat. Veerponten hebben een groot voordeel ten opzichte van bruggen. Per pontje gaan maar enkele (soms zelfs geen) auto’s mee en de wegen naar en van zo’n pont zijn dan ook heerlijk rustig.

De pont zette me in Kaiserswerth af, een fraai stadje dat opgslokt is door grote broer Düsseldorf. De onwerkelijke rust die tussen Krefeld en de Rijn had, was nu voorbij. Zo fietste ik eerst onder een drukke landingsroute door via Ratingen naar Wülrath. Op de kaart leken dit rustige weggetjes, maar in de praktijk viel het tegen.

Gelukkig was er halverwege een opstopping. Een tankwagen lag dwars over de weg en auto’s konden er niet meer langs. Heerlijk rustig dat stilstaande blik. Zelf reed ik de zooi zonder enig oponthoud voorbij, ondanks dat de vrachtwagen ook op het fietspad lag.

De volgende stad, die al jaren op m’n ellelannge lijst staat, was Wuppertal. Hun bezienswaardigheid heb ik geprobeerd vast te leggen in het setje foto’s hieronder. (Voor degene die het nog niet wisten, de foto’s openen groter als je er op klikt.)

De 15km lange ‘Zweefbaan’ over de Wupper is uniek, vooral als je bedenkt dat ie al in 1900 aangelegd is. Die bontgekleurde wurmen zijn een stuk geruislozer dan de trams van Krefeld. Ik heb die baan vrijwel geheel gevolgd. Dat kon via een drukke weg die ook deels langs en over de Wupper gaat. Grote stukken heb ik op een iets ruimere afstand gevolgd door de wandelstraten van hun langgerekte centrum.

Als techneut vond ik dit echt bezienswaardig. Toch heb ik niet meegezwoven. Meefietsen vond ik leuker en ik had geen zin om mijn fiets met bagage langdurig uit het oog te verliezen. Daarnaast heb ik wat last van hoogtevrees. Al met al heb ik een paar uur in deze stad rondgehangen.

Wikpedia Schwebebahn en Olifant Tuffi |Begin met Kaart | Vervolg

---